Nowe numery JVP

[Daniel Madzia]

Ezcurra, Mart?­n D, and Cuny, Gilles. 2007. The coelophysoid
Lophostropheus airelensis, gen. nov.: a review of the systematics of
"Liliensternus" airelensis from the Triassic-Jurassic boundary outcrops
of Normandy (France). 73-86.

Liliensternus airelensis gets a new name, and is found to be closer to
the coelophysids ("Syntarsus" kayentakatae + Coelophysis) than to
Liliensternus liliensterni. All material pertaining to it is
redescribed. The paucity of Rhaetian dinosaurs is discussed as well.
For those of you keeping score on these things, Syntarsus rhodesiensis is
included in Coelophysis, and Ceratosauria is closer to Tetanurae
(Ceratosauria + Tetanurae = Averostra).

Averianov, Alexander O., and Dieter-Sues, Hans. 2007. A new troodontid
(Dinosauria: Theropoda) from the Cenomanian of Uzbekistan, with a review
of troodontid records from the territories of the former Soviet Union.
87-98.

Say hello to Urbacodon itemirensis , based on ZIN PH 944/16, a left
dentary from the Cenomanian Dzharakuduk Formation. It's one of those
troodontids with unserrated teeth (32 of them in the type dentary), and
the jaw is rather straight in dorsal/ventral view, with a diastema toward
the back of the tooth row. Many troodontid bits from across Central Asia
are discussed. Troodon asiamericanus is dubious, and T. isfarensis may
be based on a hadrosaur prefrontal, not a troodont frontal (although the
bone could not be located). Additionally, Archaeornithoides is
tentatively retained as a separate genus, although it could prove to be a
juvenile Byronosaurus, which also has unserrated teeth.

Therrien, Francois, and Henderson, Donald M. 2007. My theropod is bigger
than yours...or not: estimating body size from skull length in theropods.
108-115.

Here's an early contender for the best title of the year. Two
regressions show that skulls get longer relative to body length with
increasing size, and that body mass increases faster than skull length
with increasing body size. These regressions indicate much heavier
carcharodontosaurids than previously suggested (in rex's weight class),
and shorter and much heavier spinosaurids than suggested (past rex).

Short Communications
Garc?­a, Rodolfo A. 2007. An 'egg-tooth'–like structure in titanosaurian
sauropod embryos. 247-252.

The title tells the story. At least six embryonic titanosaurs from Auca
Mahuevo had a little bony lump on the premaxilla that is not seen in the
adults.

Butler, Richard J., and Upchurch, Paul. 2007. Highly incomplete taxa and
the phylogenetic relationships of the theropod dinosaur Juravenator
starki. 253-256.

A priori removal of seven taxa in the original description's tree
(G??hlich and Chiappe, 2006) was unjustified, and their results thus do
not support Juravenator as a compsognathid, but they do support a basal
maniraptoran position.

Bennett, S. Christopher. 2007. Reassessment of Utahdactylus from the
Jurassic Morrison Formation of Utah. 257-260.

The specimen is found to be undiagnostic, with misidentifications of
remains, and there is no evidence that it was a pterosaur. He considers
it to be an indeterminate diapsid.

[d_m]

Na naszej stronie g????wnej pisze:

Lofostroefus zamyka celofyzydy ("Syntarsus" kayentakatae + Coelophysis).

Chodzi za?? o to, ??e Lofostoefus jest bli??szy celozyfydom ("Syntarsus" kayentakatae + Coelophysis) ni?? dinozaurowi Liliensternus liliensterni.

[Sebastian]

A wiÄ?c jak wyglÄ?da teraz klasyfikacja teropod??w. Theropoda >> Neotheropoda >> i co dalej bo jak na razie nie za??apa??em

[Dino]

Na naszej stronie g????wnej pisze:

Lofostroefus zamyka celofyzydy ("Syntarsus" kayentakatae + Coelophysis).

