[Opis] Edmontosaurus
- dilong
- Jurajski allozaur
- Posty: 1609
- Rejestracja: 5 sierpnia 2006, o 10:20
- Imię i nazwisko: Maciej Krzysztof Pindakiewicz
- Lokalizacja: województwo mazowieckie
[Opis] Edmontosaurus
Zob. aktualną wersję opisu (korektę nazuula) niżej
Edmontosaurus regali
D??ugo??Ă?: 13m
Wysoko??Ă?: 3,5m
Waga: 3t
Okres wystĂ?powania: p????na kreda- maastrycht- 71-65mlt
Miejsce wystĂ?powania: Kanada, USA
Odkrywca: L. M. Lambe 1917
Klasyfikacja:
Ornithischia
Ornithopoda
Hadrosauridae
Hadrosaurinae
Edmontosaurus
E. regalis
Edmontosaurus znaczy "jaszczur z Edmonton". Pierwsze szczĂ?tki tego dinozaura odkry?? Lawrence Morris Lambe w prowincji Alberty w formacji Edmonton rock. Potem okaza??o siĂ? ??e wcze??niej znajdowywano edmontozaury, lecz r????bni paleontolodzu nadawali im przer????ner nazwy, na przyk??ad Claosaurus annectens Marsha okaza?? siĂ? gatunkiem edmontozaura, tak samo by??o z Thespesius Sternberga
i anatozaurem Gilmore'a. Poza tym znaleziono wiele szczĂ?tk??w tego hadrozaura i dziĂ?ki niemu wiele wiemy o wyglĂ?dzie zewnĂ?trznym dinozaurow. Na kilku znaleziskach by??y odciski sk??ry, dziĂ?ki temu przynajmniej wiemy, ??e hadrozaury mia??y sk??rĂ? pokrytĂ? ??uskami i mog??y mieĂ? jaszczurze desenie. Liczne s??ady ugryzien na ko??ciach edmontozaurow sugerujĂ?, ??e te ornitopody czĂ?sto pada??y ofiarĂ? tyranozaur??w (w szczeg??lno??ci t-rexa). Liczne szkielety tych hadrozaur??w wzd??u?? Ameryki P????nocnej wskazujĂ?, ??e te dinozaury wĂ?drowa??y jak dzisiaj antylopy zapewne w poszukiwaniu po??ywienia i w celach rozrodczych. Edmontosaurus jest najwiĂ?kszym ameryka??skim hadrozarem. CechĂ? charakterystycznĂ? szkieletu tego gada to: cieniutkie pa??eczki wzd??u?? wyrostk??w kolczystych, kt??re usztywniajĂ? ogon, Czaszka zako??czona szerokim dziobem, z ty??u za?? setki zĂ?b??w tworzĂ?cych baterie zĂ?bowe. Splaszczony ogon sugeruje ??e te hadrozaury umia??y dobrze p??ywaĂ?. W przeciwie??stwie do lambeozaur??w nie mia?? ozdoby i posiada?? cienkĂ? ko??Ă? kulszowĂ? i biodrowĂ?. Mia?? du??y obszar nosowy, dzieki ktoremu m??g?? wydawaĂ? ??wiĂ?ki s??yszalne z wielu kilometr??w. Opr??sz tego szkielet tego ornitopoda przupomina szkielet iguanodonta.
Gatunki edmontozaura:
Edmontosaurus regalis Lambe 1917
Claosaurus= E. annectens Marsh 1892
Thespesius= E. saskatchewanensis Sterberg 1926
Anatosaurus edmontonensis= E. annectens Gilmore 1922
Edmontosaurus regali
D??ugo??Ă?: 13m
Wysoko??Ă?: 3,5m
Waga: 3t
Okres wystĂ?powania: p????na kreda- maastrycht- 71-65mlt
Miejsce wystĂ?powania: Kanada, USA
Odkrywca: L. M. Lambe 1917
Klasyfikacja:
Ornithischia
Ornithopoda
Hadrosauridae
Hadrosaurinae
Edmontosaurus
E. regalis
Edmontosaurus znaczy "jaszczur z Edmonton". Pierwsze szczĂ?tki tego dinozaura odkry?? Lawrence Morris Lambe w prowincji Alberty w formacji Edmonton rock. Potem okaza??o siĂ? ??e wcze??niej znajdowywano edmontozaury, lecz r????bni paleontolodzu nadawali im przer????ner nazwy, na przyk??ad Claosaurus annectens Marsha okaza?? siĂ? gatunkiem edmontozaura, tak samo by??o z Thespesius Sternberga
i anatozaurem Gilmore'a. Poza tym znaleziono wiele szczĂ?tk??w tego hadrozaura i dziĂ?ki niemu wiele wiemy o wyglĂ?dzie zewnĂ?trznym dinozaurow. Na kilku znaleziskach by??y odciski sk??ry, dziĂ?ki temu przynajmniej wiemy, ??e hadrozaury mia??y sk??rĂ? pokrytĂ? ??uskami i mog??y mieĂ? jaszczurze desenie. Liczne s??ady ugryzien na ko??ciach edmontozaurow sugerujĂ?, ??e te ornitopody czĂ?sto pada??y ofiarĂ? tyranozaur??w (w szczeg??lno??ci t-rexa). Liczne szkielety tych hadrozaur??w wzd??u?? Ameryki P????nocnej wskazujĂ?, ??e te dinozaury wĂ?drowa??y jak dzisiaj antylopy zapewne w poszukiwaniu po??ywienia i w celach rozrodczych. Edmontosaurus jest najwiĂ?kszym ameryka??skim hadrozarem. CechĂ? charakterystycznĂ? szkieletu tego gada to: cieniutkie pa??eczki wzd??u?? wyrostk??w kolczystych, kt??re usztywniajĂ? ogon, Czaszka zako??czona szerokim dziobem, z ty??u za?? setki zĂ?b??w tworzĂ?cych baterie zĂ?bowe. Splaszczony ogon sugeruje ??e te hadrozaury umia??y dobrze p??ywaĂ?. W przeciwie??stwie do lambeozaur??w nie mia?? ozdoby i posiada?? cienkĂ? ko??Ă? kulszowĂ? i biodrowĂ?. Mia?? du??y obszar nosowy, dzieki ktoremu m??g?? wydawaĂ? ??wiĂ?ki s??yszalne z wielu kilometr??w. Opr??sz tego szkielet tego ornitopoda przupomina szkielet iguanodonta.
