[Opis] Einiosaurus

Wszystko o "rogatych twarzach"
Awatar użytkownika
dilong
Jurajski allozaur
Jurajski allozaur
Posty: 1609
Rejestracja: 5 sierpnia 2006, o 10:20
Imię i nazwisko: Maciej Krzysztof Pindakiewicz
Lokalizacja: województwo mazowieckie

[Opis] Einiosaurus

Post autor: dilong »

Zob. aktualną wersję opisu (szermana i in.) niżej

Einiosaurus procurvicornis
D??ugo??Ä?:7m
Wysoko??Ä?:2,5m
Waga:4,5t
Okres wystÄ?powania:p????na kreda-kampan-83-71mlt
Miejsce wystÄ?powania:USA-Montana i zachodnie stany USA
Klasyfikacja:
Ornitischia
Genasauria
Cerapoda
Marginiocephalia
Ceratopia
Neoceratopia
Ceratopsidae
Pachyrhinosaurini
Einiosaurus procurvicornis
Odkrywcy:Scott D. Sampson 1995
E.procurvicornis znaczy " byczy jaszczur z rogiem wygiÄ?tym w prz??d". Nazwa m??wi ??e ten dinozaur posiada?? tylko 1 r??g (opr??cz dw??ch na ko??nierzu) i to zagiÄ?ty ku przodowi. Zapewne te ceratopsy ??y??y w stadach, poniewa?? podczas znalezisk odkryto a?? trzy osobniki: doros??y, m??odociany i bardzo stary. Co do dw??ch ostatnich nieznaleziono czaszek, lecz pierwszy mia?? kompletnÄ? z ??uchwÄ?. Ten r??g zapewne nie s??u??y?? do walk tylko do pokaz??w godowych. Kryza by??a bardzo du??a zapewne dawa??a jeszcze wiÄ?kszy kontrast do pokaz??w. Mo??liwie ??e r??g tych dinozaur??w by?? ka??dy inny dla danego osobnika. W tamtym znalezisku znaleziono ??Ä?cznie miednice, czaszkÄ? kawa??ki krÄ?gos??upa, ko??czyn tylnych i przednich, ??eber i ogona oraz ??opatki.
Gatunki:
Einiosaurus procurvicornis

Ciekawostki: Obecnie te skamienia??o??ci le??Ä? w Museum of the Rockies w Montanie. Kustoszem tego muzeum jest Jack Horner, kt??ry prowadzil wykopaliska w latach 1985-1989. Einiosaurus procurvicornis by?? opisany wraz z gatunkiem Achelousaurus horneri przez tego samego paleontologa. Te gatunki nie tylko by??y blisko spokrewnione, lecz wystÄ?powa??y w tym samym miejscu i czasie, czyli ze sobÄ? koegzystowa??y. Na terenie wykopalisk mieszka??o plemiÄ? Czarnych st??p, od kt??rych zapo??yczono s??owo einio czyli "bizon" na rzecz Einiozaura.
Ostatnio zmieniony 23 września 2006, o 10:02 przez dilong, łącznie zmieniany 6 razy.
Geologia UW

Awatar użytkownika
Dinosaur Man
Karboński antrakozaur
Karboński antrakozaur
Posty: 542
Rejestracja: 19 lipca 2006, o 21:01
Imię i nazwisko: Dawid Studziński
Lokalizacja: Szczecin

Post autor: Dinosaur Man »

Ta sprawa by??a dyskutowana w dziale "najbardziej dziwaczne ceratopsy".
Szczerze m??wiÄ?c powsta??a hipoteza, ??e r??g s??u??y?? einiozaurowi do wykopywania k??Ä?czy lub korzeni z ziemi lub obrony przed drapie??nikami. Bardziej do pokaz??w nadawa??yby siÄ? okazalsze kolce napotyliczne i kryza.

Awatar użytkownika
Daniel Madzia
Jurajski allozaur
Jurajski allozaur
Posty: 1609
Rejestracja: 15 marca 2006, o 12:39
Lokalizacja: Třinec, Česká republika
Kontakt:

Re: [Opis] Einiosaurus

Post autor: Daniel Madzia »

dilong pisze:Ornitischia
Genasauria
Cerapoda
Marginiocephalia
Ceratopia
Neoceratopia
Ceratopidae
Pachyrhinosaurinae
Miedzy Ceratop[s]idae (ogolnie z tym Ceratopidae i Ceratopsidae warto wybrac jedna wersje i takiej uzywac, czytelnik nie bedzie wiedzial czemu jest raz tak a po drugie inaczej :wink: ) i Pachyrhinosaurinae (poprawnie powinno byc Pachyrhinosaurini) jeszcze brakuje dosyc wazny takson Centrosaurinae.

