Alka olbrzymia (Alca impennis)

[Dominik]

Alka olbrzymia (Alca impennis; syn.Pinguinus impennis) - duży, wymarły, nielotny ptak wodny z rodziny alk, zamieszkujący niegdyś północny Atlantyk, gnieżdzący się na wybrzeżach Labradoru, Grenlandii, Szkocji, Norwegii i innych, mniejszych wysepek. Zimą spotykano je bardziej na południe, aż do Florydy i Półwyspu Iberyjskiego, a nawet Półwyspu Apenińskiego.

Cechy gatunku
Wierzch ciała czarny, spód biały, na kantarku biała plama. Skrzydła krótkie, pokrojem i zachowaniem przypominały pingwiny.
Wymiary średnie
dł. ciała ok. 75-95 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 30 cm
waga ok. 5 kg
Biotop
Otwarty ocean.
Gniazdo
Na skalnej półce, blisko lustra wody, trudno dostępnej od strony lądu.
Jaja
Wyprowadzały jeden lęg w roku lub rzadziej, składając w maju-czerwcu jedno jajo.
Wysiadywanie
Jajo wysiadywane było przez okres około 40 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta pierzyły się prawdopodobnie w wieku około 20 dni.
PoĹźywienie
Ryby, młode być może również plankton.
Przyczyny wyginięcia
Gatunek znany co najmniej od VIII wieku był obiektem polowań, które przybrały na sile w XVII i XVIII. W XIII wieku przestały istnieć kolonie na Półwyspie Skandynawskim. Ostatnia kolonia na świecie znajdowała się na wyspie Eldey u południowo-zachodnich wybrzeży Islandii, gdzie żyło około 27 tych ptaków. Trwająca na wyspie erupcja wulkanu i trwające nieustannie polowania sprawiły, że przestała ona istnieć 3 lipca 1844 roku, gdy podczas ostatniego polowania zabito ostatnią parę i rozbito znajdujące się w gnieździe jajo. Co pewien czas pojawiają się niepotwierdzone informacje o zaobserwowaniu tych ptaków na Atlantyku lub na kanadyjskim wybrzeżu. W muzeach znajduje się około 90 wypchanych okazów. Trzy z nich znajdują się we Wrocławiu.

źródło: wikipedia

Aktualnie pracuję na dokładniejszym opisem alki, który ukaże się jak tylko go skończę.

[KubaWinter]

W muzeach znajduje się około 90 wypchanych okazów. Trzy z nich znajdują się we Wrocławiu.

Dokładnie w Muzeum Przyrodniczym Uniwersytetu Wrocławskiego. O ile się nie mylę, to przynajmniej jedna z nich wystawiona jest na stałe. W przyszłym tygodniu będę w Muzeum, to sprawdzę co i jak i postaram się również udostępnić zdjęcie(a).

Alki nie były płochliwe, toteż całe stada zabijano nawet kijami. Niestety już nie pamiętam, co tak niezwykle cennego dawały te mordy ludziom.

Warto też zaznaczyć, że jest to kolejny przykład ludziej bezmyślności i głupoty w niszczeniu przyrody - o ile niszczenie przyrody może mieć jakiekolwiek znamiona "mądrości".