Gatunki edmontozaura:
Edmontosaurus regalis Lambe 1917
Claosaurus= E. annectens Marsh 1892
Thespesius= E. saskatchewanensis Sterberg 1926
Anatosaurus edmontonensis= E. annectens Gilmore 1922
Ostatnio zmieniony 8 października 2006, o 11:43 przez dilong, łącznie zmieniany 1 raz.
Geologia UW
poprawa opisu Edmontosaurus
w opisie tymczasowo nie ma wszystkich kursyw
Poprawa opisu. Autorzy: Maciej Ziegler, dilong. Korekta: Tomasz Sokołowski, Marcin Szermański, Alan Broka
Edmontosaurus (edmontozaur)
długość: 7-16 m (zależnie od gatunku?)
masa: 3-20 t (zależnie od gatunku?)
czas: 73-65 Ma
miejsce:
Kanada - Alberta (formacje: Horseshoe Canyon, St Mary River, Scollard), Saskatchewan (formacja Frenchman)
USA - Montana, Dakota Północna (formacja Hell Creek), Dakota Południowa (formacje Lance i Hell Creek), Wyoming (formacja Lance), Kolorado (formacje Laramie, Denver)
klasyfikacja:
Dinosauria
Ornithischia
Ornithopoda
Hadrosauridae
(?) Saurolophinae
Podstawowe informacje
Edmontosaurus to rodzaj płaskogłowego hadrozauryda żyjącego w Ameryce Północnej w późnej kredzie. Wymarł około 65,5 milionów lat temu, jako jeden z ostatnich nieptasich dinozaurów. Znaleziono wiele szczątków tego ornitopoda, dzięki temu wiele wiemy o wyglądzie zewnętrznym dinozaurów. Na kilku znaleziskach były odciski skóry, dzięki czemu wiemy, że hadrozaury miały skórę pokrytą łuskami i mogły mieć jaszczurze desenie. Liczne szkielety tych hadrozaurów na terenie Ameryki Północnej wskazują, że te dinozaury wędrowały jak dzisiaj antylopy, zapewne w poszukiwaniu pożywienia i w celach rozrodczych - nawet na Alaskę, skąd podczas ciemnych zimowych miesięcy powracały na południe. Jego nazwa znaczy "jaszczur z Edmonton". Masowe cmentarzyska znalezione w Albercie (Kanada) sugerują, że edmontozaury żyły w stadach.
Klasyfikacja i budowa
Edmontozaur należy do jednej z dwóch podrodzin hadrozaurydów - Hadrosaurinae, ostatnio przemianowanych na Saurolophinae, bo Hadrosaurus okazał się być bardziej bazalny (Prieto-Márquez, 2010). Właściwie to wśród zaurolofinów występowały także formy z ozdobami na głowach, takimi jak garb na nosie u Gryposaurus i Anasazisaurus, różkami między oczami u Maiasaura, Prosaurolophus, i nawet długimi wyrostkami z tyłu czaszki u Saurolophus. Edmontosaurus jest prawie pozbawione tego typu ozdób - ledwo widoczne guzki występują tylko u anatotytana. Jak wynika z najobszerniejszych dotąd badań nad pokrewieństwem hadrozaurydów (Prieto-Márquez, 2010), mimo późnego okresu występowania (edmontozaur to ostatni północnoamerykański dinozaur kaczodzioby), edmontozaur jest dość bazalnym przedstawicielem Saurolophinae, którego linia oddzieliła się od innych zaurolofinów na początku kampanu albo nawet wcześniej (ta luka w zapisie kopalnym, największa wśród północnoamerykańskich hadrozaurydów, wskazuje, że przodkowie edmontozaura wciąż czekają na odkrycie). Jedna z wielu jego analiz wykazała jednak, że hadrozaurydy powszechnie zaliczane do Hadrosaurinae (Saurolophinae) nie tworzą kladu, ale grad wiodący ku grzebieniastym lambeozaurynom. W tym wypadku edmontozaur jest bliski przedstawicielom Lambeosaurinae.
Cechą charakterystyczną szkieletu tego gada (jak i innych hadrozaurów) są cieniutkie pałeczki wzdłuż wyrostków kolczystych, które usztywniały kręgosłup. Czaszka zakończona była bardzo szerokim, kaczym dziobem, z tyłu wyrastały zaś setki zębów tworzących baterie zębowe. Spłaszczony ogon sugeruje, że te hadrozaury umiały dobrze pływać. W przeciwieństwie do lambeozaurynów miał cienką kość kulszową i biodrową. Miał duży obszar nosowy, dzięki któremu mógł wydawać dźwięki słyszalne z wielu kilometrów. Edmontozaur miał na grzbiecie rząd guzków, ciągnących się od szyi od końca ogona.
Gatunki
Zależnie od opracowań, za ważne uważa się od dwóch do czterech gatunków edmontozaura. Analiza morfometryczna wszystkich dość kompletnych czaszek wykazała, że chodzi prawdopodobnie jedynie o dwa, rozdzielone czasowo o około 3 miliony lat gatunki. Lukę między nimi wypełniają szczątki młodych osobników z Alaski, datowane na ok. 69 Ma. Typowym gatunkiem jest E. regalis, pozostałe zostały przeniesione z innych rodzajów - mogą więc wciąż być uznawane za osobne rodzaje.
Edmontosaurus regalis jest znany prawdopodobnie jedynie z późnego kampanu (73-71 Ma) Kanady, doniesienia z późnego mastrychtu USA nie zostały potwierdzone. Dorastał przynajmniej do 12 m długości. Miał wysoką i krótką czaszkę, w przeciwieństwie do późniejszych gatunków (albo raczej gatunku).
Edmontosaurus annectens to drugi niewątpliwy gatunek, znany z późnego mastrychtu USA i Kanady. Miał bardziej wydłużoną czaszkę niż wcześniejszy E. regalis. W 2011 roku wyszło na jaw, że niektóre edmontozaury z Hell Creek dorastały nawet do około 16 m! Ponieważ prawdopodobnie żył tam tylko jeden gatunek (zob. niżej), zapewne chodzi właśnie o niego.