Warto dopisac, ze wszystkie znalezione skamienialosci sa obecnie w Museum of the Rockies w Montanie (gdzie kustoszem jest Jack Horner, ktory wlasnie prowadzil wykopaliska w latach 1985-1989).

Mozna jeszcze dodac, ze einiozaur byl opisany wraz z gatunkiem Achelousaurus horneri przez Scotta D. Sampsona w 1995 r. i ze oba gatunki sa nie tylko spokrewnione, ale wystepowaly w tym samym czasie na tym samym obszarze...

Awatar użytkownika
Karol Sabath
Ekspert
Ekspert
Posty: 443
Rejestracja: 15 marca 2006, o 21:21
Lokalizacja: Warszawa
Kontakt:

Re: [Opis] Einiosaurus

Post autor: Karol Sabath »

dilong pisze:Einiosaurus procurvicornis znaczy "przedni zagiÄ?ty r??g".
Niezupe??nie - tylko t??umaczenie nazwy gatunkowej, a i to niedok??adne, bo to nazwa przymiotnikowa i znaczy tyle co "przodo (pro) zgiÄ?to (curvi) rogaty (cornis)" :-) czyli mo??e ??adniej by??oby "o rogu wygiÄ?tym w prz??d". Nazwa rodzajowa oznacza "bizoni jaszczur", przy czym sauros jest oczywi??cie greckie, a einio - z jÄ?zyka india??skiego plemienia Czarnych St??p zamieszkujÄ?cego te tereny, gdzie znaleziono einiozaura.

Awatar użytkownika
nazuul
Moderator
Moderator
Posty: 8244
Rejestracja: 3 grudnia 2007, o 19:51

[Opis] Einiosaurus

Post autor: nazuul »

dilong, Maciej Ziegler. Korekta: Krzysztof Lichota, Daniel Madzia, Karol Sabath, Tomasz Sokołowski pisze:Einiosaurus (einiozaur)
długość: 4,5-6 m
masa: 1,3-3 t
czas: późna kreda - kampan - ok. 74 Ma
miejsce: USA - Montana (formacja Two Medicine)
klasyfikacja:
Dinosauria
Ornitischia
Cerapoda
Ceratopia
Ceratopsidae
Centrosaurinae
Pachyrhinosaurini

Einiosaurus procurvicornis znaczy "bizoni jaszczur z rogiem wygiętym do przodu". Nazwa informuje, że ten dinozaur miał jeden róg nosowy (oprócz dwóch na kołnierzu) i to zagięty charakterystycznie ku przodowi głowy. Na terenach, gdzie znaleziono einiozaura, zamieszkiwało plemię Czarnych Stóp, od których zapożyczono słowo einio, czyli "bizon", aby utworzyć nazwę dinozaura.

Długość czaszki dorosłego osobnika szacuje się na ponad 1,5 m. Holotyp to niekompletna czaszka (MOR 456-8-9-6-1), zawierająca m.in. róg nosowy, region nadoczny i część kości ciemieniowej. Odkryto znacznie więcej szczątków zwierząt w różnym wieku. Obecnie te skamieniałości znajdują się w Museum of the Rockies w Montanie. Kustoszem tego muzeum jest Jack Horner, który prowadził wykopaliska w latach 1985-1989. Zapewne te ceratopsy żyły w stadach, ponieważ odkryto wiele osobników w jednym miejscu. Możliwie, że kształt rogu był zróżnicowany w zależności od wieku, płci i pozycji w stadzie osobników. Mniejsze i część większych osobników miała mniejsze i proste rogi, tylko niektóre dorosłe cechowały się charakterystycznym, zakrzywionym ku przodowi rogiem. Młodsze osobniki miały wykształcone rogi nadoczne, które z wiekiem się zatracały. Pojawiły się sugestie, że osobniki zaliczone do rodzaju Brachyceratops są młodymi einiozaurami.
Róg zapewne mógł służyć do walk jak i do pokazów godowych. Kryza była duża i zapewne dawała jeszcze większy kontrast podczas pokazów.

