[opis] olorotytan (Olorotitan)
[opis] olorotytan (Olorotitan)
Aktualny opis znajduje się na Encyklopedii Dinozaury.com!
Olorotitan w ED
[s]
Wstęp
Olorotytan (Olorotitan) to monotypowy rodzaj lambeozaurinowego hadrozaura z późnej kredy (mastrycht, ca. 70 - 65 Ma) dalekowschodniej Rosji. Znany jest jeden gatunek, O. arharensis, opisany na podstawie holotypu AEHM 2/845. Jest to jak dotąd najlepiej zachowany ze wszystkich szkieletów lambeozaurinów znalezionych poza Ameryką Północną i jednocześnie jeden z najlepiej zachowanych szkieletów dinozaurów znalezionych w Rosji. Okaz znaleziono w Kundur (w rejonie Amur) w osadach górnej dolnej części/środkowej części formacji Tsagayan, w obrębie poziomów palynologicznych: Wodehouseia spinata - Aquilapollenites subtilis, które wskazują na "środkowy" - późny mastrycht.
Opis
Olorotytan był dużym hadrozaurem, o zbliżonych do Parasaurolophus cyrtocristatus rozmiarach. (zob. Ryc. 1 c) Był zapewne spokojnym dwu- i/lub czworo-nożnym roślinożercą używającym baterii zębowych do mielenia pożywienia. "Łabędzi tytan" miał bardzo charakterystyczną kryzę na czaszce (zob. Ryc. 1 a-b). W odcinku szyjnym posiadał 18 kręgów, dotychczasowy rekord dla hadrozaurów to 15. Również w odcinku krzyżowym występuje więcej niż zazwyczaj (10 - 12) kręgów: 15 lub 16. Dziwną cechą są dodatkowe połączenia między wyrostkami kolczystymi kręgów ogonowych w 1/3 długości od postawy tegoż (zob. Ryc. 1 d) - być może to patologia. O ile ostatnie dobrze zachowane lambeozauriny z Ameryki Północnej znane są z wczesnego mastrychtu, to w "środkowym" - późnym mastrychcie rejonu Amur oprócz olorotytana występują też: Amurosaurus i Charonosaurus. Analiza kladystyczna wykazała, że do bliskich krewnych olorotytana należą: Hypacrosaurus i Corythosaurus.
Ryc. 1 Olorotitan arharensis (Źródło: Godefroit et al. 2003)
Klasyfikacja
Dinosauria Owen 1842
Ornithopoda Marsh 1881
Hadrosauridae Cope, 1869
Lambeosaurinae Parks, 1923
? Corythosaurini Glut, 1997
Olorotitan Godefroit et al., 2003 (etymologia: łabędzi tytan)
Olorotitan arharensis Godefroit et al., 2003 (etymologia: od okręgu Arhana, gdzie znaleziono holotyp)
Literatura
Godefroit, P., Bolotsky, Y., & Alifanov, V. 2003. A remarkable hollow-crested hadrosaur from Russia: an Asian origin for lambeosaurines. Comptes Rendus Palevol 2 (2): 143 – 151.[/s]
Olorotitan w ED
[s]
Wstęp
Olorotytan (Olorotitan) to monotypowy rodzaj lambeozaurinowego hadrozaura z późnej kredy (mastrycht, ca. 70 - 65 Ma) dalekowschodniej Rosji. Znany jest jeden gatunek, O. arharensis, opisany na podstawie holotypu AEHM 2/845. Jest to jak dotąd najlepiej zachowany ze wszystkich szkieletów lambeozaurinów znalezionych poza Ameryką Północną i jednocześnie jeden z najlepiej zachowanych szkieletów dinozaurów znalezionych w Rosji. Okaz znaleziono w Kundur (w rejonie Amur) w osadach górnej dolnej części/środkowej części formacji Tsagayan, w obrębie poziomów palynologicznych: Wodehouseia spinata - Aquilapollenites subtilis, które wskazują na "środkowy" - późny mastrycht.
