[opis] Rubeosaurus (rubeozaur)
: 23 sierpnia 2010, o 08:16
Korekta: Maciej Ziegler, Tomasz Skawiński, Łukasz Czepiński
----------------------------------------------------------------
Rubeosaurus (rubeozaur):
Długość: ? m
Wysokość: ? m
Masa: ? t
Czas: późna kreda (późny kampan; 75-74 Ma)
Miejsce: USA (Montana); górne warstwy formacji Two Medicine
Klasyfikacja:
Dinosauria
Ornithischia
Genasauria
Cerapoda
Marginocephalia
Ceratopsia
Neoceratopsia
Coronosauria
Ceratopsidae
Centrosaurinae
Pachyrhinosaurini
Rubeosaurus
Materiał kopalny:
Holotyp o numerze katalogowym USNM 11869 to następujące szczątki: częściowa kość ciemieniowa należąca do dorosłego osobnika, składająca się z większości poprzecznego łuku wraz z trzema zrośniętymi parami kolcopodobnych wyrostków na pozycjach P3, P4 i P5.
Materiał przypisany o numerze katalogowym MOR 492 to następujące szczątki: niekompletna czaszka należąca do dorosłego osobnika zawierająca częściową lewą kość przedszczękową, współkostniałą lewą i prawą kość nosową z rogiem, częściową lewą kość oczodołową tylną z rogiem oraz prawie kompletną prawą kość ciemieniową z dwoma kolcami. Obecnie znajduje się ona w Museum of the Rockies w Montanie.
Diagnoza:
Wydłużony, szeroki u podstawy róg nosowy jak u Einiosaurus, prosty i lekko wykrzywiony na końcu jak u dorosłych osobników Centrosaurus i Styracosaurus; mały kolec na kości oczodołowej tylnej z zaokrąglonym wierzchołkiem jak u dorosłych osobników Einiosaurus i Styracosaurus; proste kolce P3 jak u Einiosaurus; wyrostki kolczaste P4 zmiennie rozbudowane jak u wszystkich dorosłych okazów Styracosaurus lub krótkie jak u niektórych przedstawicieli Einiosaurus; wyrostki kolczaste P4 zmiennie rozbudowane jak u niektórych okazów Styracosaurus lub niezmodyfikowana kość okołopotyliczna jak u wszystkich innych centrozaurynów. Nachylone tylnowewnętrznie, wydłużone kolce w pozycjach P3.
Paleoekologia:
Obszar dzisiejszej Montany pod koniec kampanu (75-74 milionów lat temu) był zamieszkiwany przez ponad 20 gatunków dinozaurów znanych na chwilę obecną. Składają się na nie liczne ceratopsy, w tym prócz rubeozaura trzy inne centrozauryny (Achelousaurus horneri, "Brachyceratops montanensis" – nomen dubium i Einiosaurus procurvicornis). Do innych dinozaurów ptasiomiedniczych zaliczamy pospolite ornitopody, reprezentowane m.in. przez hadrozaurydy Maiasaura i Parasaurophus oraz mniej liczne ankylozaury – jedynie przez Edmontonia i Euoplocephalus. Listę fauny górnej warstwy formacji Two Medicine zamykają teropody: liczne dromeozaurydy (m.in. Bambiraptor, Dromeosaurus) i być może tyranozaurydy Albertosaurus, Daspletosaurus oraz kilka przedstawicieli owiraptorów.
Informacje ogólne:
Centrozauryn żyjący na terenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych (stan Montana) pod koniec okresu kredowego. Pierwotnie został opisany jako jeden z gatunków styrakozaura, mianowicie Styracosaurus ovatus przez Gilmore’a w 1930 roku. Jednak gatunek ten różni się od typowego, S. albertensis, który posiada 3 pary długich kolców na kryzie - ich wielkością (są mniejsze), a być może także ilością. Nie jest bowiem pewne, ile ich było, gdyż naukowcy dysponują niekompletną czaszką zwierzęcia, w dodatku tylko okazem MOR 492, gdyż holotyp zaginął. Mimo to analiza filogenetyczna przeprowadzona przez Andrew McDonalda i Johna Hornera wykazała, że Styracosaurus ovatus nie jest na tyle blisko spokrewniony ze Styracosaurus albertensis, by były one zrzeszane w jednym rodzaju. Nowa analiza McDonalda (2011) wskazuje, że rubeozaur jest taksonem siostrzanym kladu Einiosaurus + (Achelousaurus + Pachyrhinosaurus). Poza tym, Diabloceratops jest od niego - zgodnie z wiekiem - bardziej bazalny, a Sinoceratops bardziej zaawansowany. Ostatecznie gatunek S. ovatus został przeniesiony przez McDonalda i Hornerema do nowego, utworzonego przez siebie rodzaju Rubeosaurus, przemianowując go na Rubeosaurus ovatus. Dokonali tego formalnie w 2010 roku.