Chodzi za?? o to, ??e Lofostoefus jest bli??szy celozyfydom ("Syntarsus" kayentakatae + Coelophysis) ni?? dinozaurowi Liliensternus liliensterni.

DziÄ?ki, ju?? poprawiam.

[d_m]

A wiÄ?c jak wyglÄ?da teraz klasyfikacja teropod??w. Theropoda >> Neotheropoda >> i co dalej bo jak na razie nie za??apa??em

Po prostu w??r??d Neotheropoda, przynajmniej wedle artyku??u o lofostrofie, mo??na wyr????niÄ? dwie linie ewolucyjne: Coelophysoidea i Averostra. Averostra dzielÄ? siÄ? na: Ceratosauria i Tetanurae.

[Sebastian]

DziÄ?ki za odpowied??.

[Daniel Madzia]

Z Ezcurra & Cuny, 2007 (zainteresowanym moge przeslac):

[d_m]

Opisy do ED: lofostrof i urbakodon

[skrecu]

nowy JVP juz jest online
zapraszam do lektury

[Daniel Madzia]

zapraszam do lektury

Jakos niezwykle szybko.

[d_m]

Dzięki Rafał No nieźle - późnotriasowe/wczesnojurajskie tropy (?)ptaków

[skrecu]

czekam na art Kondrashova o nowym szkielecie Ernanodona z paleocenu Mongolii, nowego ssaka z gĂłrnej kredy Madagaskaru, nowego Ĺźelestyda z dolnej kredy Mongolii i nowego cimolestyda z kampanu Kanady.
poza tym nowe szkielety Mixodectes pungens i inne ze środkowego Paleocenu Am płn

[Utahraptor]

Dzięki Rafał No nieźle - późnotriasowe/wczesnojurajskie tropy (?)ptaków

]

Melchor już pisywał o triasowych ptasich tropach:
Bird-like fossil footprints from the Late Triassic

Ricardo N. Melchor1,2, Silvina de Valais3 and Jorge F. Genise

[Dino]

Pascal Godefroit, Philip J. Currie, Li Hong, Shang Chang Yong, and Dong Zhi-Ming, 2008. A New Species Of Velociraptor (Dinosauria: Dromaeosauridae) From the Upper Cretaceous Of Northern China. Journal of Vertebrate Paleontology 28(2): 432–438.
Nowy gatunek Velociraptor osmolskae z górnej kredy Chin nazwany na cześć zmarłej polskiej paleontolog prof. Halszki Osmólskiej za jej wkład w poznanie azjatyckich teropodów. Materiał składa się z górnej szczęki i kości łzowej, odkrytych w osadach z kampanu (górna kreda; 83-71 Ma) w Bayan Mandahu (Mongolia Środkowa, Chińska Republika Ludowa). Szczęka górna tego taksonu charakteryzuje się dłuższym płatem rostralnym oraz rozszerzonymi, o kształcie łzy oknem przedszczękowym. Zęby są mocne, zaś ich ząbkowanie jest słabo rozwinięte w dystalnej części. Takson ten wykazuje bliższe relacje z Velociraptor mongoliensis z formacji Djadokhta (Mongolia) niż z jakimkolwiek innym dromeozaurydem opisanym do tej pory. Identyfikacja welociraptora z Bayan Mandahu jako odrębnego gatunku jest zgodna z rozróżnieniem taksonomicznym wszystkich dinozaurów z tej lokalizacji. Drobne regionalne różnice pomiędzy Djadokhta-podobnymi lokalizacjami w odniesieniu do ich dinozaurzej fauny mogą odzwierciedlać pewnego rodzaju izolację geograficzną, albo niewielkie różnice w ich wieku, czy też paleośrodowisku.
Holotyp: IMM 99NM–BYM–3/3 (A–C) - obie części szczęki gĂłrnej i lewa kość łzowa.

