Meridiolestida

[d_m]

W kredzie na terenie Ameryki Południowej żyło wiele ciekawych grup ssaków. Jedna z nich, Meridiolestida, do niedawna znana tylko z izolowanych zębów przypisywanych symmetrodontom i dryolestoidom, była nierozpoznawana jako klad. Zmieniło się, gdy w 2011 roku w Nature opisano materiał czaszkowy nowego rodzaju i gatunku - Cronopio dentiacutus (Rougier i inni, 2011). Nowowydzieloną grupę Meridiolestida przypisano wówczas do Dryolestoidea w obrębie Cladotheria. W 2012 roku wykazano, że przypominający kreta Necrolestes , którego pozycja taksonomiczna była niejasna od czasu opisu pierwszych szczątków jeszcze w 1891 roku (uznawano go za łożyskowca lub torbacza), to mioceńska "żywa skamieniałość" Meridiolestida. Najnowsza analiza pokrewieństw (Averianov i inni, w druku) pokazała, że omawiana tu grupa jest jeszcze prymitywniejsza niż uważano w 2011 roku - badacze sądzą teraz, że Meridiolestida nie należą w ogóle do Cladotheria, lecz są siostrzane do Spalacotheriidae, razem będąc kładem siostrzanym właśnie do Cladotheria. Nowa topologia pokrewieństw w obrębie Trechnotheria i Cladotheria niesie ciekawe implikacje paleobiogeograficzne, które Averianov i inni omawiają w swojej pracy.

Averianov i inni, w druku, A new phylogeny for basal Trechnotheria and Cladotheria and affinities of South American endemic Late Cretaceous mammals. Naturwissenschaften.
Muizon, C. De, 2011, Fresh light on southern early mammals. Nature 479: 51-52.
Rougier, G. W. i inni, 2011, Highly specialized mammalian skulls from the Late Cretaceous of South America. Nature 479: 98-102.
Rougier, G. W. i inni, 2012, The Miocene mammal Necrolestes demonstrates the survival of a Mesozoic nontherian lineage into the late Cenozoic of South America. PNAS 109: 20053-20058.
After 121 Years, Identification of 'Grave Robber' Fossil Solves a Paleontological Enigma


Necrolestes

[szerman]

Najbardziej mnie zaciekawiło to:

W 2012 roku wykazano, że przypominający kreta Necrolestes , którego pozycja taksonomiczna była niejasna od czasu opisu pierwszych szczątków jeszcze w 1891 roku (uznawano go za łożyskowca lub torbacza), to mioceńska "żywa skamieniałość" Meridiolestida.

Nazwa rodzajowa tego zwierzaka od razu skojarzyła mi się z nekromantą, czyli śmiertelnika, który ujarzmił śmierć :D I faktycznie, wg ang. Wiki znaczy ona "rabuś grobów" (hiena cmentarna?) lub "złodziej śmierci". Pewnie w 1891 podano inną etymologię nazwy, ale nie wyobrażam sobie żeby bardziej pasowała od tego, co się okazało po latach :D

[nazuul]

Ciekawe, szkoda, że nie Łukasz nie może teraz na główną wrzucić.

To, że Necrolestes należy do Meridiolestida w ramach Dryolestoidea, niezależnie od Rougiera i innych (2012), wykazali też Chimento i inni (2012/w druku):
Chimento i inni, w druku?/2012?, The Patagonian fossil mammal Necrolestes: a Neogene survivor of Dryolestoidea. Revista del Museo Argentino de Ciencias Naturales 14(2): xxx-xxx

Necrolestes (...) uznawano go za łożyskowca lub torbacza

a proponowanych pozycji było bardzo wiele:

Necrolestes exhibits cranial, dental, and postcranial
characteristics which are remarkably plesiomorphic
for a therian mammal (e.g., unfused
atlantal halves, non-interlocking molariforms;
Asher et al., 2007). Such a combination of highly
autapomorphic and plesiomorphic characters
lead authors to arrive to sharply different conclusions
about the phylogenetic relationships of
this Patagonian mammal. Necrolestes has been
variously related to Chrysochloroidea (Scott,
1905), Palaeanodonta (Saban, 1954), Xenarthra
(McDowell, 1958), Gondwanatheria (Van Valen,
1988 [wg niego Gondwanatherium mogło być stekowcem - przyp. MZ]),
and Metatheria (Leche, 1907; Winge,
1941; Patterson, 1958; Szalay, 1994; Ladevèze
et al., 2008). It is evident that this genus does
not comfortably fit in any of these well-known
mammalian groups. In this regard, the remarkably
primitive features present in Necrolestes led
several authors to consider it as a Theria incertae
sedis (McKenna & Bell, 1997), Tribosphenida incertae
sedis (Reig, 1981), and even as a Mammalia
incertae sedis (Asher & Sánchez-Villagra, 2005;
Asher et al., 2007; Goin et al., 2007).
Probably because Necrolestes is a Miocene
South American mammal, most comparisons
were historically restricted to Cenozoic clades
of Eutheria and Metatheria, but not with
groups of more basal Mesozoic clades. Asher et
al. (2007) conducted a careful comparative survey
of Necrolestes with Metatheria, Eutheria,
Gondwanatheria and Australophenida, but not
with Dryolestoidea.

It has subsequently
been associated with marsupial
moles (Leche, 1907), didelphoids (Winge,
1941; Patterson, 1958), (...) ameridelphian
marsupials (Szalay, 1994: 346) (...)

jeszcze uwaga terminologiczna:

Meridiolestida nie należą w ogóle do Cladotheria, lecz są siostrzane do Spalacotheriidae, razem będąc kładem siostrzanym właśnie do Cladotheria

Averianov i inni (2013) różne niepotrzebne czy niepoprawne zabiegi nomenklatoryczne porobili (zob. np. odpowiednio Cladotheria [choć nie wiem, czy gdzieś nie użyto nazwy Cladotheria w podobnym sensie, tj. crown~Spalacotherium] i Zhangheotheria). Tutaj raczej należałoby powiedzieć, że Spalacotheriidae są bazalnymi Meridiolestida (to chyba nie jest problem?). Averianov i inni stwierdzili, że 1) Meridiolestida to takson siostrzany Spalacotheriidae (abstrakt); 2) Meridiolestida pochodzą od Spalacotheriidae (ostatnia strona właściwego tekstu); 3)

Meridiolestida + Spalacotheriidae. A stem-based taxon
comprising all taxa that are closer to Peligrotherium
tropicalis Bonaparte, Van Valen and Kramartz, 1993 than
to Dryolestes priscus Marsh 1878 or Peramus tenuirostris
Owen 1871.

Dziwny zapis, ale raczej nie chodzi o definicję nazwy Meridiolestida + Spalacotheriidae, ale o nową definicję Meridiolestida (modyfikacja Rougier i inni, 2011), która dzięki zastąpieniu Paurodon przez Peramus w topologii Rougiera i innych (2011; 2012) zawiera Paurodon (i kilku krewniaków), wyraźnie wyłączonego przez Rougiera i innych. Wg tej definicji Meridiolestida wg topologii Averianova i innych Meridiolestida zawierają Spalacotheriidae.

Zdaje się, że Ameghino nie wyjaśnił wprost nazwy Necrolestes, zob. s. 303 w http://biostor.org/reference/111339