Einiosaurus procurvicornis był opisany wraz z gatunkiem Achelousaurus horneri przez tego samego paleontologa (Scotta Sampsona) w tej samej publikacji roku 1995. Te rodzaje były ze sobą dość blisko spokrewnione, lecz nie występowały w tym samym miejscu i czasie - achelouzaur był nieznacznie późniejszy.

Einiozaur pojawił się w jednym z epizodów "Planety dinozaurów", w odcinku zatytułowanym "Polowanie małego Dasa" i został przedstawiony jako stadny roślinożerca o skłonnościach do ucieczki w razie zagrożenia ze strony drapieżnych tyranozaurydów, takich jak Gorgosaurus.

Spis gatunków:
Einiosaurus procurvicornis Sampson, 1995 =? Brachyceratops montanensis Gilmore, 1914

Obrazek
Autor: Juliusz Csotonyi (http://csotonyi.com/Einiosaurus.html)
Ostatnio zmieniony 3 stycznia 2009, o 18:14 przez nazuul, łącznie zmieniany 4 razy.
Obrazek
[Stamp: Apsaravis] [Avatar: P. Weimer, CC BY-NC-SA 2.0]

KrzysiekLichota
Permski synapsyd
Permski synapsyd
Posty: 669
Rejestracja: 23 lipca 2006, o 09:37
Imię i nazwisko: Krzysztof Lichota
Lokalizacja: okolice Poznania

Post autor: KrzysiekLichota »

tylko 1
prawie wszystkie ceratopsy miały jeden róg nosowy, więc 'tylko' jest niepotrzebne
einio czyli "bizon"
przecinki po podkreślonych
jedynym
>jednym
pojedyńczo
przez 'n' się pisze
tyranozaurydĂłw takich
przecinki po podkreślonych
takich jak
po 'jak' dwukropek

Awatar użytkownika
Tomasz
Kredowy tyranozaur
Kredowy tyranozaur
Posty: 2172
Rejestracja: 30 października 2006, o 15:16
Lokalizacja: Międzychód

Post autor: Tomasz »

"bizon"
"byczy jaszczur z rogiem wygiętym do przodu"
coś tu nie gra ;)
Tomasz Sokołowski

Koniecznie zapoznaj się z Regulaminem!

Awatar użytkownika
szerman
Neogeński mastodont
Neogeński mastodont
Posty: 4060
Rejestracja: 23 czerwca 2009, o 10:40
Imię i nazwisko: MSz
Lokalizacja: B-B

Re: [Opis] Einiosaurus

Post autor: szerman »

Nowa-stara wersja, tym razem użyłem zdań dilonga, nazuula, Daniela Madzi i Karola Sabatha jeżeli były one podparte poniższą literaturą - są więc współautorami :) EDIT - Ag.Ent jako Korekta.

PS zawsze linkowania do Wiki nie działały, gdy znajdowały się w nich polskie litery albo znaczki typu "#"?
________________________________________________________________


Einiosaurus (ejniozaur/einiozaur)
Długość: 4,25-6 m
Masa: ok. 1,3-3 t
Czas: późna kreda (środkowy – późny kampan; 74,5-74 Ma)
Miejsce: USA – Montana, hrabstwo Glacier, górne warstwy formacji Two Medicine

Klasyfikacja
Dinosauria
Ornithischia
Cerapoda
Ceratopsia
Neoceratopsia
Coronosauria
Ceratopsoidea
Ceratopsidae
Centrosaurinae
Pachyrhinosaurini

Wstęp
Einiosaurus procurvicornis to gatunek centrozauryna z terenów dzisiejszych Stanów Zjednoczonych (północno-centralna Montana). Został opisany wraz z gatunkiem Achelousaurus horneri przez paleontologa Scotta Sampsona, w tej samej publikacji w 1995 roku. Oba gatunki były ze sobą dość blisko spokrewnione, lecz nie występowały w tym samym miejscu i czasie - achelouzaur był nieznacznie późniejszy, bowiem jego szczątki zostały odnalezione w warstwach wyższych (młodszych) o około 25 metrów. Być może E. procurvicornis to młodszy synonim Brachyceratops montanensis, a ejniozaur ma reprezentować jego dorosłą formę, lecz pod względem stratygraficznym brachyceratops wydaje się być najprędzej tym samym zwierzęciem co Rubeosaurus (McDonald, 2011).

