Nie tylko dinozaury - 2017

[Tomasz Singer]

Nie wiem czy zwróciliście uwagę, że w stworzonym nowym kladzie o nazwie Aphanosauria siostrzanym do Ornithodira znajduje się też rodzaj Spondylosoma, który w II wydaniu "The Dinosauria" był uznawany za możliwego dinozaura.

[Ag.Ent]

Coś z naszego podwórka:
http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/ ... rozca.html

Szkielet nosorożca sprzed ok. 100-125 tys. lat temu.

Dla miłośników plejstoceńskiej fauny kontynuacja historii sprzed kilku miesięcy: http://www.pgi.gov.pl/docman/publikacje ... ela-1.html

[Dino]

Czy kości udowe dromomerona i referowane do tawy należą do jednego taksonu, i dlaczego nie:

Rodrigo T. Muller (2017)
Are the dinosauromorph femora from the Upper Triassic of Hayden Quarry (New Mexico) three stages in a growth series of a single taxon?
Anais da Academia Brasileira de Ciências (advance online publication)
doi: http://dx.doi.org/10.1590/0001-3765201720160583.
http://www.scielo.br/scielo.php?script= ... so&tlng=en

[Utahraptor]

Ukazały się obszerne analizy filogenetyczne mozazaurów. Filogeneza wielu grup wciąż pozostaje niepewna, ale różnorakie rewersje wydają się bardziej prawdopodobne niż kilkukrotne powstanie różnych adaptacji do morskiego trybu życia:

Simões TR, Vernygora O, Paparella I, Jimenez-Huidobro P, Caldwell MW (2017) Mosasauroid phylogeny under multiple phylogenetic methods provides new insights on the evolution of aquatic adaptations in the group. PLoS ONE 12(5): e0176773. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0176773

[Utahraptor]

To dobry rok dla herpetologii. Ukazała się przeglądówka nt. zapisu kopalnego żółwi z grupy Trionychidae na kontynentach Starego Świata:

Georgalis, G. L., & Joyce, W. G. (2017). A review of the fossil record of Old World turtles of the clade Pan-Trionychidae. Bulletin of The Peabody Museum of Natural History, 58(1), 115-208.
http://www.bioone.org/doi/abs/10.3374/014.058.0106

Ukazał się też artykuł naszego kolegi Ag.Enta o ewolucji sekwencji rozwojowych u lepidozaurów :D :

Skawiński, T., & Borczyk, B. (2017). Evolution of developmental sequences in lepidosaurs. PeerJ, 5, e3262.
https://peerj.com/articles/3262/

Gratulacje!

[szerman]

Gratulacje! :D

[Ag.Ent]

Dzięki. W kwestii żółwi z polskiego punktu widzenia ważniejsza jest chyba druga publikacja, która ukazała się w tym samym numerze biuletynu muzeum Peabody'ego - A Review of the Fossil Record of Basal Mesozoic Turtles. Walter Joyce synonimizuje w niej m.in. rodzaj Keuperotesta (opisany niedawno z Poręby przez Szczygielskiego i Suleja) z Proterochersis. Proterochersis obejmuje więc trzy gatunki: P. robusta, P. porebensis i P. limendorsa (= Keuperotesta limendorsa).

[Utahraptor]

Walter Joyce synonimizuje w niej m.in. rodzaj Keuperotesta (opisany niedawno z Poręby przez Szczygielskiego i Suleja) z Proterochersis.

Keuperotesta była opisana z Niemiec przez tych autorów. Z Poręby pochodzi Proterochersis porebensis i jego status taksonomiczny się nie zmienił, choć Joyce zauważa, że różnice między nim a Proterochersis robusta są minimalne i dokładna rewizja materiału niemieckiego ma rozstrzygnąć, czy rzeczywiście są odrębne.
Inna ciekawa sprawa, to włączenie Chinlechelys tenertesta z USA do rodzaju Proganochelys na podstawie obecności osteoderm szyjnych. Mają one łączyć wszystkich przedstawicieli tego rodzaju, choć u amerykańskiego mają inną budowę. Argument moim zdaniem nie jest mocny, ale jeśli Joyce ma rację, to muszę skorygować swoją hipotezę odnośnie biogeografii późnego triasu.

