Nie tylko kręgowce 2020

[Piotr B.]

Imachi, H., Nobu, M.K., Nakahara, N. et al. Isolation of an archaeon at the prokaryote–eukaryote interface. Nature 577, 519–525 (2020). https://doi.org/10.1038/s41586-019-1916-6\

Praca z propozycją nowego modelu eukaryogenezy.

[Dino]

A high-resolution summary of Cambrian to Early Triassic marine invertebrate biodiversity
Fan et al. 2020
Science 17 Jan 2020:
Vol. 367, Issue 6475, pp. 272-277
DOI: 10.1126/science.aax4953
https://science.sciencemag.org/content/ ... 72/tab-pdf

[Utahraptor]

Jak wygląda życie po upadku meteorytu:

Schaefer, B., Grice, K., Coolen, M. J., Summons, R. E., Cui, X., Bauersachs, T., Schwark, L., Böttcher, M. E., Bralower, T. J., Lyons, S. L., Freeman, K. H., Cockell, C. S., Gulick, S. P. S., Morgan, J. V., Whalen, M. T., Lowery, C. M., Vajda, V. (2020). Microbial life in the nascent Chicxulub crater. Geology, w druku.
https://pubs.geoscienceworld.org/gsa/ge ... lub-crater

[Ag.Ent]

Ciekawostka entomologiczno-etymologiczna ;) Z birmańskiego bursztynu opisano nowy gatunek kredowego chrząszcza należący do reliktowego obecnie kladu Lepiceridae z grupy Myxophaga. Nadano mu nazwę Lepiceratus ankylosaurus, co odnosi się oczywiście do dobrze nam znanych pancernych dinozaurów. Nazwa pochodzi od faktu, że chrząszcz ten także był mocno opancerzony (na przedtułowiu i pokrywach znajdowały się liczne wypukłości podobne do osteoderm u ankylozaurów).

Jałoszyński P., Luo X., Hammel J.U., Yamamoto S., Beutel, R.G. 2020. The mid-Cretaceous †Lepiceratus Gen. nov. and the Evolution of the Relict Beetle Family Lepiceridae (Insecta: Coleoptera: Myxophaga). Journal of Systematic Palaeontology. https://doi.org/10.1080/14772019.2020.1747561

Możliwe, że ekscytowanie się spektakularnymi znaleziskami z birmańskiego bursztynu należy już do przeszłości - SVP wystosowało apel, by w czasopismach naukowych nie ukazywały się już artykuły na ich temat, ponieważ za odkrycia naukowe płacona jest zbyt duża cena w ludziach (było już trochę na ten temat podczas dyskusji o Oculudentavis).

Dyskusja o birmańskim bursztynie przeniesiona do nowego tematu: viewtopic.php?f=3&t=7418
MZ

[Dino]

Tullimonstrum (chemicznie) kręgowcem?

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs ... /gbi.12397

[Utahraptor]

Ciekawy kambryjski wieloszczet:

Parry, L., Xianguang, H., Vinther, J., Chen, H., Zhai, D., & Ma, X. A Cambrian crown annelid reconciles phylogenomics and the fossil record. Nature.
https://www.nature.com/articles/s41586-020-2384-8

[Janusz]

https://www.researchsquare.com/article/ ... qTHSiYZ_s8
Parvibellus atavusgen
Wczesnokambryjski zwierzak z Chin (fauna Chengjiang, Maotianshan Shales) mający cechy Radiodonta (grupa obejmująca Anomalocaris) i "Lobopodia". Ma mn. charakterystyczny, okrągły otwór gębowy ale brak odnóży chwytnych.

[Janusz]

https://doi.org/10.1016/j.cub.2020.08.034
Opisano trójwymiarowo zachowany okaz eurypterida Adelophthalmus pyrrhae. Badanie tomografem udowadnia że był w stanie oddychać powietrzem.

[Dino]

The ammonite septum is not an adaptation to deep water: re-evaluating a centuries-old idea.
Proc. R. Soc. B 287: 20201919.
http://dx.doi.org/10.1098/rspb.2020.1919

[Suchomim]

Kylinxia zhangi - kambryjski bezkręgowiec pośredni między Radiodonta i Deuteropoda
Zeng, H., Zhao, F., Niu, K. et al. An early Cambrian euarthropod with radiodont-like raptorial appendages. Nature (2020). https://doi.org/10.1038/s41586-020-2883-7

I nieco starszy artykuł (z września):
Ślady pozostawione przez ramię triasowego liliowca (które zostało odrzucone w wyniku autotomii)
Gorzelak, P., Salamon, M.A., Brom, K. et al. Experimental neoichnology of post-autotomy arm movements of sea lilies and possible evidence of thrashing behaviour in Triassic holocrinids. Sci Rep 10, 15147 (2020). https://doi.org/10.1038/s41598-020-72116-1

[kryty_niekrytyczny]

Kylinxia zhangi - kambryjski bezkręgowiec pośredni między Radiodonta i Deuteropoda
Zeng, H., Zhao, F., Niu, K. et al. An early Cambrian euarthropod with radiodont-like raptorial appendages. Nature (2020). https://doi.org/10.1038/s41586-020-2883-7

Strasznie dziwnie wygląda to ułożenie odnóży na rekonstrukcji (Fig. 3b). Zastanawiam się, czy to boczne spłaszczenie okazów nie jest przypadkiem temu winne.