Opisano kolejne pióra z birmańskiego bursztyny sprzed ok. 99 mln lat. Tym razem są to "pióra z dominacją stosiny" (
rachis dominated feathers) należące być może do jakiegoś enantiornita. Możliwe, że na ciele ptaka były osadzone parami, bo często w takiej właśnie liczbie znajduje się je w jednym kawałku bursztynu.
Xing L., Cockx P., McKellar R.C., O'Connor J. 2018.
Ornamental feathers in Cretaceous Burmese amber: resolving the enigma of rachis-dominated feather structure. Journal of Palaeogeography 7: 13.
https://doi.org/10.1186/s42501-018-0014-2
Poza tym krytyce poddano biogeograficzną koncepcję pochodzenia dinozaurów z Laurazji. Dwie nowe analizy zdecydowanie potwierdzają, że dinozaury powstały na terenach późniejszej Gondwany, prawdopodobnie południowej. Druga z tych prac (Lee et al.) zawiera też nową analizę filogenetyczną, która wskazuje, że triasowy
Saltopus ze Szkocji może być silezaurydem. Pisanozaur znowu jest w ptasiomiednicznych, ale nie wiem, czy uwzględniono pracę Agnolina i Rozadilli. Co ciekawe, według autorów marazuch jest bliżej spokrewniony z lagerpetidami niż z dinozaurami. Ponadto w rekonstrukcji biogeograficznej nie wzięto pod uwagę niasazaura, gdyż wkrótce ma być on redeskrybowany, a do tego może być chimerą.
Marsola J.C.A., Ferreira G.S., Langer M.C., Button D.J., Butler R.J. 2018.
Increases in sampling support the southern Gondwanan hypothesis for the origin of dinosaurs. Palaeontology.
https://doi.org/10.1111/pala.12411
Lee M.S.Y., Baron M.G., Norman D.B., Barrett P.M. 2018.
Dynamic biogeographic models and dinosaur origins. Earth and Environmental Science Transactions of the Royal Society of Edinburgh.
https://doi.org/10.1017/S1755691018000920