Nowe dinozaury 2024

[Taurovenator]

Mamy pierwszego tegorocznego "silezauryda". Gondwanax paraisensis został opisany na postawie szczątków pochodzących od wielu osobników (głównie kręgi, elementy miednicy i nóg). Wiekiem jest bardzo zbliżony do Gamatavus (obydwa taksony zostały odnalezione w tej samej formacji). Autorzy publikacji kolejny raz odzyskali "silezaurydy" jako dinozaury ptasiomiedniczne.

R. Temp Müller, A new “silesaurid” from the oldest dinosauromorph-bearing beds of South America provides insights into the early evolution of bird-line archosaurs, Gondwana Research (2024), doi: https://doi.org/10.1016/j.gr.2024.09.007

Był tylko jeden autor, i to ten, który mocno wspiera tą hipotezę (ja również jestem jej przychylny). Tak czy inaczej, dobra rzecz, prawdopodobnie najstarszy znany zaawansowany "silezauryd".

[Danu]

Jedna rzecz mnie zastanawia. Autor podaje, że Silesaurus miał sacrum zlożone z 3 kręgów, podczas gdy w publikacji z 2010 roku autorzy podali, że 4.

Piechowski & Dzik 2010. THE AXIAL SKELETON OF SILESAURUS OPOLENSIS
"The sacrum of Silesaurus is composed of four fused vertebrae."

kontra:
"The sacrum resembles that of Silesaurus opolensis (Dzik & Sulej, 2007), which includes three sacral vertebrae (Piechowski & Tałanda, 2020). According to Nesbitt (2011), the sacrum of Silesaurus opolensis is
composed of two primordial sacral vertebrae plus one “insertion” between these
elements."

[nazuul]

Co jest kręgiem krzyżowym?
Z cytowanych prac:

It appears thus to be on the dinosaurian level in the development of sacrum, with three sacrals firmly connected by their ribs with the ilium (Fig. 19)

The medial surface of the ilium bears facets for three sacral ribs.

Sprawa ze Silesaurus jest jednak szczególna (nie wiem czy tak się powinno rozumować i dlaczego przesunięcie się kręgu miałoby być mniej prawdopodobne niż nowy kręg):

Silesaurus (ZPAL unnumbered) was reported
as having four sacral vertebrae (Dzik,
2003; Dzik and Sulej, 2007). However, only
three sacral ribs attach to the ilium. Silesaurus
is unique in that four centra are
coossified together by sharing three sacral
ribs (see character 208). The three sacral ribs
attach in a similar location as the sacral ribs
of Arizonasaurus and Batrachotomus. Conversely,
the sacral ribs are much more
delicate than those of Euparkeria and crocodylian-
line archosaurs (see Dzik, 2003; Dzik
and Sulej, 2007). Nonetheless, the first sacral
rib of Silesaurus attaches in the same location
as primordial sacral rib one in plesiomorphic
forms, whereas the third sacral rib of
Silesaurus attaches with the anteroposteriorly
trending ridge on the medial side of the ilium
and is posteriorly elongated as with primordial
sacral two of plesiomorphic forms.
Therefore, the third sacral of Silesaurus is
homologous with that of primordial sacral
two.

Jeszcze podana przez Ciebie praca:

The first sacral vertebra is
placed behind the tip of the anterior iliac spine. This bone is
morphologically similar to the preceding presacrals, except that
it is firmly co-ossified with the rest of the sacrum and its neural
spine is higher and more stout, with the dorsal extremity greatly
thickened. The transverse processes and sacral ribs diverge from
each other. The transverse processes of first sacral vertebra are
anteroposteriorly narrow and buttressed ventrally by delicate
thin laminae. The processes project anterolaterally to contact the
ilia close to the iliac spine. This vertebra lacks a rib and thus may
be considered a dorsosacral rather than a true sacral.
The second sacral vertebra has its broad transverse processes
modified into wing-like structures that project anterolaterally.
Similar structures are present in next sacral vertebrae but they
are broad and oriented transversely. In the last sacral vertebra, an
additional wing-like process extends posterodorsally; its centrum
and neural arch are similar to those in proximal caudal vertebrae.
All specimens show an extensive fusion of transverse processes
and corresponding sacral ribs. The second sacral vertebra bears
fan-like ribs broadly attached to the ilia, forming an anterior vertical
blade.

[Taurovenator]

van der Linden, Tom; Tschopp, Emanuel; Sookias, Roland; Wallaard, Jonathan; Holwerda, Femke; Schulp, Anne (October 2024). "A new diplodocine sauropod from the Morrison Formation, Wyoming, USA". Palaeontologia Electronica. 27 (3): https://doi.org/10.26879%2F1380 - Ardetosaurus viator, nowy diplodocyn z formacji Morrison (że też jeszcze jakieś nowe zauropody stamtąd opisują) znany z częściowego szkieletu pozaczaszkowego i pierwszy dorosły zauropod z Howe Quarry.

