.The comparison of the measurements of 115 skeletons indicates that oviraptorids maintain their hind limb proportions regardless of ontogenetic stage or absolute size, which is a pattern seen more commonly in herbivores than in carnivores. This may weakly support the hypothesis that oviraptorids are herbivores rather than active
carnivores.
Jak bowiem wynika z suplementu owe tajemnicze 115 to liczba szkieletów różnych owiraptorozaurów, służących do porównania.
Zmienioną lekko wersją dam też do Wiki.
Długość/wysokość/masa: ? (rozmiarów kurczaka, osobnik młody)
Miejsce występowania: formacja Qiupa, okolice miasta Qiupa, okręg Luanchuan, prowincja Henan, Chiny
Czas występowania: późna kreda
Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Eusaurischia
Theropoda
Neotheropoda
Averostra
Tetanurae
Coelurosauria
Maniraptoriformes
Maniraptora
Oviraptorosauria
Caenagnathoidea
Oviraptoridae
Wstęp
Yulong to owiraptorozaur, znany z górnokredowych osadów Chin.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Yulong pochodzi od Yu – skróconej nazwy chińskiej prowincji Henan (w której odkryto szczątki tego teropoda) i chińskiego słowa long – smok. Epitet gatunkowy (mini) odnosi się zaś do niewielkich rozmiarów znalezionych osobników.
Materiał kopalny
Holotyp (HGM 41HIII-0107) to wyśmienicie zachowany prawie kompletny (brakuje jedynie tylnych kręgów szyjnych, przednich grzbietowych i tylnych ogonowych) szkielet. Materiał przypisany: HGM 41HIII-0108 (prawie kompletna czaszka), HGM 41HIII-0109 (dobrze zachowana czaszka i niekompletny szkielet pozaczaszkowy), HGM 41HIII-0110 (niekompletna czaszka, niektóre trzony kręgów szyjnych), ; HGM 41HIII-
0111 (kompletna lewa kość biodrowa).
Niektóre źródła internetowe donoszą aż o 115 osobnikach, ale to na pewno wynik błędnej interpretacji fragmentu abstraktu - jak wynika z oryginalnego artykułu oraz jego suplementu, owe tajemnicze 115 to liczba szkieletów różnych owiraptorozaurów, służących do porównania.
Budowa
Otwór przedoczodołowy jest stosunkowo mały, a od tyłu graniczy z kością łzową. Oczodoły są zaokrąglone i duże, a ich długość przekracza jedną trzecią długość czaszki (co wynika jednak z młodego wieku osobnika). Kość przedszczękowa jest bezzębna, posiada jednakże crenulated tomial edge. Jej boczna powierzchnia pokryta jest licznymi, niewielkimi otworami. Na środkowo-brzusznej części kości szczękowej występuje wyraźny zębopodobny wyrostek. Wyrostki neuralne kręgów szyjnych są stosunkowo niskie. Całkowita ilość kręgów ogonowych jest nieznana, niemniej jednakże zachowało się ok. 20, a zmiany w ich wielkości sugerują, że ogon zwężał się raczej nagle i nie był wiele dłuższy niż jego zachowana cześć. Wydaje się on być krótkim. Widełki obojczykowe są U-kształtne.
Ontogeneza, zachowanie lęgowe
Na obszarze Qiupa znaleziono co najmniej pięć osobników. Ponieważ przynajmniej cztery czaszki są tej samej długości, niewykluczone, że pochodziły z tego samego lęgu (lub przynajmniej przyszły na świat mniej więcej jednocześnie) oraz zginęły w tym samym czasie, osiągnąwszy identyczny stopień ontogenezy. Analiza histologiczna żebra holotypu (HGM 41HIII-0107) ujawniła brak linii wzrostu. Świadczy o tym, że zmarł on przed ukończeniem pierwszego roku życia. O młodości okazów świadczą też: brak zrośnięcia się sparowanych kości czaszki (w tym przedszczękowych, czołowych i ciemieniowych) oraz kości puszki mózgowej. Co ciekawe zrośnięte są kości nosowe. Brak powiązanych z skamielinami młodych szczątków osobników dorosłych może sugerować brak opieki rodzicielskiej nad już wyklutymi osobnikami. Dobrze rozwinięte kości kończyn piskląt (podobnie jak u dinozaurów ptasiomiednicznych) zdaje się świadczyć o tym, że młode prowadziły tryb życia podobny do dzisiejszych zagniazdowników tj. w krótkim czasie po wykluciu były zdolne do samodzielnego życia i nie przebywały dłużej w gnieździe.
Warto dodać, że jest to szczególnie cenne znalezisko, bowiem szczątki młodych owiraptorozaurów należą do rzadkości, a najmniejsze odkrywane dotąd osobniki (pomijając embrion z Mongolii opisany przez Norella i współpracowników, 1994) miały co najmniej 1 m długości.
Dieta
Autorzy opisu julonga zauważyli, że u owiraptorozaurów w miarę rozwoju osobniczego proporcje długości kości kończyn pozostają stałe jak u Hadrosauridae, Protoceratopsidae czy Psittacosauridae, w odróżnieniu od typowych drapieżników. Ich zdaniem świadczy to o tym, że przedstawiciele Oviraptorosauria byli raczej roślinożercami niż aktywnymi drapieżnikami. Osobniki Yulong prezentują wczesny stopień rozwoju ontogenetycznego, w którym jednakże kości nosowe są zrośnięte. Wskazuje to, że zrastały się one wcześniej niż reszta kości czaszki. Jest to interesujące, ponieważ u teropodów zrośnięcie się kości nosowych jest zjawiskiem stosunkowo rzadkim (występuje np. u tyranozaurydów i abelizaurydów). Może być to związane z zwiększoną siłą nacisku szczęk i potwierdzać hipotezę jakoby owiraptorozaury spożywały twarde pożywienie jak np. orzechy, jajka czy małże. Również wyrostek dziobasty żuchwy (odgrywający ważną rolę w mechanice szczęk) jest mocno rozwinięty i rzuca się w oczy, co również świadczy o dużej sile ugryzienia. Wnioskuje się to także na podstawie budowy ornitopodów i ceratopsów.
Ważność taksonu
Włoski paleontolog Andrea Cau (online) zauważył, że cechy wymienione przez Lu i współpracowników (2013) jako diagnostyczne mogą w rzeczywistości wynikać z młodego wieku znalezionych osobników. Ustalenie, które z cech budowy czaszki wynikają z stopnia rozwoju osobniczego, a które są plezjomorficzne jest trudne, albo wręcz niemożliwe (co komplikuje kwestię pozycji systematycznej julonga). Zwrócił też uwagę, że szkielet pozaczaszkowy ‘’smoka z Henan’’ został opisany bardzo pobieżnie.

Holotyp Yulong mini.
Gatunki
Yulong Lü, Currie, Xu L., Zhang, Pu i Jia, 2013
Yulong mini Lü, Currie, Xu L., Zhang, Pu i Jia, 2013
Bibliografia
Lü, J.; Currie, P. J.; Xu, L.; Zhang, X.; Pu, H.; Jia, S. (2013). "Chicken-sized oviraptorid dinosaurs from central China and their ontogenetic implications". Naturwissenschaften. DOI 10.1007/s00114-012-1007-0