Etymologia:
Nazwa rodzajowa Rubeosaurus (łac. przymiotnik rubeus + gr. sauros) może zostać przetłumaczona na "krzewiasto-kolczastego jaszczura". Odnosi się ona do szeregu kolców zdobiących kość ciemieniową.
Spis gatunków:
Rubeosaurus McDonald i Horner, 2010
Rubeosaurus ovatus (Gilmore, 1930) McDonald i Horner, 2010
= Styracosaurus ovatus Gilmore, 1930
Bibliografia:
Dececchi TA, Larsson HCE (2011) Assessing Arboreal Adaptations of Bird Antecedents: Testing the Ecological Setting of the Origin of the Avian Flight Stroke. PLoS ONE 6(8): e22292. doi:10.1371/journal.pone.0022292
Farke AA, Ryan MJ, Barrett PM, Tanke DH, Braman DR, et al. A new centrosaurine from the Late Cretaceous of Alberta, Canada, and the evolution of parietal ornamentation in horned dinosaurs. Acta Palaeontologica Polonica
McDonald AT & Horner JR, (2010). New Material of "Styracosaurus" ovatus from the Two Medicine Formation of Montana, In: Michael J. Ryan, Brenda J. Chinnery-Allgeier, and David A. Eberth (eds), New Perspectives on Horned Dinosaurs: The Royal Tyrrell Museum Ceratopsian Symposium, Indiana University Press, 656 pp.
McDonald AT (2011) A Subadult Specimen of Rubeosaurus ovatus (Dinosauria: Ceratopsidae), with Observations on Other Ceratopsids from the Two Medicine Formation. PLoS ONE 6(8): e22710. doi:10.1371/journal.pone.0022710
----------------------------------------------------------------
Rubeosaurus (rubeozaur):
Długość: ? m
Wysokość: ? m
Masa: ? t
Czas: późna kreda (późny kampan; 75-74 Ma)
Miejsce: USA (Montana); górne warstwy formacji Two Medicine
Klasyfikacja:
Dinosauria
Ornithischia
Genasauria
Cerapoda
Marginocephalia
Ceratopsia
Neoceratopsia
Coronosauria
Ceratopsidae
Centrosaurinae
Pachyrhinosaurini
Rubeosaurus
Materiał kopalny:
Holotyp o numerze katalogowym USNM 11869 to następujące szczątki: częściowa kość ciemieniowa należąca do dorosłego osobnika, składająca się z większości poprzecznego łuku wraz z trzema zrośniętymi parami kolcopodobnych wyrostków na pozycjach P3, P4 i P5.
Materiał przypisany o numerze katalogowym MOR 492 to następujące szczątki: niekompletna czaszka należąca do dorosłego osobnika zawierająca częściową lewą kość przedszczękową, współkostniałą lewą i prawą kość nosową z rogiem, częściową lewą kość oczodołową tylną z rogiem oraz prawie kompletną prawą kość ciemieniową z dwoma kolcami. Obecnie znajduje się ona w Museum of the Rockies w Montanie.
Diagnoza:
Wydłużony, szeroki u podstawy róg nosowy jak u Einiosaurus, prosty i lekko wykrzywiony na końcu jak u dorosłych osobników Centrosaurus i Styracosaurus; mały kolec na kości oczodołowej tylnej z zaokrąglonym wierzchołkiem jak u dorosłych osobników Einiosaurus i Styracosaurus; proste kolce P3 jak u Einiosaurus; wyrostki kolczaste P4 zmiennie rozbudowane jak u wszystkich dorosłych okazów Styracosaurus lub krótkie jak u niektórych przedstawicieli Einiosaurus; wyrostki kolczaste P4 zmiennie rozbudowane jak u niektórych okazów Styracosaurus lub niezmodyfikowana kość okołopotyliczna jak u wszystkich innych centrozaurynów. Nachylone tylnowewnętrznie, wydłużone kolce w pozycjach P3.
