Dinozaury - Nowe informacje 2020

[Utahraptor]

Mnie natomiast zadziwia, że specjaliści spierają się co do tego, czy dana kość należała do krokodyla, czy do teropoda. To pokazuje jak trudny do interpretacji jest materiał z Kem Kem i jak duża była konwergencja między tymi grupami.

Tymczasem mamy modę na afrykańskie dinozaury. Ukazała się kolejna praca o spinoforozaurze. Tym razem badacze doszukali się w nim różnych przystosowań do sięgania głową wysoko w koronach drzew. Mamy też nową rekonstrukcję tego zwierzęcia (B) i porównanie do starej (A):

Vidal, D., Mocho, P., Aberasturi, A., Sanz, J. L., & Ortega, F. (2020). High browsing skeletal adaptations in Spinophorosaurus reveal an evolutionary innovation in sauropod dinosaurs. Scientific reports, 10(1), 1-10.
https://www.nature.com/articles/s41598-020-63439-0

Ukazała się również praca o urazach na kościach edmontozaura:

Siviero, B.C.T., Rega, E., Hayes, W.K., Cooper, A.M., Brand, L.R., Chadwick, A.V. 2020. Skeletal trauma with implications for intratail mobility in Edmontosaurus annectens from a monodominant bonebed, Lance Formation (Maastrichtian), Wyoming USA. Palaios, t. 35 (4), str. 201–214.
https://pubs.geoscienceworld.org/sepm/p ... m=fulltext

[Dino]

Kolejna praca sugerująca, że Ugrunaaluk to Edmontosaurus sp.

Ryuji Takasaki, Anthony R. Fiorillo, Ronald S. Tykoski &Yoshitsugu Kobayashi (2020)
Re-examination of the cranial osteology of the Arctic Alaskan hadrosaurine with implications for its taxonomic status.
PLoS ONE 15(5): e0232410.
doi: https://doi.org/10.1371/journal.pone.0232410
https://journals.plos.org/plosone/artic ... ne.0232410

[Ag.Ent]

Ze szczerymi gratulacjami dla naszego Szefa ;)

Czepiński Ł. 2020. New protoceratopsid specimens improve the age correlation of the Upper Cretaceous Gobi Desert strata. Acta Palaeontologica Polonica 65. https://doi.org/10.4202/app.00701.2019

[Dino]

Dzięki, jak Ty to wyłapujesz? F5 czy alerty/RSS? ;)

Cieszę się, że dostałem proofa tuż po tym jak ukazał się artykuł o anagenezie w linii styrakozaurowej, dzięki czemu zdążyłem go przeczytać i zacytować rzutem na taśmę.

[Utahraptor]

Pierwszy Elaphrosaurinae w Australii i jednocześnie drugi najmłodszy na świecie przedstawiciel tej grupy:

Poropat, S. F., Pentland, A. H., Duncan, R. J., Bevitt, J. J., Vickers-Rich, P., & Rich, T. H. (2020). First elaphrosaurine theropod dinosaur (Ceratosauria: Noasauridae) from Australia—A cervical vertebra from the Early Cretaceous of Victoria. Gondwana Research, w druku.
https://www.sciencedirect.com/science/a ... 7X20301234

Opisano rozwój zębów u embrionów Lufengosaurus. Okazuje się, że uzębienie dorosłych zauropodów z różnych grup mogło ewoluować poprzez pedomorfozę, czyli przeniesienie w rozwoju cech pojawiających się wcześnie na stadia dorosłe:


Reisz, R.R., LeBlanc, A.R.H., Maddin, H.C., Dudgeon, T.W., Scott, D., Huang, T., Chen, J., Chen, C.-M., & Zhong, S. (2020). Early Jurassic dinosaur fetal dental development and its significance for the evolution of sauropod dentition. Nat Commun 11, 2240.
https://doi.org/10.1038/s41467-020-16045-7

[szerman]

Ukazała się kolejna praca o spinoforozaurze. Tym razem badacze doszukali się w nim różnych przystosowań do sięgania głową wysoko w koronach drzew. Mamy też nową rekonstrukcję tego zwierzęcia (B) i porównanie do starej (A)

Nie czytałem pracki - co z kolcami na ogonie?

Ze szczerymi gratulacjami dla naszego Szefa ;)

Gratulacje Dino!

[nazuul]

Kolce już wcześniej usunięto

[szerman]

W takim razie przydałoby się zredagować kilka zdań w ED:
http://encyklopedia.dinozaury.com/index ... horosaurus

[Utahraptor]

Zaktualizuję spinoforozaura i lufengozaura w ED w wolnej chwili. Też zwróciłem uwagę na brak kolców na nowej rekonstrukcji. Nie czytałem jeszcze całej publikacji, więc nie wiem, czy o nich zapomnieli, albo nie wiedzieli jak je przymocować, czy też uznali, że to nie są kolce spinoforozaura.

[nazuul]

Podobno to obojczyki. Nudy!