Paleoekologia i paleobiologia
Ejniozaur najpewniej prowadził stadny tryb życia, gdyż odnaleziono dwa skupiska jego licznych szkieletów. Być może osobniki te zginęły wskutek jakiejś katastrofy naturalnej, np. przez długotrwałą suszę.
Dinozaur ten znany jest z osobników w różnej fazie wzrostu. Badania Julie Reizner (2010) wykazały, że E. procurvicornis prawdopodobnie osiągał dojrzałość płciową w wieku 3-5 lat, kiedy to spowolniło się jego tempo wzrostu. Wg tych samych badań, do osiągnięcia tego wieku ejniozaur rósł szybko. Należy pamiętać, ze wg niej żaden badany osobnik nie był w pełni dorosły. U tego gatunku nie widać zbyt wyraźnie dymorfizmu płciowego – Scott Sampson (1995) wysuwa przypuszczenie, że różna morfologia rogu nosowego u największych okazów jest efektem zmienności płciowej, z kolei Reizner (2010) skłania się ku zmienności osobniczej.

Materiał kopalny i lokalizacja
Holotyp:
MOR 456-8-9-6-1- to następujące skamieniałości: niekompletna czaszka z rogiem nosowym, elementy nadoczne i częściowa kość ciemieniowa. Okaz ten odkryto w lokalizacji Canyon Bonebed (CBB).
Materiał przypisany:
2 czaszki z lokalizacji Canyon Bonebed należące do osobników (wg Reizner (2010) prawdopodobnie) dorosłych oraz elementy szkieletów czaszkowych i pozaczaszkowych należących do okazów o różnym wieku, skatalogowane jako MOR 456.
Kolejne okazy (MOR 373) znane są z drugiej lokalizacji nazwanej Dino Ridge Quarry (DRQ), oddalonej o około 2 km od CBB to ponad 200 elementów czaszek (w sumie 2 czaszki) i elementów pozaczaszkowych należących do osobników o różnym wieku (6 okazów podrosłych (ang. subadults) i 1 młodociany).
Wszystkie znalezione skamieniałości są obecnie przechowywane w Museum of the Rockies (MOR) w Montanie (którego kustoszem jest Jack Horner).

Budowa i rozmiary
E. procurvicornis morfologicznie jest bardzo podobny do Achelousaurus horneri, a bardzo łatwo można je rozróżnić przez różne rogi nosowe i region nadoczny. Morfologia rogu nosowego jest różna w zależności od wieku i prawdopodobnie od płci: młode okazy mają róg nie przekraczający 12 cm, natomiast starsze osobniki, które były w pełni dorosłe (lub wg Reizner (2010) prawdopodobnie dorosłe) mają róg mały i prosty lub duży i silnie skierowany ku przodowi (Sampson, 1995; Dodson i in., 2004). Morfologia drugiego typu spotykanego u ejniozaura rogu nosowego odróżnia go od innych innych centrozaurynów, jak np. Centrosaurus (którego zazwyczaj róg nosowy jest krótki i prosty) i Styracosaurus (bardzo długi). Rogi nadoczodołowe u okazów podrosłych (ang. subadult) i starszych są niskie, płaskie, zaokrąglone o długiej podstawie, niemal niewidoczne, a u ?dorosłych często są wgłębienia, wynikające z resorpcji kości Z kolei ornamentacja kryzy jest podobna jak u np. Diabloceratops – widnieją na niej 2 długie rogi (P3), natomiast różki P4, P5, P6 i P7 są malutkie (Sampson, 1995; choć P4 często jest nieco większy - McDonald, 2011). Rożek P1 nie występuje u ejniozaura, tak jak u innych zaawansowanych członków Pachyrhinosaurini (Achelousaurus i Pachyrhinosaurus), a także u najbardziej bazalnych centrozaurynów, jak Albertaceratops i Diabloceratops (Ryan i in., 2007; Ryan i in., 2012).
Różni naukowcy (Paul, 2010; Holtz, 2012) oceniają jego długość na 4,5-6 metrów długości, a masę na ok. 1,3-3 tony (u Holtza masa nosorożca, więc w okolicach 3 t). Sama czaszka holotypu mierzy 156 cm, a czaszka nr 2 154,9 cm. Wg wyliczeń Reizner (2010), dorosłe osobniki mogły dorastać do ok. 4,25-4,75 m.