[Ag.Ent]

Keuperotesta była opisana z Niemiec przez tych autorów.

Racja, tak to jest, jak się pisze z pamięci ;)

Z innej beczki - keratyny kiepsko zachowują się w zapisie kopalnym:

Saitta E. T., Rogers C., Brooker R. A., Abbott G. D., Kumar S., O'Reilly S. S., Donohoe P., Dutta S., Summons R. E., Vinther J. 2017. Low fossilization potential of keratin protein revealed by experimental taphonomy. Palaeontology. https://doi.org/10.1111/pala.12299

[Utahraptor]

Budowa jam w czaszkach płazów tarczogłowych i ich związek z umięśnieniem żuchwy i oka:

Witzmann, F., & Werneburg, I. (2017). The Palatal Interpterygoid Vacuities of Temnospondyls and the Implications for the Associated Eye‐and Jaw Musculature. The Anatomical Record.
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1 ... 23582/full

Badania histologiczne wykazują, że metopozaurydy Koskinonodon perfectus i Apachesaurus gregorii to tak na prawdę jeden gatunek:

Gee, B. M., Parker, W. G., & Marsh, A. D. (2017). Microanatomy and paleohistology of the intercentra of North American metoposaurids from the Upper Triassic of Petrified Forest National Park (Arizona, USA) with implications for the taxonomy and ontogeny of the group. PeerJ, 5, e3183.
https://peerj.com/articles/3183/

EDIT:

Znowu płazy tarczogłowe, tym razem nowy gatunek cyklotozaura z Grenlandii:

Marco Marzola, Octávio Mateus, Neil H. Shubin, and Lars B. Clemmensen. 2017. Cyclotosaurus naraserluki, sp. nov., a new Late Triassic cyclotosaurid (Amphibia, Temnospondyli) from the Fleming Fjord Formation of the Jameson Land Basin (East Greenland). Journal of Vertebrate Paleontology, w druku.
http://www.tandfonline.com/doi/full/10. ... 17.1303501

[Ag.Ent]

Szulc i in. krytykują stratygrafię przyjętą przez Dzika i Suleja w ich niedawnej pracy o Ozimek volans i niektóre zawarte tam interpretacje paleoekologiczne. Podstawą krytyki są oczywiście przede wszystkim prace Szulca i in. (2015).

Szulc J., Racki G., Bodzioch A. 2017. Comment on "An early Late Triassic long-necked reptile with a bony pectoral shield and gracile appendages" by Jerzy Dzik and Tomasz Sulej. Acta Palaeontologica Polonica 62. https://doi.org/10.4202/app.00352.2017

[Utahraptor]

Mało ostatnio piszemy o ssakach, a tymczasem ukazał się artykuł o odkryciu najstarszego znanego fiszbinowca, który dostarcza nowych danych na temat powstania tej grupy:

Lambert, O., Martínez-Cáceres, M., Bianucci, G., Di Celma, C., Salas-Gismondi, R., Steurbaut, E., Urbina, M. & de Muizon, C. (2017). Earliest Mysticete from the Late Eocene of Peru Sheds New Light on the Origin of Baleen Whales. Current Biology.
http://www.cell.com/current-biology/ful ... 17)30435-9

Ale mnie tradycyjnie zajmują nowe odkrycia w jaszczurkach. Ukazał się artykuł o ostatnim waranie z Europy i wymarciu tej grupy na naszym kontynencie:

Georgalis, G. L., Villa, A., & Delfino, M. (2017). The last European varanid: demise and extinction of monitor lizards (Squamata, Varanidae) from Europe. Journal of Vertebrate Paleontology, e1301946.
http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1 ... 17.1301946

Mamy też opis najstarszych skamieniałych jaszczurek znanych z kenozoiku Hiszpanii, wraz z komentarzami jak fauny kredowe przekształciły się w kenozoiczne na tym terenie:

Bolet, A. (2017). First early Eocene lizards from Spain and a study of the compositional changes between late Mesozoic and early Cenozoic Iberian lizard assemblages. Palaeontologia Electronica, 20(2), 1-22.
http://palaeo-electronica.org/content/pdfs/695.pdf

[Utahraptor]

Początki Homininae były na Bałkanach, a nie w Afryce?!