E. annectens został nazwany Claosaurus annectens, lecz obecnie wiemy, że nie może należeć do tego rodzaju - typowy gatunek Claosaurus (C. agilis) jest bardzo daleko spokrewniony (Prieto-Márquez, 2011). Później został przeniesiony do innego rodzaju - Anatosaurus, jednak obecnie naukowcy składniają się do synonimizowania tego anatozaura z edmontozaurem - co jest kwestią subiektywną, więc annectens może być wciąż uważany za Anatosaurus annectens. E. annectens został nazwany przez Marsha w 1892 roku, jednak wcześniej nazwano trzy taksony, które prawdopodobnie są jego starszymi synonimami, szczególnie jeśli - zgodnie z nowymi, kompleksowymi badaniami (Campione i Evans, 2011) - w późnym mastrychcie Ameryki Północnej żył tylko jeden gatunek hadrozauryda. Opisany na podstawie żuchwy Trachodon longiceps (Marsh, 1890) jest uznawany za młodszy (a powinien starszy) synonim E. copei, który prawdopodobnie jest wyrośniętym E. annectens. E. annectens został uznany przez Campione i Evansa (2011) za starszy synonim nazwanego wcześniej (!) Diclonius mirabilis (Leidy, 1856), więc powinien raczej się nazywać Edmontosaurus mirabilis. Diclonius mirabilis znany jest jednak jedynie z niediagnostycznego zęba, więc najlepiej było by uznać do za nomen dubium (jak w Horner i in., 2004), choć możemy być niemal pewni, że ten ząb i materiał E. annectens pochodzi od tego samego gatunku. Z późnego mastrychtu pochodzi także fragmentaryczny Thespesius occidentalis (Leidy, 1856).
E. copei. Jego czaszka była wyjątkowo długa i niska, co wynika prawdopodobnie z ontogenezy albo w części także z uszkodzeń pośmiertnych; poza tym jest nieodróżnialny od E. annectens. Osiągał przynajmniej 12-13 m. Najdłuższa czaszka (MOR 003) mierzy 127,8 cm. Początkowo nazwano go Anatosaurus copei, później Anatotitan copei (gdyż miał się różnić na tyle od E. annectens i E. regalis), lecz obecnie uważa się go za gatunek edmontozaura (kwestia subiektywna) i prawdopodobny młodszy synonim E. annectens. E. saskatchewanensis jest najmniejszym gatunkiem - mierzył około 7 m długości, lecz prawdopodobnie chodzi o niedorosłego E. annectens. Znany jest z samego końca mastrychtu Kanady. Gatunek ten zaczynał swoją karierę jako Thespesius saskatchewanensis, jednak z powodu niediagnostyczności typowego Thespesius occidentalis został przeniesiony do rodzaju Edmontosaurus. Środowisko życia
We późnym kampanie, około 73-71 milionów lat temu, edmontozaur żył na równinach zalewowych, ujściach rzek i torfowiskach, obok dużych ceratopsów (Anchiceratops, Pachyrhinosaurus i mniejszych (Montanoceratops), pachycefalozaurydów (Stegoceras edmontonense) oraz ankylozaurów (Euoplocephalus i Edmontonia). Głównym wrogiem tych roślinożerców były tyranozaurydy takie jak Albertosaurus. Mniejsze, zagrażające raczej tylko młodym edmontozaurom drapieżniki to Atrociraptor i Troodon oraz prawdopodobnie wszystkożerne Ornithomimus, Struthiomimus i Chirostenotes.
Nieco później, pod sam koniec ery dinozaurów, większość z powyższych dinozaurów wymarła, lecz Edmontosaurus (jako jedyny hadrozauryd) nadal był dość pospolity. Ślady ugryzień na kościach edmontozaurów sugerują, że te ornitopody padały ofiarą Tyrannosaurus. Występowały wtedy także bazalne ornitopody Thescelosaurus, pachycefalozaurydy (Dracorex, Pachycephalosaurus, Stygimoloch - które mogą być synonimami) oraz pancerny Ankylosaurus. Najczęściej spotykane były jednak ceratopsy: bardzo liczny Triceratops oraz rzadsze Torosaurus, Tatankaceratops i Nedoceratops (które mogą być synonimami Triceratops) a także Leptoceratops. Obok nich żyły dromeozaurydy, ornitomimidy Ornithomimus i Struthiomimus, cenagnatydy, duże, nieopisane jeszcze owiraptorozaury, prymitywne ptaki i ssaki, takie jak Didelphodon, a także krokodyle i podobne do nich champsozaury, jaszczurki, węże, żółwie, żaby i płazy ogoniaste.
"Mumie" Dakota i "Trachodon"
W 2000 roku 17-letni Tyler Lynson znalazł w Dakocie Północnej skamieniałe szczątki hadrozaura pochodzące sprzed 67 milionów lat. W 2007 roku, po przeprowadzonych badaniach, okazało się, że okaz jest wspaniale zachowany - zachowały się tkanki miękkie, takie jak mięśnie. Część ogonowa zwierzęcia jest o 25% większa, niż dotychczas sądzono, było to miejsce przyczepu potężnych mięśni nóg, które pozwalały dinozaurowi osiągać prędkość 45km/h. Tomograf pokazał, że na skórze zwierzęcia znajdowały się paski.
Inny wyjątkowo dobrze zachowany okaz należący do gatunku E. annectens został odnaleziony przez Charlesa Hazeliusa Sternberga niedaleko Lusk w Wyoming w roku 1908.
Nowotwory
W 2003 roku naukowcy przebadali 10.000 fragmentów kości różnych dinozaurów, należących do 700 różnych osobników. Okazało się, że jedna z rodzin dinozaurów - Hadrosauridae była szczególnie podatna na występowanie nowotworów, zaś wśród nich najczęściej chorowały edmontozaury. Przerzuty wystąpiły aż w 3% przebadanych szczątków. Co ciekawe, zdecydowana większość patologicznych zmian była zlokalizowana w ogonach. Tak duży odsetek zachorowań tłumaczy się dietą bogatą w karcynogeny (czynniki powodujące mutację materiału genetycznego). Typową dietą tego dinozaura były igły, nasiona i gałązki drzew iglastych, które zostały znalezione we wnętrznościach znalezionych "mumii". Wydaje się, że edmontozaur żywił się głównie wysoko rosnącą roślinnością, jaką były drzewa.
