[poprawiony opis] kamptozaur (Camptosaurus)
: 21 kwietnia 2008, o 21:52
W związku z nowymi danymi, zaktualizowałem i rozszerzyłem opis kamptozaura, którego wcześniejsza wersja (może coś z niej jeszcze dopisać tu?), autorstwa Łukasza, znajduje się już w ED. Jak zwykle proszę o sugestie i poprawki 
Kamptozaur (Camptosaurus), "łukowato wygięty jaszczur", to rodzaj późnojurajskiego ornitopoda, średniej do dużej wielkości. Znany jest z USA (Formacja Morrison) i Anglii (Dolny Ił Kimerydzki), niepewne szczątki pochodzą też z Portugalii. Ten spokojny roślinożerca osiągał być może do 8 metrów długości i 2 ton wagi. Swojego "papuziego" rogowego dzioba używał do ścinania liści. Badania z roku 2008 wykazały, że był przede wszystkim czworonożny. Jego dłonie były skrajnie wyspecjalizowane, ruchy pomiędzy paliczkami były silnie ograniczone, podobnie jak te w nadgarstku. Historia taksonomii w obrębie tego taksonu nie należy do najprostszych. Gatunek typowy to Camptonotus dispar, nazwany tak przez O. C. Marsha w 1879 roku. Nazwa była jednak preokupowana przez takson świerszcza, więc została zmieniona w 1885 roku na Camptosaurus. Wraz z opisaniem gatunku typowego, Marsh opisał w 1879 roku również drugi - C. amplus. Wszystkie skamieniałości pochodziły z "kamieniołomu nr 13", stanowiska odkrytego przez Williama Reeda. Kolejne lata przyniosły stamtąd więcej materiału kostnego i Marsh wydzielił kolejne dwa gatunki, głównie w oparciu o różnice w wielkości - C. medius i C. nanus. Charles W. Gilmore przeanalizował w 1909 roku ponownie materiał Marsha i wyróżnił dodatkowo: C. browni i C. depressus. Równocześnie, wiele z europejskich szczątków zaczęto przypisywać do rodzaju: C. inkeyi, C. hoggii (początkowo jako Iguanodon hoggii), C. leedsi i C. valdensis. Później opisano jeszcze z Europy C. prestwichii (początkowo jako Iguanodon prestwichii), zaś całkiem niedawno z Utah opisano C. aphanoecetes. W 1890 Peter Galton i H. P. Powell uznali, że C. nanus, C. medius i C. browni to tylko stadia wzrostowe C. dispar. Czaszka C. amplus okazała się w ogóle pochodzić ze skał innego wieku i zasłużyła na zaklasyfikowanie do nowego rodzaju i gatunku jako Theiophytalia kerri. C. inkeyi i C. leedsi są zbyt fragmentaryczne i uważane obecnie za nomen dubium. C. valdensis został przeniesiony do rodzaju Valdosaurus.

C. dispar - dorosły (B) i młody (C, holotyp C. nanus)

C. aphanoecetes - holotyp CM 11337 zmontowany niedawno przez Phil Fraley Productions
Klasyfikacja
Ornithopoda Marsh, 1881
Ankylopollexia Sereno, 1986
Camptosaurus Marsh, 1885
= Camptonotus
= Cumnoria
= ?Brachyrophus
= ?Symphyrophus
C. dispar
= C. nanus
= C. medius
= C. browni
C. prestwichii (= Iguanodon prestwichii, Cumnoria prestwichii)
C. aphanoecetes
C. inkeyi - nomen dubium
C. leedsi - nomen dubium
C. valdensis (= Valdosaurus canaliculatus)
"C." hoggii (= Iguanodon hoggii) = nienazwany euornitopod
C. amplus = Theiophytalia kerri
C. depressus = Planicoxa depressa
Czas występowania
156(+/-2) - 146 (+/-1) Ma
Literatura
Carpenter, K. & Wilson, Y. 2008. A new species of Camptosaurus (Ornithopoda: Dinosauria) from the Morrison Formation (Upper Jurassic) of Dinosaur National Moument, Utah, and a biomechanical analysis of its forelimb. Annals of the Carnegie Museum 76 (4): 227-263.