Opis
Olorotytan był dużym hadrozaurem, o zbliżonych do Parasaurolophus cyrtocristatus rozmiarach. (zob. Ryc. 1 c) Był zapewne spokojnym dwu- i/lub czworo-nożnym roślinożercą używającym baterii zębowych do mielenia pożywienia. "Łabędzi tytan" miał bardzo charakterystyczną kryzę na czaszce (zob. Ryc. 1 a-b). W odcinku szyjnym posiadał 18 kręgów, dotychczasowy rekord dla hadrozaurów to 15. Również w odcinku krzyżowym występuje więcej niż zazwyczaj (10 - 12) kręgów: 15 lub 16. Dziwną cechą są dodatkowe połączenia między wyrostkami kolczystymi kręgów ogonowych w 1/3 długości od postawy tegoż (zob. Ryc. 1 d) - być może to patologia. O ile ostatnie dobrze zachowane lambeozauriny z Ameryki Północnej znane są z wczesnego mastrychtu, to w "środkowym" - późnym mastrychcie rejonu Amur oprócz olorotytana występują też: Amurosaurus i Charonosaurus. Analiza kladystyczna wykazała, że do bliskich krewnych olorotytana należą: Hypacrosaurus i Corythosaurus.
Ryc. 1 Olorotitan arharensis (Źródło: Godefroit et al. 2003)
Klasyfikacja
Dinosauria Owen 1842
Ornithopoda Marsh 1881
Hadrosauridae Cope, 1869
Lambeosaurinae Parks, 1923
? Corythosaurini Glut, 1997
Olorotitan Godefroit et al., 2003 (etymologia: łabędzi tytan)
Olorotitan arharensis Godefroit et al., 2003 (etymologia: od okręgu Arhana, gdzie znaleziono holotyp)
Literatura
Godefroit, P., Bolotsky, Y., & Alifanov, V. 2003. A remarkable hollow-crested hadrosaur from Russia: an Asian origin for lambeosaurines. Comptes Rendus Palevol 2 (2): 143 – 151.[/s]
Ostatnio zmieniony 3 stycznia 2008, o 17:43 przez d_m, łącznie zmieniany 1 raz.
- Tomasz
- Kredowy tyranozaur
- Posty: 2172
- Rejestracja: 30 października 2006, o 15:16
- Lokalizacja: Międzychód
Re: [opis] olorotytan (Olorotitan)
Opis bardzo ciekawy :D
Kilka bĹÄdĂłw:
Kilka bĹÄdĂłw:
DziÄki - poprawiĹem DawidDawid Mazurek pisze: Opis
Olorotytan byĹ duĹźym hadrozaurem, o zbliĹźonych do Parasaurolophus cyrtocristatus rozmiarach. (zob. Ryc. 1 c) ByĹ zapewne spokojnym dwu- i/lub czworo-noĹźnym roĹlinoĹźercÄ uĹźywajÄ cym baterii zÄbowych do mielenia poĹźywienia. "ĹabÄdzi tytan" miaĹ bardzo charakterystycznÄ kryzÄ na czaszce (zob. Ryc. 1 a-b). W odcinku szyjnym posiadaĹ 18 krÄgĂłw, dotychczasowy rekord dla hadrozaurĂłw to 15. RĂłwnieĹź w odcinku krzyĹźowym wystÄpuje wiÄcej niĹź zazwyczaj (10 - 12) krÄgĂłw: 15 lub 16. DziwnÄ cechÄ sÄ dodatkowe poĹÄ czenia miÄdzy wyrostkami kolczystymi krÄgĂłw ogonowych w 1/3 dĹugoĹci od postawy tegoĹź (zob. Ryc. 1 d) - byÄ moĹźe to patologia. O ile ostatnie dobrze zachowane lambeozauriny z Ameryki PĂłĹnocnej znane sÄ z wczesnego mastrychtu, to w "Ĺrodkowym" - gĂłrnym mastrychcie rejonu Amur oprĂłcz olorotytana wystÄpuja teĹź: Amurosaurus i Charonosaurus. Analiza kladystyczna wykazaĹa, Ĺźe do bliskich krewnych olorotytana naleĹźÄ : Hypacrosaurus i Corythosaurus.