Dyskusja na naszym forum - link
Spis gatunków:
Edmontosaurus Lambe, 1917
?=Anatosaurus Lull i Wright, 1942
?=Anatotitan Brett-Surman, 1990 vide Chapman i Brett-Surman, 1990
E. regalis Lambe, 1917
=Thespesius edmontonensis Gilmore, 1924
= E. edmontoni (Gilmore, 1924)
= Anatosaurus edmontoni (Gilmore, 1924) Lull i Wright, 1942
=Thespesius edmontoni (Gilmore, 1924)
= E. edmontonensis (Gilmore, 1924)
=Anatosaurus edmontonensis (Gilmore, 1924)
E. annectens (Marsh, 1892) ?=Trachodon longiceps ?=Diclonius mirabilis ?=Thespesius occidentalis
=Claosaurus annectens Marsh, 1892
=Anatosaurus annectens (Marsh, 1892) Lull i Wright, 1942
=Thespesius annectens (Marsh, 1892)
=Trachodon annectens (Marsh, 1892)
?= E. copei (Lull i Wright, 1942)
=Anatosaurus copei Lull i Wright, 1942
=Anatotitan copei (Lull i Wright, 1942) Brett-Surman, 1990 vide Chapman i Brett-Surman, 1990
?= E. saskatchewanensis (Sterberg, 1926) Horner, Weishampel i Forster, 2004
=Thespesius saskatchewanensis Sternberg, 1926
=Anatosaurus saskatchewanensis (Sterberg, 1926) Lull i Wright, 1942
---------------------------------------
Źródła:
Arbour, V. M.; Burns, M. E.; and Sissons, R. L. (2009). "A redescription of the ankylosaurid dinosaur Dyoplosaurus acutosquameus Parks, 1924 (Ornithischia: Ankylosauria) and a revision of the genus". Journal of Vertebrate Paleontology 29 (4): 1117–1135. doi:10.1671/039.029.0405
Campione, N.E. & Evans, D.C. (2011) "Cranial Growth and Variation in Edmontosaurs (Dinosauria: Hadrosauridae): Implications for Latest Cretaceous Megaherbivore Diversity in North America" PLoS ONE 6(9), e25186. doi:10.1371/journal.pone.0025186
Horner, J.R., Weishampel, D.B. & Forster, C.A. (2004) "Hadrosauridae" [w:] Weishampel, D.B., Dodson, P. & Osmólska, H. "The Dinosauria" Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 438–463.
Horner, J.R., Goodwin, M.B., Myhrvold, N. (2011) "Dinosaur Census Reveals Abundant Tyrannosaurus and Rare Ontogenetic Stages in the Upper Cretaceous Hell Creek Formation (Maastrichtian), Montana, USA" PLoS ONE 6(2), e16574. doi:10.1371/journal.pone.0016574
Prieto-Márquez, A. (2010) "Global phylogeny of hadrosauridae (Dinosauria: Ornithopoda) using parsimony and Bayesian methods" Zoological Journal of the Linnean Society, 2010, 159, 435–502. doi: 10.1111/j.1096-3642.2009.00617.x
Prieto-Márquez, A. (2011) "Revised diagnoses of Hadrosaurus foulkii Leidy, 1858 (the type genus and species of Hadrosauridae Cope, 1869) and Claosaurus agilis Marsh, 1872 (Dinosauria: Ornithopoda) from the Late Cretaceous of North America" Zootaxa 2765: 61-68
http://en.wikipedia.org/wiki/Edmontosaurus
http://www.dinodata.org
http://www.users.qwest.net/~jstweet1/hadrosaurinae.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/Trachodon_mummy
http://dml.cmnh.org/2010Apr/msg00221.html
Campione, N.E. (2009). "Cranial variation in Edmontosaurus (Hadrosauridae) from the Late Cretaceous of North America." North American Paleontological Convention (NAPC 2009): Abstracts, p. 95a.
Campione N, Evans DC (2010) Cranial morphology and the diversity of Late Cretaceous edmontosaurs (Ornithischia: Hadrosauridae) from North America. Journal of Vertebrate Paleontology 30: supplement to 369A
Glut, D.F. (1997) "Dinosaurs: The Encyclopedia" wyd. McFarland & Company
Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University, Princeton i Oxford
Poprawa opisu. Autorzy: Maciej Ziegler, dilong. Korekta: Tomasz Sokołowski, Marcin Szermański, Alan Broka
Edmontosaurus (edmontozaur)
długość: 7-16 m (zależnie od gatunku?)
masa: 3-20 t (zależnie od gatunku?)
czas: 73-65 Ma
miejsce:
Kanada - Alberta (formacje: Horseshoe Canyon, St Mary River, Scollard), Saskatchewan (formacja Frenchman)
USA - Montana, Dakota Północna (formacja Hell Creek), Dakota Południowa (formacje Lance i Hell Creek), Wyoming (formacja Lance), Kolorado (formacje Laramie, Denver)
klasyfikacja:
Dinosauria
Ornithischia
Ornithopoda
Hadrosauridae
(?) Saurolophinae
Podstawowe informacje
Edmontosaurus to rodzaj płaskogłowego hadrozauryda żyjącego w Ameryce Północnej w późnej kredzie. Wymarł około 65,5 milionów lat temu, jako jeden z ostatnich nieptasich dinozaurów. Znaleziono wiele szczątków tego ornitopoda, dzięki temu wiele wiemy o wyglądzie zewnętrznym dinozaurów. Na kilku znaleziskach były odciski skóry, dzięki czemu wiemy, że hadrozaury miały skórę pokrytą łuskami i mogły mieć jaszczurze desenie. Liczne szkielety tych hadrozaurów na terenie Ameryki Północnej wskazują, że te dinozaury wędrowały jak dzisiaj antylopy, zapewne w poszukiwaniu pożywienia i w celach rozrodczych - nawet na Alaskę, skąd podczas ciemnych zimowych miesięcy powracały na południe. Jego nazwa znaczy "jaszczur z Edmonton". Masowe cmentarzyska znalezione w Albercie (Kanada) sugerują, że edmontozaury żyły w stadach.