MatĂ­as Soto and Daniel Perea, 2008. A Ceratosaurid (Dinosauria, Theropoda) From the Late Jurassic–Early Cretaceous Of Uruguay. Journal of Vertebrate Paleontology 28(2): 439-444
Znaleziono kilka zębów ceratozauryda w formacji Tacuarembó (kimeryd-hoteryw; 155-130 Ma) w Urugwaju (Ameryka Południowa). Najbardziej diagnostyczna jest korona rostralna (prawdopodobnie pierwsza lub druga korona od lewej w kości przedszczękowej). Najbardziej charakterystyczną cechą są wyraźne rowki, prowadzące wzdłuż korony i brak ząbkowania (? - mesial denticles). Kombinacja tych cech występuje tylko u późnojurajskiego Ceratosaurus Marsh 1884. Ząb został starannie porównany z innymi, potencjalnie podobnymi zębami teropodów, w celu potwierdzenia przynależności do ceratozauryda. Występowanie tych dinozaurów w formacji Tacuarembó nie było zaskoczeniem; interpretacja tego zęba jako certozaurodywego ma ważne implikacje biostratygraficzne. Wskazuje również na to, że ceratozaurydy pojawiły się w Ameryce Południowej wcześniej niż argentyński Genyodectes.
Badany okaz: FC-DPV 1950

Leonardo Salgado, Rita De La Cruz, Manuel SuĂĄrez, Marta FernĂĄndez, Zulma Gasparini, Sylvia Palma-Heldt, and Mark Fanning, 2008. First Late Jurassic Dinosaur Bones From Chile. Journal of Vertebrate Paleontology 28(2): 529-534
W pracy zostały opisane następujące skamieniałości z formacji Toqui (tyton, 151-145 Ma):
Należące do teropoda:
SNGM-1888 - częściowa lewa stopa: artykułowany dystalny koniec kości poiszczelowej i strzałkowej, kość skokowa i piętowa, palce i paliczki
SNGM-1889 - prawa kość biodrowa
SNGM-1895 - bliższy osi ciała koniec lewej kości piszczelowej
SNGM-1901 - dystalny koniec prawej kości piszczelowej
Należące do tetanura:
SNGM-1894, 1898, 1900, 1903 - kręgi dorsalne
SNGM-1887 - częściowa lewa ręka

S. Christopher Bennett, 2008. Ontogeny and Archaeopteryx. Journal of Vertebrate Paleontology 28(2): 535-542

[Tomasz Singer]

W DML ukazała się informacja o opisie nowego rodzaju bazalnego zauropodomorfa z Argentyny, Formacja Canyon del Colorado
Adeopappsaurus mognai Martinez, 2009. Uznawany jest za takson siostrzany do Massospondylus.
Nie jestem pewny ale wydaje mi się, że jest to nowy rodzaj utworzony z wcześniej opisanego nowego gatunku masospondyla z Argentyny.

[nazuul]

dorzucam abstrakt

Ricardo N. MartĂ­nez (2009) "Adeopapposaurus mognai, gen. et sp. nov. (Dinosauria: Sauropodomorpha), with comments on adaptations of basal Sauropodomorpha". Journal of Vertebrate Paleontology 29(1) 142-164

Abstract - Prosauropods are basal sauropodomorphs that were the major terrestrial faunal components from the Norian until their extinction during the Toarcian. Their status as a natural group is debatable. In the present work I describe Adeopapposaurus mognai, a new sauropodomorph from the CañĂłn del Colorado Formation, in northwestern Argentina. Diagnostic autapomorphies and combination of characters of Adeopapposaurus include a series of large foramina in a sub-vertical row on the lateral surface of the premaxilla; strongly rugose depression bordered by a protuberance with a series of foramina in a sub-vertical row, on the lateral surface of the interior end of the dentary; eleven anteroposteriorly elongated cervical vertebrae and thirteen dorsal vertebrae with neural arches taller than the respective centra. Phylogenetically Adeopapposaurus is resolved as the sister group to Massospondylus; differing from the latter based on differences in mandible and premaxilla and addition of one dorsal vertebra to the neck. The specimens described here reveal numerous herbivorous adapatations, including the presence of a highly vascularized bony plate in the premaxilla and dentary, which indicates that it had a horny beak.