Fuss J, Spassov N, Begun DR, Böhme M (2017) Potential hominin affinities of Graecopithecus from the Late Miocene of Europe. PLoS ONE 12(5): e0177127. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0177127

A do tego praca o datowaniu tego miejsca:

Böhme M, Spassov N, Ebner M, Geraads D, Hristova L, Kirscher U, et al. (2017) Messinian age and savannah environment of the possible hominin Graecopithecus from Europe. PLoS ONE 12(5): e0177347. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0177347

[Ag.Ent]

Opisano nowy gatunek eoceńskiej jaszczurki - Stefanikia siderea z Messel. Według autorów tworzy z Eolacerta robusta klad siostrzany do Lacertidae, nazwany Eolacertidae. Daje to nowe informacje na temat pochodzenia Lacertidae, głównej grupy jaszczurek zasiedlających obecnie Europę.

Čerňanský A., Smith K.T. 2017. Eolacertidae: a new extinct clade of lizards from the Palaeogene; with comments on the origin of the dominant European reptile group – Lacertidae. Historical Biology. https://doi.org/10.1080/08912963.2017.1327530.

W kości ramiennej dorosłego konfucjusornisa stwierdzono wyższe wartości izotopu tlenu i węglanów niż u współczesnych ptaków. Może to wynikać z wieku osobnika albo z wolniejszego metabolizmu (temperatura ciała 37-38°C również tłumaczyłaby takie wartości).

Amiot R. i in. 2017. Oxygen isotope fractionation between bird bone phosphate and drinking water. Science of Nature 104: 47. https://doi.org/10.1007/s00114-017-1468-2.

[Ag.Ent]

Ukazał się artykuł podsumowujący wyniki grantu NCN o stratygrafii polskiego kajpru. Cytowana jest też nasza praca o Velocipes et al., ale w raczej krytycznym kontekście.

Racki G. 2017. Portal prezentujący kościonośny kajper Górnego Śląska w świetle wyników grantu N307 11703. Przegląd Geologiczny 65: 275-281.
https://www.pgi.gov.pl/dokumenty-przegl ... /file.html

EDIT Kolejna praca o permskich koprolitach z Wjaznik (wśród autorów oczywiście Piotr B. i Grzegorz). Na ich podstawie można próbować rekonstruować nawyki pokarmowe producentów tych skamieniałych odchodów. Prawdopodobnie odchody pozostawił przedstawiciel Archosauriformes, może podobny do proterozuchida Archosaurus.

Bajdek P., Owocki K., Sennikov A.G., Golubev V.K., Niedźwiedzki G. 2017. Residues from the Upper Permian carnivore coprolites from Vyazniki in Russia - key questions in reconstruction of feeding habits. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology. https://doi.org/10.1016/j.palaeo.2017.05.033.

I jeszcze krasiejowskie koprolity (jeden jakiegoś owadożercy oraz drugi, pozostawiony przez rybo- i małżojada):

Qvarnström M., Niedźwiedzki G., Tafforeau P., Žigaitė Ž., Ahlberg P.E. 2017. Synchrotron phase-contrast microtomography of coprolites generates novel palaeobiological data. Scientific Reports 7: 2723. https://doi.org/10.1038/s41598-017-02893-9

[Ag.Ent]

Oto zapowiadane jakiś czas temu kolejne mocne uderzenie z birmańskiego bursztynu. Nietypowo upierzone pisklę kredowego enantiornita. Wskazuje ono, że pierzyły się one inaczej niż współczesne ptaki.