Klasyfikacja i budowa
Edmontozaur należy do jednej z dwóch podrodzin hadrozaurydów - Hadrosaurinae, ostatnio przemianowanych na Saurolophinae, bo Hadrosaurus okazał się być bardziej bazalny (Prieto-Márquez, 2010). Właściwie to wśród zaurolofinów występowały także formy z ozdobami na głowach, takimi jak garb na nosie u Gryposaurus i Anasazisaurus, różkami między oczami u Maiasaura, Prosaurolophus, i nawet długimi wyrostkami z tyłu czaszki u Saurolophus. Edmontosaurus jest prawie pozbawione tego typu ozdób - ledwo widoczne guzki występują tylko u anatotytana. Jak wynika z najobszerniejszych dotąd badań nad pokrewieństwem hadrozaurydów (Prieto-Márquez, 2010), mimo późnego okresu występowania (edmontozaur to ostatni północnoamerykański dinozaur kaczodzioby), edmontozaur jest dość bazalnym przedstawicielem Saurolophinae, którego linia oddzieliła się od innych zaurolofinów na początku kampanu albo nawet wcześniej (ta luka w zapisie kopalnym, największa wśród północnoamerykańskich hadrozaurydów, wskazuje, że przodkowie edmontozaura wciąż czekają na odkrycie). Jedna z wielu jego analiz wykazała jednak, że hadrozaurydy powszechnie zaliczane do Hadrosaurinae (Saurolophinae) nie tworzą kladu, ale grad wiodący ku grzebieniastym lambeozaurynom. W tym wypadku edmontozaur jest bliski przedstawicielom Lambeosaurinae.
Cechą charakterystyczną szkieletu tego gada (jak i innych hadrozaurów) są cieniutkie pałeczki wzdłuż wyrostków kolczystych, które usztywniały kręgosłup. Czaszka zakończona była bardzo szerokim, kaczym dziobem, z tyłu wyrastały zaś setki zębów tworzących baterie zębowe. Spłaszczony ogon sugeruje, że te hadrozaury umiały dobrze pływać. W przeciwieństwie do lambeozaurynów miał cienką kość kulszową i biodrową. Miał duży obszar nosowy, dzięki któremu mógł wydawać dźwięki słyszalne z wielu kilometrów. Edmontozaur miał na grzbiecie rząd guzków, ciągnących się od szyi od końca ogona.
Gatunki
Zależnie od opracowań, za ważne uważa się od dwóch do czterech gatunków edmontozaura. Analiza morfometryczna wszystkich dość kompletnych czaszek wykazała, że chodzi prawdopodobnie jedynie o dwa, rozdzielone czasowo o około 3 miliony lat gatunki. Lukę między nimi wypełniają szczątki młodych osobników z Alaski, datowane na ok. 69 Ma. Typowym gatunkiem jest E. regalis, pozostałe zostały przeniesione z innych rodzajów - mogą więc wciąż być uznawane za osobne rodzaje.
Edmontosaurus regalis jest znany prawdopodobnie jedynie z późnego kampanu (73-71 Ma) Kanady, doniesienia z późnego mastrychtu USA nie zostały potwierdzone. Dorastał przynajmniej do 12 m długości. Miał wysoką i krótką czaszkę, w przeciwieństwie do późniejszych gatunków (albo raczej gatunku).
Edmontosaurus annectens to drugi niewątpliwy gatunek, znany z późnego mastrychtu USA i Kanady. Miał bardziej wydłużoną czaszkę niż wcześniejszy E. regalis. W 2011 roku wyszło na jaw, że niektóre edmontozaury z Hell Creek dorastały nawet do około 16 m! Ponieważ prawdopodobnie żył tam tylko jeden gatunek (zob. niżej), zapewne chodzi właśnie o niego.
E. annectens został nazwany Claosaurus annectens, lecz obecnie wiemy, że nie może należeć do tego rodzaju - typowy gatunek Claosaurus (C. agilis) jest bardzo daleko spokrewniony (Prieto-Márquez, 2011). Później został przeniesiony do innego rodzaju - Anatosaurus, jednak obecnie naukowcy składniają się do synonimizowania tego anatozaura z edmontozaurem - co jest kwestią subiektywną, więc annectens może być wciąż uważany za Anatosaurus annectens. E. annectens został nazwany przez Marsha w 1892 roku, jednak wcześniej nazwano trzy taksony, które prawdopodobnie są jego starszymi synonimami, szczególnie jeśli - zgodnie z nowymi, kompleksowymi badaniami (Campione i Evans, 2011) - w późnym mastrychcie Ameryki Północnej żył tylko jeden gatunek hadrozauryda. Opisany na podstawie żuchwy Trachodon longiceps (Marsh, 1890) jest uznawany za młodszy (a powinien starszy) synonim E. copei, który prawdopodobnie jest wyrośniętym E. annectens. E. annectens został uznany przez Campione i Evansa (2011) za starszy synonim nazwanego wcześniej (!) Diclonius mirabilis (Leidy, 1856), więc powinien raczej się nazywać Edmontosaurus mirabilis. Diclonius mirabilis znany jest jednak jedynie z niediagnostycznego zęba, więc najlepiej było by uznać do za nomen dubium (jak w Horner i in., 2004), choć możemy być niemal pewni, że ten ząb i materiał E. annectens pochodzi od tego samego gatunku. Z późnego mastrychtu pochodzi także fragmentaryczny Thespesius occidentalis (Leidy, 1856).