[Utahraptor]

Dzięki za informację nazuul. To mnie dopiero naprowadziło na odpowiednią publikację:
Tschopp, E., & Mateus, O. (2013). Clavicles, interclavicles, gastralia, and sternal ribs in sauropod dinosaurs: new reports from Diplodocidae and their morphological, functional and evolutionary implications. Journal of Anatomy, 222(3), 321-340.
Wstyd, bo mi ona umknęła podczas aktualizowania hasła, a kolce ogonowe przewijają się często w haśle o tym zwierzaku. Postaram się hasło poprawić za jakiś czas.

[Kamil Kamiński]

Kolejna praca o spinozaurydach współautorstwa Ibrahima, i kolejna wskazująca, że Sigilmassasaurus to jednak Spinosaurus
Robert S.H.Smyth, Nizar Ibrahim, David M.Martill (2020). "Sigilmassasaurus is Spinosaurus: a reappraisal of African spinosaurines". Cretaceous Research https://doi.org/10.1016/j.cretres.2020.104520

[Dino]

R. M. Dzombak, N. D. Sheldon, D. M. Mohabey & B. Samant (2020)
Stable climate in India during Deccan volcanism suggests limited influence on K-Pg extinction.
Gondwana Research (advance online publication)
doi: https://doi.org/10.1016/j.gr.2020.04.007
https://www.sciencedirect.com/science/a ... 7X20301350

Wulkanizm odpowiedzialny za Trapy Dekanu raczej nie był czynnikiem wpływającym na wymieranie K-Pg,
a asteroida w Chicxulub uderzyła pod wysoce niefortunnym kątem.

G. S. Collins, N. Patel, T. M. Davison, A. S. P. Rae, J. V. Morgan, S. P. S. Gulick, IODP-ICDP Expedition 364 Science Party (G. L. Christeson, E. Chenot, P. Claeys, C. S. Cockell, M. J. L. Coolen, L. Ferrière, C. Gebhardt, K. Goto, H. Jones, D. A. Kring, J. Lofi, C. M. Lowery, R. Ocampo-Torres, L. Perez-Cruz, A. E. Pickersgill, M. H. Poelchau, C. Rasmussen, M. Rebolledo-Vieyra, U. Riller, H. Sato, J. Smit, S. M. Tikoo, N. Tomioka, J. Urrutia-Fucugauchi, M. T. Whalen, A. Wittmann, L. Xiao & K. E. Yamaguchi) & Third-Party Scientists (N. Artemieva & T. J. Bralower) (2020)
A steeply-inclined trajectory for the Chicxulub impact.
Nature Communications 11, Article number: 1480
doi: https://doi.org/10.1038/s41467-020-15269-x
https://www.nature.com/articles/s41467-020-15269-x

[Ag.Ent]

Dzięki, jak Ty to wyłapujesz? F5 czy alerty/RSS? ;)

Staroświecki jestem - F5 ;)

Kolejna praca o spinozaurydach współautorstwa Ibrahima, i kolejna wskazująca, że Sigilmassasaurus to jednak Spinosaurus

Mnie bardziej zaskoczyła sugestia (zawarta przynajmniej w abstrakcie), że synonimiczna ze spinozaurem jest też Oxalaia.

[Dino]

Długie ogony zauropodów pomagały w tworzeniu stad i utrzymywaniu dystansu między osobnikami?

Matthew G. Baron (2020)
Tactile tails: a new hypothesis for the function of the elongate tails of diplodocid sauropods.
Historical Biology (advance online publication)
doi: https://doi.org/10.1080/08912963.2020.1769092

[nazuul]

Utrzymywaniu dystansu między osobnikami! Nasze władze powinny się z tym zapoznać i wprowadzić obowiązek noszenia ogonów zamiast masek

[Ag.Ent]

Znowu o ogonach. Czyżby Aoniraptor i Gualicho to nie to samo zwierzę? Tak uważają Aranciaga Rolando, Garcia Marsà i Novas w swojej najnowszej pracy. Co więcej, sugerują oni, że te teropody mogą nie być ze sobą szczególnie blisko spokrewnione.

Aranciaga Rolando M., Garcia Marsà J., Novas F. 2020. Histology and pneumaticity of Aoniraptor libertatem (Dinosauria, Theropoda), an enigmatic mid‐sized megaraptoran from Patagonia. Journal of Anatomy. https://doi.org/10.1111/joa.13225

[Dino]

I o ogonach po raz trzeci - zlane kręgi ogonowe edmontozaura sugerują, że (przynajmniej te) dinozaury nie miały krążków międzykręgowych:

Bruce M. Rothschild, Robert A. Depalma, David A. Burnham & Larry Martin (2020)
Anatomy of a dinosaur--Clarification of vertebrae in vertebrate anatomy.
Anatomia, Histologia, Embryologia (advance online publication)
doi: https://doi.org/10.1111/ahe.12573
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/ahe.12573

[Dino]

Świetna rzecz - rekonstrukcja diety paleo borealopelty: W skonsumowanych liściach przeważają liście paproci (85%), ze śladowymi ilościami liści sagowców (3%) i drzew iglastych. Dosyć wysoka zawartość węgla drzewnego sugeruje, że posiłkowała się paprociami rosnącymi na miejscu niedawno wypalonego lasu iglastego.