Filogeneza
Sampson (1995) umieszcza go w Centrosaurinae, tak samo jak drugi rodzaj, który opisuje w swojej publikacji – Achelousaurus. Do Pachyrhinosaurini – co obecnie wydaje się być konsensusem – zalicza go m.in. Fiorillo i Tykoski (2012) jako takson siostrzany dla Rubeosaurus ovatus.
Wg Dodsona i in. (2004) jest to takson siostrzany dla kladu Achelousaurus + Pachyrhinosaurus lub dla Centrosaurus + Styracosaurus lub takson siostrzany dla pozostałych centrozaurynów.

Etymologia
Nazwa rodzajowa Einiosaurus to zbitek dwu słów: Eini (bizon w języku plemienia Czarnych Stóp) i łac. saurus (jaszczur). Honoruje ona ten szczep amerykańskich Indian, na terenie których odnaleziono jego skamieniałości, a także symbolizuje prawdopodobnie podobny tryb życia ceratopsydów do współczesnych bizonów, żyjących stadnie. Epitet gatunkowy procurvicornis to zbitek tym razem trzech słów: łac. pro (naprzód) + łac. curvus (skręcony, wygięty) + gr. cornu (róg), co można swobodnie przetłumaczyć na "wygięty ku przodowi róg" i odnosi się do morfologii jego rogu nosowego.
Jego pierwotna nazwa – "Styracosaurus makeli" – została mu nadana przez Czerkasa i Czerkas (1990), ale ich opis nie spełniał warunków formalnych, dlatego Sampson opisał go na nowo 5 lat później. Ponieważ okazał się być on wg jego analiz różny od styrakozaura na poziomie rodzajowym, nadał mu więc nową nazwę rodzajową – Einiosaurus (Ryan i in., 2007). W 2010 roku Paul przypisał go do centrozaura, ale nie spotkało się to z aprobatą środowiska paleontologicznego.

Media
Einiozaur pojawił się w jednym z epizodów "Planety dinozaurów" (ang. "Dinosaur Planet"), w odcinku zatytułowanym "Polowanie małego Dasa" i został przedstawiony jako stadny roślinożerca o skłonnościach do ucieczki w razie zagrożenia ze strony drapieżnych tyranozaurydów, takich jak Daspletosaurus.

Spis gatunków
Einiosaurus Sampson, 1995 ??= Brachyceratops Gilmore, 1914 nomen dubium
E. procurvicornis Sampson, 1995 ??= B. montenensis Gilmore, 1914 nomen dubium
= "Styracosaurus makeli" Czerkas i Czerkas, 1990 nomen nudum

Rekonstrukcja przyżyciowa dorodnego okazu E. procurvicornis. Autor: Julius T. Csotonyi.
Obrazek
Źródło: http://www.csotonyi.com/Einiosaurus.html

Bibliografia
Źródła naukowe
Dodson, P., Forster, C.A. & Sampson, S.D. (2004) "Ceratopsidae" [w:] Weishampel, D.B., Dodson, P. & Osmólska, H. "The Dinosauria" Wyd. drugie. Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 494-513

Fiorillo, A.R. & Tykoski, R.S. (2012) "A new species of the centrosaurine ceratopsid Pachyrhinosaurus from the North Slope (Prince Creek Formation: Maastrichtian) of Alaska". Acta Palaeontologica Polonica 57 (3): 561–573. doi:10.4202/app.2011.0033 [http://www.app.pan.pl/article/item/app20110033.html]

McDonald, A.T. (2011) A Subadult Specimen of Rubeosaurus ovatus (Dinosauria: Ceratopsidae), with Observations on Other Ceratopsids from the Two Medicine Formation. PLoS ONE 6(8): e22710. doi:10.1371/journal.pone.0022710 [http://www.plosone.org/article/info:doi ... ne.0022710]

Ryan, M.J., Holmes, R. & Russell, A.P. (2007) "A revision of the late Campanian centrosaurine ceratopsid genus Styracosaurus from the Western Interior of North America". Journal of Vertebrate Paleontology 27 (4): 944–962. doi:10.1671/0272-4634 [http://www.bio.ucalgary.ca/contact/facu ... ll/314.pdf]