E. copei. Jego czaszka była wyjątkowo długa i niska, co wynika prawdopodobnie z ontogenezy albo w części także z uszkodzeń pośmiertnych; poza tym jest nieodróżnialny od E. annectens. Osiągał przynajmniej 12-13 m. Najdłuższa czaszka (MOR 003) mierzy 127,8 cm. Początkowo nazwano go Anatosaurus copei, później Anatotitan copei (gdyż miał się różnić na tyle od E. annectens i E. regalis), lecz obecnie uważa się go za gatunek edmontozaura (kwestia subiektywna) i prawdopodobny młodszy synonim E. annectens. E. saskatchewanensis jest najmniejszym gatunkiem - mierzył około 7 m długości, lecz prawdopodobnie chodzi o niedorosłego E. annectens. Znany jest z samego końca mastrychtu Kanady. Gatunek ten zaczynał swoją karierę jako Thespesius saskatchewanensis, jednak z powodu niediagnostyczności typowego Thespesius occidentalis został przeniesiony do rodzaju Edmontosaurus. Środowisko życia
We późnym kampanie, około 73-71 milionów lat temu, edmontozaur żył na równinach zalewowych, ujściach rzek i torfowiskach, obok dużych ceratopsów (Anchiceratops, Pachyrhinosaurus i mniejszych (Montanoceratops), pachycefalozaurydów (Stegoceras edmontonense) oraz ankylozaurów (Euoplocephalus i Edmontonia). Głównym wrogiem tych roślinożerców były tyranozaurydy takie jak Albertosaurus. Mniejsze, zagrażające raczej tylko młodym edmontozaurom drapieżniki to Atrociraptor i Troodon oraz prawdopodobnie wszystkożerne Ornithomimus, Struthiomimus i Chirostenotes.
Nieco później, pod sam koniec ery dinozaurów, większość z powyższych dinozaurów wymarła, lecz Edmontosaurus (jako jedyny hadrozauryd) nadal był dość pospolity. Ślady ugryzień na kościach edmontozaurów sugerują, że te ornitopody padały ofiarą Tyrannosaurus. Występowały wtedy także bazalne ornitopody Thescelosaurus, pachycefalozaurydy (Dracorex, Pachycephalosaurus, Stygimoloch - które mogą być synonimami) oraz pancerny Ankylosaurus. Najczęściej spotykane były jednak ceratopsy: bardzo liczny Triceratops oraz rzadsze Torosaurus, Tatankaceratops i Nedoceratops (które mogą być synonimami Triceratops) a także Leptoceratops. Obok nich żyły dromeozaurydy, ornitomimidy Ornithomimus i Struthiomimus, cenagnatydy, duże, nieopisane jeszcze owiraptorozaury, prymitywne ptaki i ssaki, takie jak Didelphodon, a także krokodyle i podobne do nich champsozaury, jaszczurki, węże, żółwie, żaby i płazy ogoniaste.
"Mumie" Dakota i "Trachodon"
W 2000 roku 17-letni Tyler Lynson znalazł w Dakocie Północnej skamieniałe szczątki hadrozaura pochodzące sprzed 67 milionów lat. W 2007 roku, po przeprowadzonych badaniach, okazało się, że okaz jest wspaniale zachowany - zachowały się tkanki miękkie, takie jak mięśnie. Część ogonowa zwierzęcia jest o 25% większa, niż dotychczas sądzono, było to miejsce przyczepu potężnych mięśni nóg, które pozwalały dinozaurowi osiągać prędkość 45km/h. Tomograf pokazał, że na skórze zwierzęcia znajdowały się paski.
Inny wyjątkowo dobrze zachowany okaz należący do gatunku E. annectens został odnaleziony przez Charlesa Hazeliusa Sternberga niedaleko Lusk w Wyoming w roku 1908.
Nowotwory
W 2003 roku naukowcy przebadali 10.000 fragmentów kości różnych dinozaurów, należących do 700 różnych osobników. Okazało się, że jedna z rodzin dinozaurów - Hadrosauridae była szczególnie podatna na występowanie nowotworów, zaś wśród nich najczęściej chorowały edmontozaury. Przerzuty wystąpiły aż w 3% przebadanych szczątków. Co ciekawe, zdecydowana większość patologicznych zmian była zlokalizowana w ogonach. Tak duży odsetek zachorowań tłumaczy się dietą bogatą w karcynogeny (czynniki powodujące mutację materiału genetycznego). Typową dietą tego dinozaura były igły, nasiona i gałązki drzew iglastych, które zostały znalezione we wnętrznościach znalezionych "mumii". Wydaje się, że edmontozaur żywił się głównie wysoko rosnącą roślinnością, jaką były drzewa.
Dyskusja na naszym forum - link
Spis gatunków:
Edmontosaurus Lambe, 1917
?=Anatosaurus Lull i Wright, 1942
?=Anatotitan Brett-Surman, 1990 vide Chapman i Brett-Surman, 1990
E. regalis Lambe, 1917
=Thespesius edmontonensis Gilmore, 1924
= E. edmontoni (Gilmore, 1924)
= Anatosaurus edmontoni (Gilmore, 1924) Lull i Wright, 1942
=Thespesius edmontoni (Gilmore, 1924)
= E. edmontonensis (Gilmore, 1924)
=Anatosaurus edmontonensis (Gilmore, 1924)
E. annectens (Marsh, 1892) ?=Trachodon longiceps ?=Diclonius mirabilis ?=Thespesius occidentalis
=Claosaurus annectens Marsh, 1892
=Anatosaurus annectens (Marsh, 1892) Lull i Wright, 1942
=Thespesius annectens (Marsh, 1892)
=Trachodon annectens (Marsh, 1892)
?= E. copei (Lull i Wright, 1942)
=Anatosaurus copei Lull i Wright, 1942
=Anatotitan copei (Lull i Wright, 1942) Brett-Surman, 1990 vide Chapman i Brett-Surman, 1990
?= E. saskatchewanensis (Sterberg, 1926) Horner, Weishampel i Forster, 2004
=Thespesius saskatchewanensis Sternberg, 1926
=Anatosaurus saskatchewanensis (Sterberg, 1926) Lull i Wright, 1942
---------------------------------------
Źródła:
Arbour, V. M.; Burns, M. E.; and Sissons, R. L. (2009). "A redescription of the ankylosaurid dinosaur Dyoplosaurus acutosquameus Parks, 1924 (Ornithischia: Ankylosauria) and a revision of the genus". Journal of Vertebrate Paleontology 29 (4): 1117–1135. doi:10.1671/039.029.0405
Campione, N.E. & Evans, D.C. (2011) "Cranial Growth and Variation in Edmontosaurs (Dinosauria: Hadrosauridae): Implications for Latest Cretaceous Megaherbivore Diversity in North America" PLoS ONE 6(9), e25186. doi:10.1371/journal.pone.0025186
Horner, J.R., Weishampel, D.B. & Forster, C.A. (2004) "Hadrosauridae" [w:] Weishampel, D.B., Dodson, P. & Osmólska, H. "The Dinosauria" Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 438–463.