Nie jestem pewny ale wydaje mi się, że jest to nowy rodzaj utworzony z wcześniej opisanego nowego gatunku masospondyla z Argentyny.

The reports of Massospondylus from Argentina include several partial skeletons, including at least one skull, from the Lower Jurassic Cañon del Colorado Formation of San Juan, Argentina

PS zmieniam nazwe tematu (dobrze jest dać w nim nazwę dinozaura - ułatwia szukanie) i poprawiłem błąd w nazwie dinka

[hanys]

Nowy JVP - 29 (1)
Nareszcie, od paru tygodni nie mogłem się doczekać. Jak zwykle i w tym numerze wiele ciekawych prac
http://www.vertpaleo.org/publications/j ... s-29-1.cfm

[skrecu]

a wersji elektronicznej nie ma dalej....
jest wspomniany przeze mnie art C. Forster i W. de Klerka o tetanurze z dolnej Kredy RPA

[hanys]

a wersji elektronicznej nie ma dalej....

ale z abstraktów też się trzeba cieszyć, choć wielu nie ma (SHORT COMMUNICATIONS) np. wspomnianego bazalnego tetanura a ciekawsze dawno były komentowane na różnych blogach lub DML

[Dino]

Ricardo N. MartĂ­nez (2009) "Adeopapposaurus mognai, gen. et sp. nov. (Dinosauria: Sauropodomorpha), with comments on adaptations of basal Sauropodomorpha". Journal of Vertebrate Paleontology 29(1) 142-164

Prozauropody są bazalnymi zauropodomorfami i były głównym elementem fauny lądowej z noryku, aĹź do czasu ich wyginięcia w toarku. Ich status jako grupy naturalnej budzi wiele kontrowersji. W streszczanej tu pracy opisany został Adeopapposaurus mognai, nowy zauropodomorf z formacji CañĂłn del Colorado z północno-zachodniej Argentyny. Diagnostyczne autapomorfie i kombinacje cech obejmują szeregi duĹźych otworĂłw graniczących przez zgrubienie z szeregami otworĂłw w subwertykalnym rzędzie, na powierzchni bocznej wewnętrznego końca kości zębowej; jedenaście anteroposterioralnych wydłuĹźonych kręgĂłw szyjnych i trzynaście kręgĂłw grzbietowych z łukami neuralnym wyĹźszymi niĹź poszczegĂłlne trzony. Filogenetycznie Adeopapposaurus jest taksonem siostrzanym do Massospondylus; róşnią się one budową szczęki dolnej, kości przedszczękowej i włączeniem jednego kręgu grzbietowego do odcinka szyjnego. Opisywany okaz wyjawia liczne przystosowania do roślinoĹźernego trybu Ĺźycia, wliczając w to obecność wysoce unaczynionych płyt kostnych w kości przedszczękowej i zębowej, ktĂłre wskazują na to, Ĺźe adeopappozaur posiadał zrogowaciały dziĂłb.

Jak zwykle proszę o poprawki.

[nazuul]

Diagnostyka autapomorfii i kombinacja cech adeopappozaura obejmuje

Diagnostyczne autapomorfie i kombinacje cech obejmują

szeregi dużych otworów depresyjnych graniczących przez zgrubienie z szeregami otworów w subwertykalnym rzędzie, na powierzchni bocznej wewnętrznego końca kości zębowej; jedenaście anteroposterioralnych wydłużonych kręgów szyjnych i trzynaście kręgów grzbietowych z łukami neuralnym wyższymi niż poszczególne trzony.

depresyjnych jest niepotrzebne

Filogenetycznie Adeopapposaurus jest taksonem siostrzanym do Massospondylus; różnią się one budową szczęki dolnej, kością przedszczękową i dodaniem jednego kręgu grzbietowego do szyi u massospondyla.