Kamptozaur (Camptosaurus), "łukowato wygięty jaszczur", to rodzaj późnojurajskiego ornitopoda, średniej do dużej wielkości. Znany jest z USA (Formacja Morrison) i Anglii (Dolny Ił Kimerydzki), niepewne szczątki pochodzą też z Portugalii. Ten spokojny roślinożerca osiągał być może do 8 metrów długości i 2 ton wagi. Swojego "papuziego" rogowego dzioba używał do ścinania liści. Badania z roku 2008 wykazały, że był przede wszystkim czworonożny. Jego dłonie były skrajnie wyspecjalizowane, ruchy pomiędzy paliczkami były silnie ograniczone, podobnie jak te w nadgarstku. Historia taksonomii w obrębie tego taksonu nie należy do najprostszych. Gatunek typowy to Camptonotus dispar, nazwany tak przez O. C. Marsha w 1879 roku. Nazwa była jednak preokupowana przez takson świerszcza, więc została zmieniona w 1885 roku na Camptosaurus. Wraz z opisaniem gatunku typowego, Marsh opisał w 1879 roku również drugi - C. amplus. Wszystkie skamieniałości pochodziły z "kamieniołomu nr 13", stanowiska odkrytego przez Williama Reeda. Kolejne lata przyniosły stamtąd więcej materiału kostnego i Marsh wydzielił kolejne dwa gatunki, głównie w oparciu o różnice w wielkości - C. medius i C. nanus. Charles W. Gilmore przeanalizował w 1909 roku ponownie materiał Marsha i wyróżnił dodatkowo: C. browni i C. depressus. Równocześnie, wiele z europejskich szczątków zaczęto przypisywać do rodzaju: C. inkeyi, C. hoggii (początkowo jako Iguanodon hoggii), C. leedsi i C. valdensis. Później opisano jeszcze z Europy C. prestwichii (początkowo jako Iguanodon prestwichii), zaś całkiem niedawno z Utah opisano C. aphanoecetes. W 1890 Peter Galton i H. P. Powell uznali, że C. nanus, C. medius i C. browni to tylko stadia wzrostowe C. dispar. Czaszka C. amplus okazała się w ogóle pochodzić ze skał innego wieku i zasłużyła na zaklasyfikowanie do nowego rodzaju i gatunku jako Theiophytalia kerri. C. inkeyi i C. leedsi są zbyt fragmentaryczne i uważane obecnie za nomen dubium. C. valdensis został przeniesiony do rodzaju Valdosaurus.

C. dispar - dorosły (B) i młody (C, holotyp C. nanus)

C. aphanoecetes - holotyp CM 11337 zmontowany niedawno przez Phil Fraley Productions
Klasyfikacja
Ornithopoda Marsh, 1881
Ankylopollexia Sereno, 1986
Camptosaurus Marsh, 1885
= Camptonotus
= Cumnoria
= ?Brachyrophus
= ?Symphyrophus
C. dispar
= C. nanus
= C. medius
= C. browni
C. prestwichii (= Iguanodon prestwichii, Cumnoria prestwichii)
C. aphanoecetes
C. inkeyi - nomen dubium
C. leedsi - nomen dubium
C. valdensis (= Valdosaurus canaliculatus)
"C." hoggii (= Iguanodon hoggii) = nienazwany euornitopod
C. amplus = Theiophytalia kerri
C. depressus = Planicoxa depressa
Czas występowania
156(+/-2) - 146 (+/-1) Ma
Literatura
Carpenter, K. & Wilson, Y. 2008. A new species of Camptosaurus (Ornithopoda: Dinosauria) from the Morrison Formation (Upper Jurassic) of Dinosaur National Moument, Utah, and a biomechanical analysis of its forelimb. Annals of the Carnegie Museum 76 (4): 227-263.