Horner, J.R., Goodwin, M.B., Myhrvold, N. (2011) "Dinosaur Census Reveals Abundant Tyrannosaurus and Rare Ontogenetic Stages in the Upper Cretaceous Hell Creek Formation (Maastrichtian), Montana, USA" PLoS ONE 6(2), e16574. doi:10.1371/journal.pone.0016574
Prieto-Márquez, A. (2010) "Global phylogeny of hadrosauridae (Dinosauria: Ornithopoda) using parsimony and Bayesian methods" Zoological Journal of the Linnean Society, 2010, 159, 435–502. doi: 10.1111/j.1096-3642.2009.00617.x
Prieto-Márquez, A. (2011) "Revised diagnoses of Hadrosaurus foulkii Leidy, 1858 (the type genus and species of Hadrosauridae Cope, 1869) and Claosaurus agilis Marsh, 1872 (Dinosauria: Ornithopoda) from the Late Cretaceous of North America" Zootaxa 2765: 61-68
http://en.wikipedia.org/wiki/Edmontosaurus
http://www.dinodata.org
http://www.users.qwest.net/~jstweet1/hadrosaurinae.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/Trachodon_mummy
http://dml.cmnh.org/2010Apr/msg00221.html
Campione, N.E. (2009). "Cranial variation in Edmontosaurus (Hadrosauridae) from the Late Cretaceous of North America." North American Paleontological Convention (NAPC 2009): Abstracts, p. 95a.
Campione N, Evans DC (2010) Cranial morphology and the diversity of Late Cretaceous edmontosaurs (Ornithischia: Hadrosauridae) from North America. Journal of Vertebrate Paleontology 30: supplement to 369A
Glut, D.F. (1997) "Dinosaurs: The Encyclopedia" wyd. McFarland & Company
Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University, Princeton i Oxford
Ostatnio zmieniony 25 marca 2010, o 13:18 przez nazuul, łącznie zmieniany 9 razy.
- Tomasz
- Kredowy tyranozaur
- Posty: 2172
- Rejestracja: 30 października 2006, o 15:16
- Lokalizacja: Międzychód
Ĺwietny opis!! NaleĹźÄ
siÄ wielkie brawa :D
ZnalazĹem tylko:
ZnalazĹem tylko:
mierzyĹ 10-13m dĹugoĹci.
spacja pomiÄdzy liczbÄ , a jednostkÄosobniki o dĹugoĹci 12-13m
sprzed 67Ma
w obu przypadkach lepiej pasowaĹo by "milionĂłw lat temu".. ale jeĹli nie to brakuje spacji miÄdzy jednostkÄ , a liczbÄ ;)okoĹo 71-69Ma
Rzeczywiscie opis zapowiada siÄ super (caĹy przeczytam wieczorem ;)). Tylko co do masy 13 m, moim zdaniem wiÄcej, skoro 9 m waĹźyĹ 3,5 tony, to taki 13 m waĹźyĹ by raczej 6-7 ton (a moĹźe i nawet wiÄcej).
EDIT
Ostatnio bawilem siÄ troszke, w szacowania mas dinozaurĂłw za pomoca sposobu, ktĂłrego wielu pasjonatĂłw i naukowcĂłw uĹźywa do szacowaĹ wielkoĹci dinozaurĂłw (ten z podnoszeniem do potegi 3 procentu, ktĂłrego stanowi dĹugoĹÄ szacowanego dinozaura, do porĂłwnywanego - co ma odpowiadac dĹugoĹci, szerokoĹci i wysokoĹci). WiÄc gdyby 9 metrowy edmontozaur waĹźyĹ 3,5 tony, to 13 m (przyjmujÄ c, ze byĹ podobnie zbudowany), waĹźyĹ by aĹź ~10,5 tony! A np. 15 m (Shantugosaurus) ~16 ton (o, a takie oszacowanie, to i ang. Wiki podaje powoĹujÄ c sie na "The Dinosauria 2nd"). Hehe no to moĹźe pĂłjdĹşmy dalej - Zhuchengosaurus maximus ktĂłrego oszacowano na ~16,5 m: ~21 ton! ZresztÄ od dawna wiedzialem, ze hadrozaury byĹy znacznie ciÄĹźsze, niĹź to sie czÄsto podaje (bo nie raz siÄ widzi naprzyklad: 12 m/4 tony, co jest czesto zlepka dwĂłch rĂłznych tekstĂłw, w jednym taka masa jest podana dla 9-10 m osobnika, a w drugim widnieje, Ĺźe odkryto wiÄksze skamieniaĹoĹci, sugerujÄ ce 12 m zwierze - ot taki przyklad
), o czym nie raz wspominaĹ nawet tu na forum Pan Karol ;)
EDIT
Ostatnio bawilem siÄ troszke, w szacowania mas dinozaurĂłw za pomoca sposobu, ktĂłrego wielu pasjonatĂłw i naukowcĂłw uĹźywa do szacowaĹ wielkoĹci dinozaurĂłw (ten z podnoszeniem do potegi 3 procentu, ktĂłrego stanowi dĹugoĹÄ szacowanego dinozaura, do porĂłwnywanego - co ma odpowiadac dĹugoĹci, szerokoĹci i wysokoĹci). WiÄc gdyby 9 metrowy edmontozaur waĹźyĹ 3,5 tony, to 13 m (przyjmujÄ c, ze byĹ podobnie zbudowany), waĹźyĹ by aĹź ~10,5 tony! A np. 15 m (Shantugosaurus) ~16 ton (o, a takie oszacowanie, to i ang. Wiki podaje powoĹujÄ c sie na "The Dinosauria 2nd"). Hehe no to moĹźe pĂłjdĹşmy dalej - Zhuchengosaurus maximus ktĂłrego oszacowano na ~16,5 m: ~21 ton! ZresztÄ od dawna wiedzialem, ze hadrozaury byĹy znacznie ciÄĹźsze, niĹź to sie czÄsto podaje (bo nie raz siÄ widzi naprzyklad: 12 m/4 tony, co jest czesto zlepka dwĂłch rĂłznych tekstĂłw, w jednym taka masa jest podana dla 9-10 m osobnika, a w drugim widnieje, Ĺźe odkryto wiÄksze skamieniaĹoĹci, sugerujÄ ce 12 m zwierze - ot taki przyklad

Theropods... yeah :D
aaaaah no wĹaĹnie nie, Ĺşle przeczytaĹem:Broker pisze:WiÄc gdyby 9 metrowy edmontozaur waĹźyĹ 3,5 tony
To 12 metrowa Dakota tyle miaĹa.http://news.nationalgeographic.com/news/2007/12/071203-dino-mummy_2.html pisze:Preliminary studies are revealing a surprising side to these reptiles, suggesting that Dakota—even though roughly 35 feet (12 meters) long and weighing some 3.5 tons—was no slowpoke.