Re: [opis] olorotytan (Olorotitan)
to znaczy poczÄ tek gĂłrnego mastrychtu? (Wydaje mi siÄ Ĺźe to ale chcÄ byc pewien) czyli to jest tak jak z gĂłrna i dolnÄ kredÄ , gdzie "Ĺrodkowa kreda" jest umowna.Dawid Mazurek pisze: "Ĺrodkowy" - gĂłrny mastrycht.
czy Ĺrodek gĂłrnego?
Super opis
[Stamp: Apsaravis] [Avatar: P. Weimer, CC BY-NC-SA 2.0]
- Dino
- Administrator
- Posty: 4009
- Rejestracja: 13 marca 2006, o 20:45
- Imię i nazwisko: Łukasz Czepiński
- Lokalizacja: Warszawa
- Kontakt:
Re: [opis] olorotytan (Olorotitan)
Chodzi raczej o margines bĹÄdu, niekiedy nie da siÄ dokĹadnie ustaliÄ czasu powstania skamieniaĹoĹci, wiÄc zakreĹla siÄ Ĺźe olorotytan wystÄpowaĹ w okresie od Ĺrodkowego do gĂłrnego mastrychtu.nazuul pisze:to znaczy poczÄ tek gĂłrnego mastrychtu? (Wydaje mi siÄ Ĺźe to ale chcÄ byc pewien) czyli to jest tak jak z gĂłrna i dolnÄ kredÄ , gdzie "Ĺrodkowa kreda" jest umowna.Dawid Mazurek pisze: "Ĺrodkowy" - gĂłrny mastrycht.
czy Ĺrodek gĂłrnego?
No na tyle siÄ orientujÄ Ĺźe nie da siÄ czÄsto dokĹadnie okreĹliÄ wieku skamieniaĹoĹci (najlepszy przykĹad Daohugou Beds - a jak bÄdzie po polsku "beds"?) za wikipediÄ
169-122MA. To moĹźe pisaÄ proĹciej - bez cudzysĹowia?
Czy nazwa "Ĺrodkowy mastrycht" jest umowna, nie wydzielona w nauce jak np "Ĺrodkowa kreda"?
Po prostu nie wiem o co chodzi z tym cudzysĹowiem.
Czy nazwa "Ĺrodkowy mastrycht" jest umowna, nie wydzielona w nauce jak np "Ĺrodkowa kreda"?
Po prostu nie wiem o co chodzi z tym cudzysĹowiem.
[Stamp: Apsaravis] [Avatar: P. Weimer, CC BY-NC-SA 2.0]
- Tomasz Singer
- Jurajski allozaur
- Posty: 1601
- Rejestracja: 24 września 2007, o 09:44
- Lokalizacja: Warszawa
- Dawid Mika
- Jurajski allozaur
- Posty: 1016
- Rejestracja: 23 maja 2008, o 15:49
- Lokalizacja: Górny Śląsk
Opis imponujÄ
cy, ale:
Chyba jednak poprawne jest spolszczenie: lambeozaurynowego (czyli przez y)Olorotytan (Olorotitan) to monotypowy rodzaj lambeozaurinowego hadrozaura z późnej kredy (mastrycht, ca. 70 - 65 Ma) dalekowschodniej Rosji.