[nazuul]

Tschopp i in. w słynnej analizie z 2015 r. wykazali kilka nowych gatunków, ale ich nie nazwali. W Morrison są liczne stanowiska z kilkoma ewidentnie odrębnymi zauropodami, więc występowanie kilku zauropodów w tym samym miejscu i czasie jest normalne. Formacja Morrison obejmuje kilka mln lat (tu by trzeba dokładnie sprawdzić ile z tego zapisu jest wystarczająco kompletne). Do tego możliwy prowincjonalizm, to spora obszarowo formacja. Gdy porównać jak szybko zmieniają się dobrze wydatowane gatunki w kampanie z podobnego terenu, to może należy zastanowić się, czy przypadkiem z Morrison znamy zbyt mało zauropodów.

[Lythronax]

Clark i współpracownicy (2024) nazwali dwa nowe enantiornity z formacji Hell Creek - Magnusavis ekalakaenis i Avisaurus darwini. Zostały one opisane na podstawie tarsometatarsus. Zdaniem badaczy morfologia tarsometatarsus umożliwiała awizaurydom bycie aktywnymi drapieżnikami.

Clark AD, Atterholt J, Scannella JB, Carroll N, O’Connor JK (2024) New enantiornithine diversity in the Hell Creek Formation and the functional morphology of the avisaurid tarsometatarsus. PLoS ONE 19(10): e0310686. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0310686

[Lythronax]

Coria i współautorzy (2024) opisali najstarszego kredowego dinozaura ptasiomiednicznego z grupy Rhabdodontomorpha - Emiliasaura alessandri. Dinozaur ten jest znany głównie z elementów pozaczaszkowych.

Coria, R. A.; Cerda, A. A.; Escaso, F.; Baiano, M. A.; Bellardini, F.; Braun, A.; Coria, L. M.; Gutierrez, J. M.; Pino, D.; Windholz, G. J.; Currie, P. J.; Ortega, F. (2024). "First Valanginian (Early Cretaceous) ornithopod (Dinosauria, Ornithischia) from Patagonia". Cretaceous Research. 106027.

[Tomasz Singer]

Przedmówca podał autorów i cały tytuł, ale nie dodał linku.
Co teraz robię.

https://doi.org/10.1016%2Fj.cretres.2024.106027

Dodam jeszcze przy okazji, że znany tylko z materiału pozaczaszkowego.

[Lythronax]

Nawet nie zauważyłem, że nie było linku w moim wpisie o Emiliasaura. Dziękuje za dodanie. Mogę jeszcze sprężynować, że nowy dinozaur jest znany z trzech okazów: MLL-Pv-001 (holotyp), MLL-Pv-006 (paratyp) i MLL-Pv-023 (materiał przypisany).

[Lythronax]

Yuanyanglong bainian - nowy przedstawiciel Oviraptorosauria z wczesnej kredy Chin

Hao, Mingze; Li, Zhiyu; Wang, Zhili; Wang, Shuqiong; Ma, Feimin; Qinggele; King, J. Logan; Pei, Rui; Zhao, Qi; Xu, Xing (2024-10-24). "A new oviraptorosaur from the Lower Cretaceous Miaogou Formation of western Inner Mongolia, China". Cretaceous Research
https://www.sciencedirect.com/science/a ... via%3Dihub

[Lythronax]

Został opisany nowy ankykozauryd Huaxiazhoulong shouwen z późnokredowej formacji Tangbian (Chiny). Według autorów opisów jest to bazalny przedstawiciel Ankylosauridae.

Ziheng Zhu, Jie Wu, Yue You, Yingli Jia, Chujiao Chen, Xi Yao, Wenjie Zheng & Xing Xu (08 Nov 2024): A new ankylosaurid dinosaur from the Upper Cretaceous of Jiangxi Province, southern China, Historical Biology
https://www.tandfonline.com/doi/full/10 ... 24.2417208

[Lythronax]

Luis Chiappe wraz z współpracownikami opisali nowego brazylijskiego przedstawiciela Enantiornithes - Navaornis hestiae. Cechuje się bezzębnym dziobem oraz dużymi oczodołami. Jest to trzeci mezozoiczny ptak odnaleziony w Brazylii.

Chiappe, L.M., Navalón, G., Martinelli, A.G. et al. Cretaceous bird from Brazil informs the evolution of the avian skull and brain. Nature (2024). https://doi.org/10.1038/s41586-024-08114-4

[Tomasz Singer]

Nowy przedstawiciel Sauropodomorpha z Chin, prowincja Yunan, Lishulong wangi.

https://peerj.com/articles/18629/

Znany na podstawie prawie kompletnej czaszki i kręgów szyjnych.

[Lythronax]

Archaeocursor asiaticus - najstarszy znany azjatycki przedstawiciel Ornithischia z wczesniej jury

Yao, X., Zhao, Q., Ren, T., Wei, G., Xu, X., New evidence for the earliest ornithischian dinosaurs from Asia, ISCIENCE (2025).
https://www.sciencedirect.com/science/a ... 4224028682

[nazuul]

Nazwa "zajęta" przez primaaprilisowy takson.

[Lythronax]

Rewizja skamieniałości Saurophanganx maximus. Teropod ten okazał się być chimerą allozaurydów z zauropodami, jednakże część materiału kopalnego była wciąż diagnostyczna. Z tych szczątków został nazwany nowy gatunek Allosaurus - A. anax. Sam rodzaj Saurophanganx jest uważany za nomen dubium.