To moĹźe dla 13m jakieĹ 4 tony?
Natomiast w nowszym doniesieniu jest 9m dla Dakoty, ale nie piszÄ o masie
http://news.nationalgeographic.com/news ... -mu_2.html
No wĹaĹnie ;) Na poczÄ tku byĹo 12, teraz podano 9.nazuul pisze:Natomiast w nowszym doniesieniu jest 9m dla Dakoty, ale nie piszÄ o masie
http://news.nationalgeographic.com/news ... -mu_2.html
Ale mimo to, to i tak 12m i 3,5 tony, to moim skromnym zdaniem spooro za maĹo (dla 9-9,5 m, patrzÄ c na róşne bardziej oficjalne i poprawne szacunki, byĹoby ok). 3 tony, to 4 m nosoroĹźec biaĹy waĹźy ;)
Btw 35 stĂłp, to 10,668 metra ;)
Theropods... yeah :D
- Dawid Mika
- Jurajski allozaur
- Posty: 1016
- Rejestracja: 23 maja 2008, o 15:49
- Lokalizacja: Górny Śląsk
Te plemiona moĹźna sobie w duĹźej czÄĹci podarowaÄ - nie sÄ
definiowane (a moze jednak od 2005 r. siÄ pojawiĹa jakaĹ definicja?). Jak na razie pozycja edmontozaura wĹrĂłd hadrozaurynĂłw jest doĹc niepewna - wystarczy spojrzeÄ do >>wikipedii. W pierwszym kladogramie mamy Edmontosaurus, ktĂłry jest taksonem siostrzanym do Brachylophosaurus + Maiasaura - wynika z tego, Ĺźe wspĂłlny przodek ich Ĺźyl jakieĹ 80 Ma (a edmontozaur pojawia siÄ w zapisie kopalnym ok. 71 Ma). ChoÄ z kladogramu wynika, Ĺźe edmontozaur nie jest potomkiem majazaury, to moĹźna sobie wyobraziÄ, Ĺźe jakaĹ populacja M. peeblesorum siÄ doĹÄ zmieniĹa i daĹa poczÄ
tek edmontozaurowi. MyĹlÄ, Ĺźe na razie nie moĹźna wykluczyÄ ani potwierdziÄ takiej moĹźliwoĹci.
Natomiast wg 2 kladogramu nie sÄ zbyt blisko spokrewnione i majazaura nie mogĹa byÄ jego przodkiem.
Natomiast wg 2 kladogramu nie sÄ zbyt blisko spokrewnione i majazaura nie mogĹa byÄ jego przodkiem.
- szerman
- Neogeński mastodont
- Posty: 4061
- Rejestracja: 23 czerwca 2009, o 10:40
- Imię i nazwisko: MSz
- Lokalizacja: B-B
Fajny opis fajnego dinozaura, pamiÄtam jak byĹem maĹy dostaĹem czasopismo de Agostini ''Dinozaury'' nr. chyba 35, albo 36, w kaĹźdym razie na jego okĹadce byĹ edmontozaur, a oprĂłcz niego byĹy teĹź opisy barapazaura oraz ingeni. Od tego czasu to jeden z moich ulubionych hadrozaurĂłw, zresztÄ
nie liczÄ
c ich innych ornitopodĂłw nie lubiÄ 

Chyba na nosie ;) Natomiast u kritozaura nie moĹźna mieÄ pewnoĹci co do wystÄpowania takiego tworu, nie majÄ c jego kompletnej czaszki.nazuul pisze:WĹaĹciwie to wĹrĂłd hadrozaurynĂłw wystÄpowaĹy takĹźe formy z ozdobami na gĹowach, takimi jak garb przed nosem u Gryposaurus i Kritosaurus (...)
mastrychtunazuul pisze:Jest znany od późnego kampanu do późnego mastyrchtu, byŠpospolity i znany jest z kilkunastu osobników.
dĹugoĹÄnazuul pisze:Osobniki tego gatunku osiÄ gaĹy dlugoĹÄ 9 metrĂłw.
Ĺrodowiskunazuul pisze:Edmontosaurus regalis w Ĺrodowiku odtworzonym na podstawie znalezisk z formacji Horseshoe Canyon (...)
Re: [Opis] Edmontosaurus
zaktualizowałem i uzupełniłem (jeszcze można rozbudować znacznie):
http://encyklopedia.dinozaury.com/index ... ldid=11775
choć początkowo sądziłem tak jak Dawid Mazurek, że grzebień nie jest rzeczywisty ale tafonomiczny, to po przeczytaniu artykułu uznałem, że jednak nie
http://encyklopedia.dinozaury.com/index ... ldid=11775
choć początkowo sądziłem tak jak Dawid Mazurek, że grzebień nie jest rzeczywisty ale tafonomiczny, to po przeczytaniu artykułu uznałem, że jednak nie
-
- Sylurski akantod
- Posty: 150
- Rejestracja: 18 lutego 2010, o 22:29
- Imię i nazwisko: Aleksander Wiśniewski
- Lokalizacja: Częstochowa
Re: [Opis] Edmontosaurus
Można by dodać, że do wspomnianego badania został wykorzystany młodociany okaz Edmontosaurus o szacowanej masie 715 kg.Część ogonowa zwierzęcia jest o 25% większa, niż dotychczas sądzono, było to miejsce przyczepu potężnych mięśni nóg, które pozwalały dinozaurowi osiągać prędkość 45km/h
https://www.researchgate.net/publicatio ... _computing