MoĹźe lepiej dane o etymologii umieĹciÄ gdzie indziej ? Bo gatunki pĂłjdÄ w ED do metryczki na dole.Olorotitan Godefroit et al., 2003 (etymologia: ĹabÄdzi tytan)
Olorotitan arharensis Godefroit et al., 2003 (etymologia: od okrÄgu Arhana, gdzie znaleziono holotyp)
- Dino
- Administrator
- Posty: 4009
- Rejestracja: 13 marca 2006, o 20:45
- Imię i nazwisko: Łukasz Czepiński
- Lokalizacja: Warszawa
- Kontakt:
Re: [opis] olorotytan (Olorotitan)
Zaktualizowany i troszkę rozszerzony opis (możliwe pewne błędy, które przejrzę już po sylwestrze):
http://www.encyklopedia.dinozaury.com/i ... Olorotitan
W tym roku więcej opisów nie robię
Dobra, idę na Sylwestra
http://www.encyklopedia.dinozaury.com/i ... Olorotitan
W tym roku więcej opisów nie robię
Wydaje mi się, że bardziej chodziło właśnie o szyję, a nie o kształt czaszki.Nazwa rodzajowa, Olorotitan znaczy z łaciny "olbrzymi łabędź", co zapewne jest związane z jego niezwykle długą, jak na hadrozaura, "łabędzią" szyją[25]. Epitet gatunkowy arharensis odnosi się do powiatu Arhara w Rosji, skąd pochodzi holotyp zwierzęcia.
Dobra, idę na Sylwestra
Re: [opis] olorotytan (Olorotitan)
Łukaszu - w kwestii filogenezy (w opisie niewątpliwej przynależności do Corythosaurini) zapewne zasuerowałeś się tym co napisali ostatnio Godefroit i in., szczególnie dwa ostatnie zdania:
Dobry, bardzo szczegółowy opis (choć przejrzałem tylko)
Przynależność do Corythosaurini wcale nie jest taka pewna. Prieto-Márquez także badał osobiście holotyp olorotytana i możemy zakładać, że nie stwierdził on aby jakiaś cecha była wynikiem uszkodzenia (takie sprawy często są sporne - dla kogoś coś jest wynika z uszkodzenia a dla inego nie, rozstrzygnąć mogą kolene okazy). Po drugie - cecha u Hypacrosaurus altispinus (przedstawiciel Corythosaurini) może być rewersją.The cladogram (Fig. 23) differs from that proposed by Prieto-Márquez (2010a) in the
reversed position of the Russian lambeosaurines Olorotitan arhanrensis and Amurosaurus
riabinini. Prieto-Márquez (2010a, fig. 6) hypothesized that A. riabinini has closer
relationships with Corythosaurus ssp., Lambeosaurus ssp., and Hypacrosaurus stebingeri,
and that O. arharensis occupies a more basal position in the cladogram, as the sister taxon of
the Corythosaurini + Parasaurolophini clade. He considers that the following two
apomorphies are lacking in O. arharensis, but are present in all other lambeosaurines except
Tsintaosaurus spinorhinus, Pararhabdodon isonensis, Jaxartosaurus aralensis, and
Aralosaurus tuberiferus: rostral apex of the rostral process of the jugal reduced to a blunt
convexity and dorsal margin of the infratemporal fenestra lying below the level of the dorsal
margin of the orbit. However, the straight rostral margin of the rostral process of the jugal, as
seen in O. arharensis (character 28 [2]), is a character shared with Hypacrosaurus altispinus
(Evans 2010). And the dorsal margin of the infratemporal fenestra is more likely above the
dorsal margin of the orbit in O. arharensis: the impression that it is located below the dorsal
margin of the orbit, on the left side of the braincase in AEHM 2/845, results from postmortem
crushing of the caudal ramus of the postorbital and of the postorbital ramus of the
squamosal (Fig. 4B-C).
Dobry, bardzo szczegółowy opis (choć przejrzałem tylko)
[Stamp: Apsaravis] [Avatar: P. Weimer, CC BY-NC-SA 2.0]
Re: [opis] olorotytan (Olorotitan)
nie do końca aktualny, od ok. miesiącaDawid Mazurek ?? pisze:Aktualny opis znajduje się na Encyklopedii Dinozaury.com!