Ryan, M.J., Evans, D.C., Shepherd, K.M. & Sues, H. (2012) "A new ceratopsid from the Foremost Formation (middle Campanian) of Alberta". Canadian Journal of Earth Sciences 49 (10): 1251. doi:10.1139/e2012-056 [http://www.academia.edu/2842444/A_new_c ... of_Alberta]

Sampson, S.D. (1995) "Two new horned dinosaurs from the Upper Cretaceous Two Medicine Formation of Montana; with a phylogenetic analysis of the Centrosaurinae (Ornithischia: Ceratopsidae)". Journal of Vertebrate Paleontology 15 (4): 743–760. doi:10.1080/02724634.1995.10011259

Inne
Holtz, T.R. Jr. (2012) "Dinosaurs: The Most Complete, Up-to-Date Encyclopedia for Dinosaur Lovers of All Ages Supplementary Information" [http://www.geol.umd.edu/~tholtz/dinoapp ... er2011.pdf]

Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford

Reizner, J.A. (2010) AN ONTOGENETIC SERIES AND POPULATION HISTOLOGY OF THE CERATOPSID DINOSAUR EINIOSAURUS PROCURVICORNIS. MONTANA STATE UNIVERSITY, Bozeman, Montana, p. 1-97 [http://etd.lib.montana.edu/etd/2010/rei ... rJ0810.pdf]

http://pl.wikipedia.org/wiki/Planeta_di ... 82ego_Dasa
"Mastodon sapiens"

Awatar użytkownika
nazuul
Moderator
Moderator
Posty: 8244
Rejestracja: 3 grudnia 2007, o 19:51

Re: [Opis] Einiosaurus

Post autor: nazuul »

Czy ktoś poza mną może sprawdzać opisy?

Ograniczę się tylko do tego co widzę na pierwszy rzut oka i czasem mogę się mylić:
szerman pisze:Nie znalazłem nic na temat synonimizacji z brachyceratopsem, on jest chyba u Dodsona i in. (2004) nomen dubium.
zapewne jest nomen dubium, ale ciągle będzie potencjalnym starszym synonimem, jest to dość oczywiste
była praca McDonalda (2011) o Rubeosaurus, zob też tam cytowane: doi:10.1371/journal.pone.0022710

Paul 2010 pisze, że jego propozycje taksonomiczne nie mają charakteru formalnego, czy jakoś tak, zatem ich nie uwzględniamy (contra Mortimer)

Paul daje znacznie mniejsze długości ceratopsom niż wszyscy inni

Dodson i ta dysertacja są na pewno "naukowe"?

oznaczenie różków jako P4 itp. jest problematyczne, zob. np. pracę o Spinops

drugi Czerkas to nie jest kobieta przypadkiem?

Florillo

akapit Klasyfikacja jest głównie o filogenezie (właściwie wynikach anaiz kladystycznych) a nie klasyfikacji. Klasyfikacja to umieszczenie w taksonach, np. Centrosaurinae i Pachyrhinosauirni

"wydaje się być" to kalka z angielskiego seems to be

Sampson (1996)?


Wprowadziłem już niektóre w/w sugestię. MSz
Obrazek
[Stamp: Apsaravis] [Avatar: P. Weimer, CC BY-NC-SA 2.0]

Ag.Ent
Kredowy tyranozaur
Kredowy tyranozaur
Posty: 2286
Rejestracja: 19 marca 2009, o 20:55
Imię i nazwisko: Tomasz Skawiński
Lokalizacja: Wrocław

Re: [Opis] Einiosaurus

Post autor: Ag.Ent »

Ja też jeszcze tylko kilka drobiazgów:
nazuul pisze:drugi Czerkas to nie jest kobieta przypadkiem?
Tak - Stephen A. i Sylvia J. (chyba małżeństwo).
nazuul pisze:Florillo
Na pewno Fiorillo.
nazuul pisze:Sampson (1996)?
Chyba jednak 1995 (tak jest w samym artykule i tak cytują inni autorzy).

EDIT: Tu się trochę rozpisałem o B. montanensis, ale niepotrzebnie, bo to wszystko jest w McDonald (2011).