kości przedszczękowej
dodaniem -> dodatkowym kręgiem szyjnym

[Dino]

Filogenetycznie Adeopapposaurus jest taksonem siostrzanym do Massospondylus; różnią się one budową szczęki dolnej, kością przedszczękową i dodaniem jednego kręgu grzbietowego do szyi u massospondyla.

dodaniem -> dodatkowym kręgiem szyjnym

A może lepiej "przeniesieniem/włączeniem jednego kręgu grzbietowego do odcinka szyjnego"?

Resztę, rzecz jasna uwzględniam

[hanys]

Nowy JVP: http://www.bioone.org/toc/vrpa/29/2

Jest coś dla miłośników dinozaurów i nie tylko. Forumowiczów szczególnie mogą zainteresować notki o dużym bazalnym tetanurze oraz o enigmatycznym hadrozaurze

[skrecu]

nowy ptaszek Rapaxavis pani, gen. et sp. nov., nowy gatunek archaeonykteryda (Archaeonycteris? praecursor, sp. nov.
), nowy mikrozaur (Nannaroter mckinziei, gen. et sp. nov.), oraz mimotonid Gomphos ellae, sp. nov. też są ciekawe!
zapraszam do lektury!!

[sklejone posty]

podoba mi się ten nowy mimotonid no i ten nowy nietoperz

najstarszy prawdopodobny zajęczak (Laomorpha) jest znany z izolowanej kości piętowej z wcz. Eocenu Indii, a więc nie wiadomo czy rzeczywiście kanał piętowy jest apomorfią Lagomorpha, czy może jest już obecny w grupie wyjściowej dla nich.
Szczątki typu ząbki są znane dopiero ze środkowego eocenu Mongolii Chin i Azji Środkowej(Kirgizja, Kazachstan)
Pan Brian Kraatz, który jest współautorem tego art, się właśnie doktoryzował z tego tematu, a w druku są jeszcze prace o kolejnym gatunku z tego rodzaju, a także monografia poświęcona najlepiej poznanemu gatunkowi, G. elkema

[nazuul]

Angulomastacator daviesi (gen. et sp. nov) to nowy lambeozauryn z kampanu (~76 Ma) Stanów Zjednoczonych (Teksas, formacja Aguja). Hadrozauryda opisano na podstawie niekompletnej lewej kości szczękowej z niespotykaną dotąd anatomią - przód kości szczękowej był skierowany pod kątem 45 stopni w dół!
Zobacz opis

Opisano szczątki nienazwanego niecelurozaurowego tetanura z baremu (130-125 Ma) Anglii (Wight, formacja Wessex). Teropod mierzył ponad 5 m długości i jest kolejnym sporym mięsożernym dinozaurem z Wessex - obok Neovenator, Eotyrannus, spinozauryda (Baryonyx?) i mniejszych celurozaurów. Znalezione szczątki to niekompletne kości - łonowa i udowa. Prawdopodobnie to nowy gatunek, jednak zdaniem autorów pracy materiał nie ma cech pozwalających na zdiagnozowanie. Według Cau (online) dało by się zdefiniować takson na podstawie kombinacji cech.

Rapaxavis pani (gen. et sp. nov) to nowy ptak (Euenantiornithes: Longiptyerygidae) z aptu-albu (ok. 120-110 Ma) Chin (Liaoning, formacja Jiufotang). Jego małe zęby były skupione z przodu długich szczęk. Nie posiadał już pazurów na skrzydłach. Budowa stóp przystosowanych do nadrzewnego trybu życia występująca razem z dziobem przystosowanym do zagłębiania się podczas żerowania (np. w piasek i wyciągania drobnych bezkręgowców) jest niezwykłym połączeniem - współczesne ptaki odżywiające się w ten sposób mają stopy przystosowane do chodzenia po lądzie.