Caleb M. Brown, David R. Greenwood, Jessica E. Kalyniuk, Dennis R. Braman, Donald M. Henderson, Cathy L. Greenwood and James F. Basinger (2020)
Dietary palaeoecology of an Early Cretaceous armoured dinosaur (Ornithischia; Nodosauridae) based on floral analysis of stomach contents.
Royal Society Open Science 7(6): 200305
doi: http://dx.doi.org/10.1098/rsos.200305
https://royalsocietypublishing.org/doi/ ... sos.200305


I długo wyczekiwane studium ontogenezy tyranozaura w wykonaniu T. Carra:

Thomas D. Carr (2020)
A high-resolution growth series of Tyrannosaurus rex obtained from multiple lines of evidence.
PeerJ 8:e9192
doi: https://doi.org/10.7717/peerj.9192
https://peerj.com/articles/9192/

oraz preprint z aminokwasami w skorupkach jaj dinozaurów:
Saitta et al. 2020
Non-avian dinosaur eggshell calcite contains ancient, endogenous amino acids.
bioRxiv 2020.06.02.129999 (preprint)
doi: https://doi.org/10.1101/2020.06.02.129999

[Kamil Kamiński]

Ciekawe, że RSM 2523.8 („Scotty”), niedawno zidentyfikowany jako największy znany okaz, okazał się sporo młodszy od Sue (ok. 23 lata? Scotty'ego wobec 28 Sue)

[Utahraptor]

Znowu ogon, tym razem zauropoda:

Díaz, V. D., Demuth, O. E., Schwarz, D., & Mallison, H. (2020). The Tail of the Late Jurassic Sauropod Giraffatitan brancai: Digital Reconstruction of Its Epaxial and Hypaxial Musculature, and Implications for Tail Biomechanics. Front. Earth Sci.
https://www.frontiersin.org/articles/10 ... 00160/full

[Kamil Kamiński]

Kolejny raz o spinozaurydach, tym razem Irritator. Badania puszki mózgowej potwierdzają adaptacje do rybożerności
Schade, M., Rauhut, O.W.M. & Evers, S.W. Neuroanatomy of the spinosaurid Irritator challengeri (Dinosauria: Theropoda) indicates potential adaptations for piscivory. Sci Rep 10, 9259 (2020). https://doi.org/10.1038/s41598-020-66261-w

[Dino]

Bardzo ciekawa publikacja - czy jaja niektórych dinozaurów były pozbawione twardej skorupki?
W artykule - muszaur i protoceratops. Opisywany okaz protoceratopsyda z Ukhaa Tolgod miałem okazję oglądać w Nowym Jorku w 2017 roku; Mark Norell zwracał wówczas moją uwagę na te halo-otoczkę dookoła poszczególnych osobników, zapowiadając niniejszą publikację.

Miękka skorupka jaj protoceratopsów rozwiązywałaby paradoks dlaczego najczęstsze jaja z kredowych osadów Basenu Gobi należą do owiraptorozaurów, a nie do protoceratopsów, najliczniejszych pod względem osobników. Najczęstszy gobijski ootakson został nazwany Protoceratopsidovum, a rosyjski badacz Mikhailov próbował nawet dopasować oo-morfotypy do poszczególnych rodzajów proto- i leptoceratopsów, w zależności od tego, w skałach której formacji zostały znalezione.

Z innej beczki - z moich pomiarów wynika, że czaszki protoceratopsów z opisywanego tu okazu, oraz dosyć znanego "przedszkola" protoceratopsów MPC-D 100/530 z Togroogin Shiree (Fastovsky et al. 2011) są zbliżonej wielkości. Te drugie jednak są już wyklute z jaj (jak wnioskować można na podstawie pozycji ich ciał). Czyżby osobniki z gniazda z Ukhaa Tolgod były w wieku tuż przed wykluciem, a te z gniazda Togroogin Shiree - tuż po?

The first dinosaur egg was soft.
Norell et al. 2020.
Nature
https://www.nature.com/articles/s41586-020-2412-8


W tym samym numerze Nature, zadebiutowało również bardzo duże jajo o miękkiej skorupie z późnej kredy Antarktyki

[nazuul]

Miałem wrażenie, że z zapisem kopalnym jaj jest coś nie tak, nad przyczynami nie myślałem, ale takie wyjaśnienie ma sens.

[kryty_niekrytyczny]

Mam nadzieję, że ta praca to przysłowiowy ostatni gwóźdź do trumny protoceratopsów w nauce światowej. Małe, roślinożerne, pospolite i jeszcze te miękkie jaja.