Awatar użytkownika
nazuul
Moderator
Moderator
Posty: 8244
Rejestracja: 3 grudnia 2007, o 19:51

Re: [Opis] Einiosaurus

Post autor: nazuul »

o brachyceratopsie jako starszym synonimie piszą też Sampson i in. 1997
przyjrzałem się dokładniej opisowi:
szerman pisze:(ejniozaur)
czemu nie einiozaur?
Ejniozaur najpewniej prowadził stadny tryb życia, gdyż odnaleziono dwa skupiska jego licznych szkieletów. Wg Reizner (2010) osobniki te, mające należeć do pojedynczej populacji, zginęły wskutek jakiejś katastrofy naturalnej.
to drugie zdanie sugeruje, że zwierzęta z obu stanowisk tworzyły jedną populację a Sampson podaje, że stanowiska są oddzielone 2 km i 1 m stratygraficznie.
Reizner (2010) chodzi o jedno złoże - Canyon Bone Bed:
Reizner (2010), s. 11 pisze:Dino Ridge Quarry (Locality #373), was omitted from this study since this bonebed has few long bones from which to sample, and likely represents a separate population than that of Canyon Bone Bed, as is evident by stratigraphic data and differential modes of bone preservation (Rogers 1990).
może susza:
Paleoclimatic data, vicinity of the locality near caliche
horizons, a “waterhole” and shallow lakes, suggest a drought-induced mortality for
Canyon Bone Bed, indicating a population of individuals that lived and died together
(Rogers 1990). It is hypothesized that Einiosaurus carcasses accumulated in a shallow,
vegetated lake occupying an abandoned stream channel (Rogers 1990), after apparently
congregating together in herds, family groups, or seasonal aggregates near persistent
water sources, much as water-dependent taxa, such as elephants and wildebeest, do today
(see DISCUSSION).
U tego gatunku widać wyraźny dymorfizm płciowy – Scott Sampson (1995) wierzy, że różna morfologia rogu nosowego u największych okazów jest efektem zmienności płciowej.

(...)

Morfologia rogu nosowego jest różna w zależności od wieku i prawdopodobnie od płci
Reizner, 2010, s. 50-52 jest sceptyczna wobec tego wyjaśnienia i skłania się ku zmienności osobniczej (ja osobiście bym podejrzewał ontogenetyczną)
EDIT: Sampson (s. 758) uważa dymorfizm płciowy za spekulację, bo to tylko 6 osobników
częściowa kość potyliczna.
ciemieniowa
2 czaszki z lokalizacji Canyon Bonebed należące do osobników (wg Reizner (2010) prawdopodobnie) dorosłych oraz elementy szkieletów czaszkowych i pozaczaszkowych należących do okazów o różnym wieku, skatalogowane z MOR 456.
skatalogowane z->skatalogowane jako
można dodać za Reizner, 2010:
Canyon Bone Bed contains approximately 300 bones and bone fragments but only two skulls, and represents a MNI of seven specimens of Einiosaurus (six subadults and one juvenile, Rogers 1990).
Kolejne okazy (MOR 373) znane są z drugiej lokalizacji nazwanej Dino Ridge Quarry (DRQ), oddalonej o około 2 km od CBB to ponad 200 elementów czaszek i elementów pozaczaszkowych należących do osobników o różnym wieku.
Wszystkie znalezione skamieniałości są obecnie przechowywane w Museum of the Rockies (MOR) w Montanie (gdzie kustoszem jest Jack Horner, który prowadził wykopaliska w latach 1985-1989).
jakie wykopaliska, bo w latach późniejszych też prowadził?
Morfologia drugiego typu spotykanego u ejniozaura rogu nosowego odróżnia go od innych centrozaurynów, jak np. Centrosaurus (którego zazwyczaj róg nosowy jest krótki i prosty) i Styracosaurus (bardzo długi).
a także opisanych od 1995 r. lub z nowymi danymi: Spinops, Rubeosaurus i tych bardziej bazalnych.
Rogi nadoczodołowe u okazów podrosłych (ang. subadult) i starszych są niskie, płaskie, zaokrąglone o długiej podstawie, niemal niewidoczne.
u ?dorosłych często są tam wgłębienia, wynikające z resorpcji kości
Jak pisze Dodson (1996) Einiosaurus wygląda na bliskiego krewnego Styracosaurus, lecz często uważa się go za bardziej bliskiego Pachyrhinosaurus, niż Styracosaurus czy Centrosaurus
Do skreślenia, bo to raczej zdanie Sampsona, a "closer to" oznacza raczej plezjomorfię. Dodson pisze tyle (s. 256-257):
Pachyrhinosaurus
is clearly the most highly derived of centrosaurines, as well
as the largest and the latest. Scott Sampson believes that two transitional
forms leading to Pachyrhinosaurus are represented in the Two
Medicine Formation of north-central Montana. Einiosaurus seems
closer to Styracosaurus, but with a simpler frill; Achelosaurus is alleged to
be closer to Pachyrhinosaurus, with an incipient nasal boss.
Wg Dodsona i in. (2004) jest to takson siostrzany dla kladu Achelousaurus + Pachyrhinosaurus lub dla Centrosaurus + Styracosaurus.i
albo takson siostrzany dla pozostałych centrozaurynów
Różni naukowcy (Paul, 2010; Holtz, 2012) oceniają jego długość na 4,5-6 metrów długości
Reizner stwierdza, że żaden z badanych przez nią osobników nie był w pełni dorosły, i ocenia (s. 43), że dorosłe mogły mieć 4,25-4,75 m
W 2010 roku Paul przypisał go do centrozaura, ale nie spotkało się to z aprobatą środowiska paleontologicznego.