Danison, A., Wedel, M., Barta, D., Woodward, H., Flora, H., Lee, A., & Snively, E. (2024). Chimerism in specimens referred to Saurophaganax maximus reveals a new species of Allosaurus (Dinosauria, Theropoda). Vertebrate Anatomy Morphology Palaeontology, 12(1). https://doi.org/10.18435/vamp29404

[nazuul]

Abstrakt ze strony i z pracy znacząco się różni. Diagnoza opiera się zasadniczo na stwierdzeniu, że zbyt wypreperowany okaz nie jest na tyle wypreperowany, że maskuje to faktyczną budowę. Brak chropowatości jako cecha diagnostyczna: niby u Allosaurus nie ma takich z gładkimi czy u Tyrannosaurus, ale jeżeli tak, to Nedoceratops może być ważny.

Saurophaganax maximus is the designation of a massive theropod dinosaur recovered from the Kenton Member of the Upper Jurassic Morrison Formation in Oklahoma. The theropod was originally given the name Saurophagus maximus but was later revised to Saurophaganax maximus as the former did not conform to ICZN standards. Several autapomorphies were described for S. maximus including the postorbital lacking a postorbital boss, the atlas vertebra lacking facets for a proatlas, cervical vertebrae with nearly vertical postzygapophyses, unique accessory laminae on the holotype neural arch, pneumatized post-pectoral dorsal centra, laterally bowed femora, tibiae without an astragalar buttress and more prominent distomedial crest, less distally divergent fourth metatarsals, and craniocaudally expanded chevrons. However, our re-evaluation of these specimens shows that some of this material, including the holotype, is more parsimoniously referred to diplodocid sauropods found in the same quarry rather than an allosaurid. Because saurischian material referred to S. maximus is likely chimeric but diagnostic, we propose taxonomic revision and hypothesize dual validity. The name Saurophaganax maximus should refer to a previously undiagnosed diplodocid, instead of the large theropod recovered from the Kenton 1 Quarry. The presence of at least one skeletally mature theropod was confirmed through paleohistology of a fourth metatarsal. Despite the similarity of the theropod material to known species of Allosaurus, some decisively theropod specimens feature subtle autapomorphies that suggest a separate species, which we describe as Allosaurus anax sp. nov.

Saurophaganax maximus is the designation of material attributed to a massive theropod dinosaur
recovered from the Kenton 1 Quarry in the Kenton Member of the Upper Jurassic Morrison Formation
of Oklahoma. The theropod was originally given the name Saurophagus maximus, but was later revised to
Saurophaganax maximus because the former did not conform to the International Commission on Zoological
Nomenclature standards. Several autapomorphies were described for S. maximus including the postorbital
lacking a postorbital boss, the atlas lacking facets for a proatlas, cervical vertebrae with nearly vertical postzygapophyses,
unique accessory laminae on the holotype neural arch, pneumatized post-pectoral dorsal centra,
craniocaudally expanded chevrons, laterally bowed femora, tibiae without an astragalar buttress and more
prominent distomedial crest, and less distally divergent fourth metatarsals. However, our re-evaluation shows
that some of the elements originally used to distinguish Saurophaganax from Allosaurus are more parsimoniously
referred to diplodocid sauropods found in the same quarry rather than an allosaurid. Additionally, the
holotype neural arch cannot be confidently assigned to a theropod, making Saurophaganax maximus a nomen
dubium. The presence of at least one skeletally mature theropod was confirmed through paleohistology of a
fourth metatarsal. Despite the similarity of the decisively theropod material to known species of Allosaurus,
some elements feature subtle autapomorphies that suggest they pertain to a distinct species, which we describe
as Allosaurus anax sp. nov.

[Lythronax]

Prawdopodobnie ostatni tegoroczny ptasi dinozaur. Shen i współpracownicy (2024) opisali nowego przedstawiciela Enantiornithes z podrodziny Bohaiornithidae - Neobohaiornis lamadongensis.

Shen, C., Clark, A.D., Fang, H. et al. A new diminutive species of bohaiornithid enantiornithine (Aves: Ornithothoraces) from the Lower Cretaceous Jehol Group, northern China. Sci Rep 14, 31363 (2024). https://www.nature.com/articles/s41598-024-82869-8

[Lythronax]

Możliwe, że to będzie już ostatni dinozaur opisany w 2024 roku. Nowy gatunek Tianzhenosaurus - T. chengi. Został odnaleziony w skałach formacji Huiquanpu, tych samych co T. youngi. T. chengi jest znany z kompletnej czaszki oraz kompletnego szkieletu.

Pang, Qiqing; Li, Zhiguang; Guo, Zhen (December 2024). "A new species of ankylosaurian dinosaur—"Tianzhenosaurus chengi" sp. nov., from the Late Cretaceous of Tianzhen County, Shanxi Province, China". Journal of Hebei GEO University. 6: 41–73
https://cnki.net/KCMS/detail/detail.asp ... BKGcbSDr-8