Xing L., O'Connor J.K., McKellar R.C., Chiappe L.M., Tseng K., Li G., Bai M. 2017. A mid-Cretaceous enantiornithine (Aves) hatchling preserved in Burmese amber with unusual plumage. Gondwana Research. https://doi.org/10.1016/j.gr.2017.06.001

[Utahraptor]

Ze słynnego stanowiska Messel opisano nowy gatunek jaszczurki krokodylowej. Znalezisko potwierdza, że w eocenie fauny Europy i Ameryki Północnej były prawie takie same.

Smith, K. T. (2017). First crocodile-tailed lizard (Squamata: Pan-Shinisaurus) from the Paleogene of Europe. Journal of Vertebrate Paleontology, e1313743.
http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1 ... 17.1313743

[Utahraptor]

Ukazał się kolejny artykuł naszego forumowicza Ag.Enta! Jest to przegląd najnowszej wiedzy na temat filogenezy gadów łuskonośnych i konflikcie między danymi molekularnymi a morfologicznymi. Gratulacje!

SKAWIŃSKI T., KACZMAREK P. 2017. Morfologia kontra molekuły - o konflikcie pomiędzy hipotezami filogenetycznymi na przykładzie łuskonośnych. Kosmos, t. 66, nr 2 (315), str. 253-260.
http://kosmos.icm.edu.pl/PDF/2017/253.pdf

Czy tylko mi nie działa link do pdfa?

[Ag.Ent]

Dzięki PDF już jest. Staraliśmy się opisać problem w miarę zwięźle, by było zrozumiałe dla laika, ale teraz nie wiem, czy paru spraw nie lepiej byłoby opisać trochę szerzej...

[szerman]

Gratulacje

[Utahraptor]

Dzięki PDF już jest. Staraliśmy się opisać problem w miarę zwięźle, by było zrozumiałe dla laika, ale teraz nie wiem, czy paru spraw nie lepiej byłoby opisać trochę szerzej...

Jestem fanem gadów, więc chętnie poczytałbym więcej na ten temat. Jednak w przypadku szerokiej publiczności chyba sprawdza się zasada, że im krótszy tekst, tym więcej ludzi po niego sięgnie. Także chyba jest w porządku. Dałbym więcej ilustracji.

Filogenetyka molekularna ma jednak inne problemy. Jednym z nich jest zjawisko „przyciągania długich gałęzi”, w którym bliżej niespokrewnione ze sobą taksony cechujące się szybką ewolucją na poziomie molekularnym sytuują się blisko siebie na drzewie filogenetycznym (w przypadku danych morfologicznych zjawisko to uznawane jest za znacznie mniej istotne)

Powyższe twierdzenie jest zgodne z obecną literaturą, jednak obawiam się, że jest dokładnie odwrotnie. To Iguania prawdopodobnie są przyciągane przez grupę zewnętrzną w analizach morfologicznych. W analizach morfologicznych przeważają cechy binarne, a do tego mamy słabe opróbkowanie dolnej części drzewa. Jeśli już używa się skamieniałości, to są to zazwyczaj przedstawiciele już zaawansowanych grup. Dlatego aż się prosi o przyciąganie długich gałęzi.

[Utahraptor]

Nowy gatunek cynodonta z rodzaju Aleodon opisany z Brazylii (strefa Dinodontosaurus). Jest to o tyle ciekawe, że ułatwia korelacje triasowych faun na Gondwanie (Figura 19). Prawdopodobnie ten sam gatunek występuje w górnej części formacji Omingonde z Namibii, a ten sam rodzaj w ogniwie Lifua z warstw Manda w Tanzanii. Brazylijska strefa Dinodontosaurus zazębia się faunistycznie z argentyńską formacją Chañares i uważaną za nieco młodszą brazylijską strefą Santacruzodon. Może więc reprezentować przełom ladynu i karniku. Górna część ogniwa Lifua warstw Manda jest prawdopodobnie znacznie młodsza niż dotąd sądzono, bo nie zawiera Cynognathus, a ma Aleodon. Asilizaur może być więc znacznie młodszy niż dotąd sądzono np. z późnego ladynu.