Paleoekologia:
Obszar dzisiejszej Montany pod koniec kampanu (75-74 milionów lat temu) był zamieszkiwany przez ponad 20 gatunków dinozaurów znanych na chwilę obecną. Składają się na nie liczne ceratopsy, w tym prócz rubeozaura trzy inne centrozauryny (Achelousaurus horneri, "Brachyceratops montanensis" – nomen dubium i Einiosaurus procurvicornis). Do innych dinozaurów ptasiomiedniczych zaliczamy pospolite ornitopody, reprezentowane m.in. przez hadrozaurydy Maiasaura i Parasaurophus oraz mniej liczne ankylozaury – jedynie przez Edmontonia i Euoplocephalus. Listę fauny górnej warstwy formacji Two Medicine zamykają teropody: liczne dromeozaurydy (m.in. Bambiraptor, Dromeosaurus) i być może tyranozaurydy Albertosaurus, Daspletosaurus oraz kilka przedstawicieli owiraptorów.
Informacje ogólne:
Centrozauryn żyjący na terenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych (stan Montana) pod koniec okresu kredowego. Pierwotnie został opisany jako jeden z gatunków styrakozaura, mianowicie Styracosaurus ovatus przez Gilmore’a w 1930 roku. Jednak gatunek ten różni się od typowego, S. albertensis, który posiada 3 pary długich kolców na kryzie - ich wielkością (są mniejsze), a być może także ilością. Nie jest bowiem pewne, ile ich było, gdyż naukowcy dysponują niekompletną czaszką zwierzęcia, w dodatku tylko okazem MOR 492, gdyż holotyp zaginął. Mimo to analiza filogenetyczna przeprowadzona przez Andrew McDonalda i Johna Hornera wykazała, że Styracosaurus ovatus nie jest na tyle blisko spokrewniony ze Styracosaurus albertensis, by były one zrzeszane w jednym rodzaju. Nowa analiza McDonalda (2011) wskazuje, że rubeozaur jest taksonem siostrzanym kladu Einiosaurus + (Achelousaurus + Pachyrhinosaurus). Poza tym, Diabloceratops jest od niego - zgodnie z wiekiem - bardziej bazalny, a Sinoceratops bardziej zaawansowany. Ostatecznie gatunek S. ovatus został przeniesiony przez McDonalda i Hornerema do nowego, utworzonego przez siebie rodzaju Rubeosaurus, przemianowując go na Rubeosaurus ovatus. Dokonali tego formalnie w 2010 roku.
Etymologia:
Nazwa rodzajowa Rubeosaurus (łac. przymiotnik rubeus + gr. sauros) może zostać przetłumaczona na "krzewiasto-kolczastego jaszczura". Odnosi się ona do szeregu kolców zdobiących kość ciemieniową.
Spis gatunków:
Rubeosaurus McDonald i Horner, 2010
Rubeosaurus ovatus (Gilmore, 1930) McDonald i Horner, 2010
= Styracosaurus ovatus Gilmore, 1930
Bibliografia:
Dececchi TA, Larsson HCE (2011) Assessing Arboreal Adaptations of Bird Antecedents: Testing the Ecological Setting of the Origin of the Avian Flight Stroke. PLoS ONE 6(8): e22292. doi:10.1371/journal.pone.0022292
Farke AA, Ryan MJ, Barrett PM, Tanke DH, Braman DR, et al. A new centrosaurine from the Late Cretaceous of Alberta, Canada, and the evolution of parietal ornamentation in horned dinosaurs. Acta Palaeontologica Polonica
McDonald AT & Horner JR, (2010). New Material of "Styracosaurus" ovatus from the Two Medicine Formation of Montana, In: Michael J. Ryan, Brenda J. Chinnery-Allgeier, and David A. Eberth (eds), New Perspectives on Horned Dinosaurs: The Royal Tyrrell Museum Ceratopsian Symposium, Indiana University Press, 656 pp.
McDonald AT (2011) A Subadult Specimen of Rubeosaurus ovatus (Dinosauria: Ceratopsidae), with Observations on Other Ceratopsids from the Two Medicine Formation. PLoS ONE 6(8): e22710. doi:10.1371/journal.pone.0022710