Olorotitan w ED
Tak, chodzi oczywiście o filogenezę
[Stamp: Apsaravis] [Avatar: P. Weimer, CC BY-NC-SA 2.0]
- Dino
- Administrator
- Posty: 4009
- Rejestracja: 13 marca 2006, o 20:45
- Imię i nazwisko: Łukasz Czepiński
- Lokalizacja: Warszawa
- Kontakt:
Re: [opis] olorotytan (Olorotitan)
źródło?nazuul pisze:nie do końca aktualny, od ok. miesiąca
Tak, chodzi oczywiście o filogenezę
Re: [opis] olorotytan (Olorotitan)
filogeneza nadal nieaktualna, nie zostały uwzględnione też wcześniejsze prace
a wszystko podane na tacy!
a wszystko podane na tacy!
[Stamp: Apsaravis] [Avatar: P. Weimer, CC BY-NC-SA 2.0]
Re: [opis] olorotytan (Olorotitan)
Wreszcie przyjrzałem się temu najczęściej wyświetlanemu w ED opisowi(!) i poprawiłem część z tego co trzeba: http://encyklopedia.dinozaury.com/index ... ldid=11055
do tego dodatkowo:
ogólnie: często po prostu przepisujesz z Godefroita i in. 2012 (dalej: G12), czasem z Godefroita i in. 2003, nie patrząc na inne dane.
cytowane prace faktycznie posłużyły do tworzenia opisu czy raczej są "przecytowane" z G12? Jeśli to drugie (a na to mi wygląda), to nie należy tak robić - wiedz, że czasem prace cytują pracę X na poparcie swoich twierdzeń podczas gdy w pracy X tego nie ma.
Będziesz śledził publikacje na temat "Geologia i datowanie regionu Amur-Heilongjiang"?
więcej rysunków, zwłaszcza 22B z G12 w "Materiał kopalny", poszukaj może lepszych rekonstrukcji
autorzy ilustracji nie zostali wpisani, np. autorem ryc. 1 jest Andrey Atuchin
teraz poszczególne uwagi:
długość 8 m to pomiar w linii prostej, nie wzdłuż kręgosłupa - wg ryc. 22 z G12 mierzonej w ImageJ (Abramoff i inl., 2004). Mój pomiar w ImageJ wzdłuż kręgosłupa to 9-9,5 m.
Abramoff, M. D., P. J. Magalhaes, & S. J. Ram. 2004. Image Processing with ImageJ. Biophotonics International, 11:36-42.
Institute of Geology and Research Exploration of FEB RAS (=Far Eastern Institute of Mineral Resources, FEB RAS)
z dwunożnością jeszce poszukaj nowych publikacji na ten temat, w APP coś było też chyba.
"Pokrewieństwo" - szczegółowo o kilku analizach filogenetycznych, ale kilka innych zupełnie pominiętych
"Implikacje paleobiogeograficzne" - ewidentnie za G12, ale wg innych hipotez filogenetycznych Olorotitan jest raczej pochodzenia azjatyckiego (Prieto-Marquez, 2010A i modyfikacje), ale zob. jeszcze inne kladogramy
o Beringii do przeformułowania - G12 s. 553, na pewno by trzeba zajrzeć do Fiorillo 2008 i Godefroit et al. (2009)
do tego dodatkowo:
ogólnie: często po prostu przepisujesz z Godefroita i in. 2012 (dalej: G12), czasem z Godefroita i in. 2003, nie patrząc na inne dane.
cytowane prace faktycznie posłużyły do tworzenia opisu czy raczej są "przecytowane" z G12? Jeśli to drugie (a na to mi wygląda), to nie należy tak robić - wiedz, że czasem prace cytują pracę X na poparcie swoich twierdzeń podczas gdy w pracy X tego nie ma.