= Centrosaurus procurvicornis (Samspon, 1995) Paul, 2010
niestety, kombinacja Centrosaurus procurvicornis nie wywiera skutku w myśl ICZN

PS
nazuul pisze:oznaczenie różków jako P4 itp. jest problematyczne, zob. np. pracę o Spinops
odwołuję - w tym przypadku nie jest problematyczne

EDIT
różki P4, P5, P6 i P7 są malutkie (Sampson, 1995)
P4 często jest trochę większy niż te pozostałe, McDonald, 2011

Poprawione. MSz
Obrazek
[Stamp: Apsaravis] [Avatar: P. Weimer, CC BY-NC-SA 2.0]

Awatar użytkownika
nazuul
Moderator
Moderator
Posty: 8244
Rejestracja: 3 grudnia 2007, o 19:51

Re: [Opis] Einiosaurus

Post autor: nazuul »

Wg Reizner (2010) osobniki te zginęły wskutek jakiejś katastrofy naturalnej - być może przez długotrwałą suszę.
właściwie to ona tylko cytuje Rogers 1990
U tego gatunku widać wyraźny dymorfizm płciowy – Scott Sampson (1995) wysuwa przypuszczenie, że różna morfologia rogu nosowego u największych okazów jest efektem zmienności płciowej, z kolei Reizner (2010) skłania się ku zmienności osobniczej.
no właśnie niezbyt "widać wyraźny dymorfizm płciowy"

trzeba raczej wyraźniej wskazać, że wg Reizner żaden z badanych przez nią osobników nie był w pełni dorosły


EDIT:
szerman pisze:Być może E. procurvicornis to młodszy synonim Brachyceratops montanensis, a ejniozaur ma reprezentować jego dorosłą formę.

(...)

Einiosaurus Sampson, 1995 ??= Brachyceratops Gilmore, 1914 nomen dubium
E. procurvicornis Sampson, 1995 ??= B. montenensis Gilmore, 1914 nomen dubium
myślę, że jednak to mało prawdopodone, bo patrząc stratygraficznie,Brachyceratops to najprędzej Rubeosaurus (możliwe zresztą, że Rubeosaurus to przodek Einiosaurus), ale nie da się tego stwierdzić (zob. np. co jest znane z kryzy). McDonald (2011) pisze, że:
The type quarry of Brachyceratops is approximately 60 meters below the contact between the Two Medicine and Bearpaw formations [14], at the same stratigraphic level as USNM 11869 and MOR 492, the holotype and referred specimens of Rubeosaurus [13]
(...)
the holotype (USNM 7951) and other specimens from the type quarry of Brachyceratops are juvenile centrosaurines. USNM 7951 exhibits an unfused nasal horncore, a feature concordant with juvenile status (Fig. 3A). Furthermore, the two well preserved partial parietals from the Brachyceratops quarry (USNM 7951 and 7950; Fig. 3B, C) are missing most of their caudal bars and do not display features that could be classified as incipient versions of the diagnostic epiparietal morphologies in the frills of adult Rubeosaurus, Einiosaurus, or Achelousaurus. Finally, no elements from the Brachyceratops quarry exhibit autapomorphies or a unique combination of characters by which the taxon could be diagnosed. Brachyceratops montanensis should therefore be considered a nomen dubium.
Obrazek
[Stamp: Apsaravis] [Avatar: P. Weimer, CC BY-NC-SA 2.0]

ODPOWIEDZ