Ciągłość zapisu paleontologicznego - dinozaury

[Tomasz Singer]

Zajmuję się tym problemem od jakiegoś czasu. Ostatnio wykonałem taki diagram. Grubość słupka zależy od ilości stanowisk i gatunków, które w tym czasie występowały na danym kontynencie.
Objaśnienia : AIA to Antarktyda, Subkontynent Indyjski i Australia, które przez większą część trwania ery mezozoicznej były ze sobą połączone.

[szerman]

Jak już się wypowiadałem na FB, ciekawa sprawa Zadziwia mnie praktyczny brak odkryć w "AIA" nie tylko środkowo, ale i późnojurajskich. No i z tego diagramu wynikałoby, że to nie środkowa jura, a "najwcześniejsza" kreda charakteryzowałaby się najrzadszymi odkryciami.

I jak widać - jakby niepisana zasada paleontologii - z reguły im coś młodszego, tym więcej znalezisk.

[Tomasz Singer]

Początek środkowej jury (aalen) jest najmniej rozpoznany pod względem gatunków. W późnej jurze jest jeden wątpliwy rodzaj znany z Pakistanu, ale rzeczywiście zapis w AIA generalnie jest skromny przez cały czas.
Oczywiście zgadza się, że im młodszy okres, tym zapis jest pełniejszy. Ostatnio znany jest zauropod z początków wczesnej kredy Ameryki Północnej i stopniowo te luki w miarę odkrywania nowych stanowisk będą zapełniane.

[Dino]

Grubość słupka zależy od ilości stanowisk i gatunków, które w tym czasie występowały na danym kontynencie.

W jaki dokładnie sposób? Jakiś przelicznik/względna proporcja?

I jak widać - jakby niepisana zasada paleontologii - z reguły im coś młodszego, tym więcej znalezisk.

Nie jestem taki przekonany o stosowalnosci tej reguły akurat w tym przypadku - raczej mamy tu do czynienia zarówno ze wzrastającym w czasie zróżnicowaniem taksonomicznym dinozaurów (zauważ, że Tomasz wziął pod uwagę gatunki, nie liczbę znalezisk), jak również dostępnością paleontologów do danych osadów, czy z ilością osadu powstającego w danym czasie na danym terenie.

Swoją drogą, przypomniało mi się nieco bardziej hipotetyczne gdybanie, które niedawno przeprowadziliśmy z Tomaszem Sulejem i Mateuszem Tałandą o tym ile osobników (wyklutych) nieptasich dinozaurów mogło pojawić się na przestrzeni mezozoiku. Szacunki nasze, przypominam, bardzo hipotetyczne, wynosiły ok. kilkuset biliardów osobników. Mało to naukowe rozważania, ale pobudzające wyobraźnię ;)

[Przeniosłem do odpowiedniego działu. MZ]

[Tomasz Singer]

Grubość słupka to względna proporcja.

Nie jestem taki przekonany o stosowalnosci tej reguły akurat w tym przypadku - raczej mamy tu do czynienia zarówno ze wzrastającym w czasie zróżnicowaniem taksonomicznym dinozaurów (zauważ, że Tomasz wziął pod uwagę gatunki, nie liczbę znalezisk), jak również dostępnością paleontologów do danych osadów, czy z ilością osadu powstającego w danym czasie na danym terenie.

Zróżnicowanie taksonomiczne aż tak bardzo nie wzrasta, pomijając późny trias czy wczesną jurę, kiedy jest czas największego różnicowania. Gdyż pewne grupy wymierają lub stają znacznie mnie liczne, a rozwijają się inne.
Oczywiście ilość stanowisk i kontynenty dobrze przebadane zaburzają nam ten obraz. Pewne kontynenty dopiero się dobrze poznaje jak np. Afrykę. Cały czas poznajemy nowe stanowiska, które nam pewne luki w zapisie wypełniają. Dobrym przykładem jest Ameryka Południowa, gdzie jeszcze ponad 10 lat temu nie znano dinozaurów wczesnojurajskich czy późno jurajskich. Jeszcze przedwczoraj kolega Danu przypomniał mi o rodzaju Leinkupal, który pochodzi z początków wczesnej kredy, więc zapis na tym kontynencie jest już nieomal ciagły.
W słupkach też częściowo brałem pod uwagę ilość gatunków wstępujących na danym kontynencie w danym wycinku czasu.

[nazuul]

Grubość słupka zależy od ilości stanowisk i gatunków

Grubość słupka to względna proporcja.

Oczywiście widać, że to chyba nie skala liniowa ale raczej jakaś logarytmiczna, ale nie wiadomo jaka i na ile zależy od stanowisk (czyli?) a na ile od gatunków (ważnych? chodzi o nieptasie chyba). Nieznane też źródła danych (zapewne jakiś spis wszystkich gatunków i stanowisk).
Generalnie widać przyporządkowanie do pięter, ale nie rozumiem dlaczego mastrycht zdaje się rozbity na trzy odcinki albo są też paleogeńskie dinozaury.

[Tomasz Singer]

Mastrycht jest rozbity na trzy części ponieważ następują tu zmiany w liczebności gatunków dinozaurów w Ameryce Północnej i Azji (np. w Mongolii po wczesnym mastrychcie istnieje luka w zapisie do początków paleocenu).
Wspomina się o szczątkach dinozaurów z początku paleocenu w Stanach Zjednoczonych (Ojo Alamo) i Chin.
Tu dodaje tekst artykułu o problematyce wymierania, odbudowywania i przeżywania dinozaurów w czasie ery mezozoicznej.

[Tomasz Singer]

Widzę, ze mój tekst cieszył się calkiem sporym zainteresowaniem. Pewne rzeczy trzeba będzie w tekście i wykresie uaktualnić.

[Dino]

Należy też dokładnie wyjaśnić metodologię.

[Mike122]

Jest uaktualniony ?

[Kriolofozaur Szymon Jagusztyn]

Można zapytać czy ma uaktualnioną wersję.

[Taurovenator]

Podejrzewam, że zbyt wiele się nie zmieniło. Na pewno w części wykresów już istniejących widoczne byłyby nowe pogrubienia. Z innych zmian, na tą chwilę myślę, że słupek AIA wypełnił by się delikatnie o baton (znaleziska z indyjskiej formacji Jaisalmer). Też chętnie zobaczyłbym uaktualniony wykres.