Będziesz śledził publikacje na temat "Geologia i datowanie regionu Amur-Heilongjiang"?
więcej rysunków, zwłaszcza 22B z G12 w "Materiał kopalny", poszukaj może lepszych rekonstrukcji
autorzy ilustracji nie zostali wpisani, np. autorem ryc. 1 jest Andrey Atuchin
teraz poszczególne uwagi:
długość 8 m to pomiar w linii prostej, nie wzdłuż kręgosłupa - wg ryc. 22 z G12 mierzonej w ImageJ (Abramoff i inl., 2004). Mój pomiar w ImageJ wzdłuż kręgosłupa to 9-9,5 m.
Abramoff, M. D., P. J. Magalhaes, & S. J. Ram. 2004. Image Processing with ImageJ. Biophotonics International, 11:36-42.
Filii?Instytutu Geologii Dalekowschodniej Filii Rosyjskiej Akademii Nauk
Institute of Geology and Research Exploration of FEB RAS (=Far Eastern Institute of Mineral Resources, FEB RAS)
z dwunożnością jeszce poszukaj nowych publikacji na ten temat, w APP coś było też chyba.
"Pokrewieństwo" - szczegółowo o kilku analizach filogenetycznych, ale kilka innych zupełnie pominiętych
Z Godefroit i in. 2003, zapewne nieaktualneZ mastrychtu obwodu amurskiego zostały opisane dwa inne lambeozauryny: Amurosaurus i Charonosaurus. U obu tych taksonów wyrostki pyskowe kości jarzmowej są bardziej zaokrąglone, wyrostki zaoczodołowe proporcjonalnie niższe, kość szczękowa mniej asymetryczna i mniej zagięta, a klinga łopatki (scapular blade) krótsza niż u Olorotitan.
nie wiadomo o jakie badanie chodziZ badań filogenetycznych, opartych na 118 cechach, wynika, że Olorotitan jest członkiem kladu Corythosaurini i taksonem siostrzanym dla Corythosaurus casuarius, Hypacrosaurus stebingeri i Hypacrosaurus altispinus.
"Implikacje paleobiogeograficzne" - ewidentnie za G12, ale wg innych hipotez filogenetycznych Olorotitan jest raczej pochodzenia azjatyckiego (Prieto-Marquez, 2010A i modyfikacje), ale zob. jeszcze inne kladogramy
o Beringii do przeformułowania - G12 s. 553, na pewno by trzeba zajrzeć do Fiorillo 2008 i Godefroit et al. (2009)
może i tak, ale ogólnie ‘species recognition hypothesis’ jest wątpliwą hipotezą - Hone, D. W. E., and D. Naish. "The ‘species recognition hypothesis’ does not explain the presence and evolution of exaggerated structures in non-avialan dinosaurs." Journal of Zoology (2013).Odmienność morfologiczna współwystępujących ze sobą gatunków hadrozaurydów, sukcesywnie uniemożliwiały parowanie się niespokrewnionych ze sobą osobników (co wiązałoby się z marnotrawieniem materiału genetycznego) jako element mechanizmu prezygotycznej izolacji rozrodczej
[Stamp: Apsaravis] [Avatar: P. Weimer, CC BY-NC-SA 2.0]
-
- Moderator
- Posty: 2585
- Rejestracja: 22 października 2007, o 18:29
Re: [opis] olorotytan (Olorotitan)
Marnotrawieniem w cudzysłowie.
Mechanizm radziłbym opisać prostszym językiem.
Mechanizm radziłbym opisać prostszym językiem.
Biologia, UW
Re: [opis] olorotytan (Olorotitan)
Moje poprawki należy w końcu wprowadzić, po ich uwzględnieniu byłoby to naprawdę dobre hasło. Jest to też najcześciej wyświetlane.
[Stamp: Apsaravis] [Avatar: P. Weimer, CC BY-NC-SA 2.0]