Martinelli, A. G., Kammerer, C. F., Melo, T. P., Neto, V. D. P., Ribeiro, A. M., Da-Rosa, Á. A., ... & Soares, M. B. (2017). The African cynodont Aleodon (Cynodontia, Probainognathia) in the Triassic of southern Brazil and its biostratigraphic significance. PloS one, 12(6), e0177948.
http://journals.plos.org/plosone/articl ... 77948-g019

Tradycyjnie dużo się dzieje w archozaurach:

Lecuona, A., Desojo, J. B., & Pol, D. (2017). New information on the postcranial skeleton of Gracilisuchus stipanicicorum (Archosauria: Suchia) and reappraisal of its phylogenetic position. Zoological Journal of the Linnean Society, w druku.
https://academic.oup.com/zoolinnean/art ... keleton-of

Nesbitt, S., & Desojo, J. B. (2017). The osteology and phylogenetic position of Luperosuchus fractus (Archosauria: Loricata) from the latest Middle Triassic or earliest Late Triassic of Argentina. Ameghiniana, 54(3), 261-282.
http://www.ameghiniana.org.ar/index.php ... /view/3059

A na koniec najważniejsza wiadomość, która dotyczy naszego triasu. Opisano z Patoki Patokaea silesiaca nowy rodzaj i gatunek rośliny z późnego triasu, który umieszczono w nowej rodzinie (Patokaeaceae)! Udało się odtworzyć wygląd prawie całej rośliny dzięki znaleziskom połączonym anatomicznie lub mającym podobną budowę kutikuli. Opisano liście, szyszki żeńskie, zalążki, nasiona, a także szyszki męskie zawierające pyłek typu Enzonalasporites. Te elementy zazwyczaj są znajdowane osobno i aż do dziś trudno je było ze sobą powiązać. Teraz jest to możliwe. Nie znam się na roślinach, ale podejrzewam, że jest to przełom w rozumieniu wczesnej ewolucji roślin iglastych.

Pacyna, G., Barbacka, M., Zdebska, D., Ziaja, J., Fijałkowska-Mader, A., Bóka, K., & Sulej, T. (2017). A new conifer from the Upper Triassic of Southern Poland linking the advanced voltzialean type of ovuliferous scale with Brachyphyllum/Pagiophyllum-like leaves. Review of Palaeobotany and Palynology, w druku.
http://www.sciencedirect.com/science/ar ... 6716300926

[Dino]

Chinlestegophis, nowy bazalny płaz beznogi z triasu USA, który zmienia wcześniejsze spojrzenie na ewolucję dzisiejszych Lissamphibia. Do tej pory głównymi istniejącymi hipotezami o pochodzeniu dzisiejszych płazów były - polifiletyczna (Batrachia wywodzą się od amfibamidów, a Apoda od lepospondyli), i monofiletyczne (Lissamphibia są monofiletyczne i pochodzą albo od temnospondyli albo od lepospojndyli). Nowa forma sugeruje, że grupa koronna płazów rzeczywiście jest polifiletyczna, Batrachia (bezogonowe i ogonowe) wywodzą się od amfibamidów, zaś beznogie od sterospondyli. Temnospondyle i stereospondyle wpadają wtedy w crown group Lissamphibia.


Jason D. Pardo, Bryan J. Small, and Adam K. Huttenlocker (2017)
Stem caecilian from the Triassic of Colorado sheds light on the origins of Lissamphibia.
Proceedings of the National Academy of Sciences (advance online publication)
doi: 10.1073/pnas.1706752114
http://www.pnas.org/content/early/2017/06/13/1706752114

Chociaż pojawiły się głosy krytyczne, które nie łączą nowej formy z beznogimi a widzą ją bardziej jako stereospondyla właśnie.

[skrecu]

Zalinkuj te głosy krytyczne do swojego posta (potem mój post do usunięcia)

[nazuul]

ja tylko w kwestii formalnej - dziwi mnie to sformułowanie, bo zawsze myślałem, że określenie crown tyczy się kladów:

grupa koronna płazów rzeczywiście jest polifiletyczna