Oprócz mnie autorem opisu jest Tomasz, z którego oryginalnego opisu pozostały trzy zdania.
Długość: ?
Wysokość: ?
Masa: ?
Miejsce występowania: Tajlandia, ?Chiny (szczegóły w opisie)
Czas występowania: 145,2-99,6 Ma (szczegóły w opisie)
Klasyfikacja:
Dinosauria ?
Saurischia
Eusaurischia
Theropoda
Neotheropoda
Averostra
Tetanurae
Megalosauroidea
Spinosauridae
Siamosaurus to niepewny rodzaj dinozaura, żyjący podczas wczesnej kredy na obszarze obecnej Azji Zachodniej. Jego nazwa oznacza "syjamski jaszczur".
Gatunki
Siamosaurus suteethorni (Buffetaut i Ingavat, 1986)
Miejsce występowania: formacja Sao Khua, Tajlandia
Czas występowania: berrias-barrem (142,5-125 Ma)
Materiał kopalny: wyłącznie zęby - holotyp (DMR TF 2043a) o rozmiarach 47,7x16,6x12,5 mm, paratypy oznaczone jako DMR TF 2043x, gdzie x to litera od b do i, okazy przypisane później (Kobayashi i współpracownicy, 1964)
Z powodu obecności nieząbkowanych krawędzi, owalnego przekroju poprzecznego zęba (nie dotyczy innych okazów) i długich prostych koron występujących także u spinozaura,
S. suteethorni zaklasyfikowano do Spinosauridae. Buffetaut i Ingavat na podstawie niekarbowanych krawędzi zębów oraz ich niewielkiego spłaszczenia uznali, że były one używane raczej do rozdzierania niż krojenia ofiary. Na podstawie analogii w budowie zębów siamozaura oraz długopyskich krokodyli i plezjozaurów zasugerowali rybożerność tego teropoda (?). Jednak ważność opisywanego tu gatunku ‘’syjamskiego jaszczura’’ jest wątpliwa. Czasami synonimizuje się go ze
Spinosaurus aegyptiacus. Znane skamieliny tego pierwszego nie posiadają żadnych cech jednoznacznie świadczących o jego teropodowej tożsamości. Co więcej może nie być on wcale archozaurem - Molnar (1990) zauważył, że szczątki pochodzą z morskich osadów i prawdopodobna jest ich przynależność do mezozoicznych gadów morskich. Obecnie trwają prace nad ponownym opisem
S. suteethorni, którego epitet gatunkowy honoruje paleontologa Suravecha Suteethorna.
Siamosaurus sp. (Buffetaut i Suteethorn 1998)
Miejsce występowania: formacja Khok Kruat, Tajlandia
Czas występowania: apt-alb (125-99,6 Ma)
Materiał kopalny: ząb, kręgi szyjne, kręgi grzbietowe, żebra, kości śródręcza, kości śródstopia
Odnalezione kręgi szyjne pod wieloma względami przypominają te występujące u baryonyksa. Łączy je np. wydłużona centralna część kręgu z nierówną powierzchnią, duże epipofyzy, dobrze widoczne miejsca przyczepu ścięgien. Z kolei kręgi grzbietowe są podobne do spinozaurowych oraz mają wyrostki neuralne o wiele wyższe niż "ciężkiego szpona", ale niższe niż "kolczastego jaszczura". Wspomniany tu ząb został znaleziony obok reszty szkieletu, jednak jego przynależność do niego jest niepewna.
Siamosaurus? fusuiensis
Miejsce występowania: formacja Napai, Guangxi, Chiny
Czas występowania: walanżyn-hoteryw (140,2-129,97 Ma)
Materiał kopalny: holotyp (IVPP V4793) zawierający pięć zębów, z których jeden się zagubił (69x16,5x13 mm) oraz być może także kolejne zęby przypisane przez Donga (1992)
Hou i inni (1975) opisali na podstawie IVPP V4793 nowy gatunek sinopliozaura-
S. fusuiensis. Jednakże holotyp typowego gatunku tego zwierzęcia -
S. weiyuanensis jest chimerą złożoną z zębów teleozauryda, kręgów krokodyla oraz kości kulszowej i udowej pliozauryda. Buffetaut i współpracownicy (2008) stwierdzili, że IVPP V4793 należy naprawdę do spinozauryda. Zauważyli, że występują w nich cechy zarówno spinozaurynów (brak ząbkowania) jak i baryonychynynów (obecność charakterystycznego "żebrowania"). Podkreślono ich zaskakujące podobieństwo do zębów
S. suteethorni i zasugerowano, że "
Sinopliosaurus"
fusuiensis prezentuje gatunek bliski spokrewniony bądź identyczny z tym pierwszym. Mortimer na swojej stronie internetowej TheropodDatabase utworzył nieformalną kombinację
Siamosaurus fusuiensis. Przynależność zębów opisanych przez Donga (1992) do tego zwierzęcia jest sprawą dyskusyjną.
Siamosaurus? sp. (Hasegawa, Buffetaut, Manabe i Takakuwa, 2003)
Miejsce występowania: dolne osady formacji Sebeyashi, Japonia
Czas występowania: barrem (129,97-125 Ma)
Materiał kopalny: pojedynczy ząb oznaczony jako GMNH-PV-999 o wymiarach 51x20x14 mm
Znalezione szczątki tego gatunku są niemal identyczne z skamielinami siamozaura.
Gatunki - podsumowanie
Siamosaurus Buffetaut i Ingavat, 1986
nomen dubium
Siamosaurus suteethorni Buffetaut i Ingavat, 1986
nomen dubium
Siamosaurus sp. Buffetaut i Suteethorn 1998
Siamosaurus?
fusuiensis nomen nudum
=
Sinopliosaurus fusuiensis Hou, Yeh i Zhao, 1975
Siamosaurus? sp. Hasegawa, Buffetaut, Manabe i Takakuwa, 2003

Być może tak wyglądał siamozaur - rekonstrukcja przedstawia suchomima