Historia taksonomii
Począ tkowo skamieniałości limajzaura - szczą tki kilku osobników, w tym najlepiej zachowany holotypowy okaz o kompletności 80% - opisano w 1995 roku (Calvo i Salgado) jako nowy gatunek rebbachizaura - Rebbachisaurus tessonei. Skamieniałości odkrył Lieto F. Tessone, a wydobyto je w latach 1995 - 2002. W międyczasie odkryto na świecie skamieniałości różnych rebbachizaurydów i okazało się, że wiele cech przypisywanych wyłą cznie rodzajowi Rebbachisaurus jest znacznie powszechniejsza. Z tego względu Leonardo Salgado ze współpracownikami postanowili utworzyć dla badanego materiału nowy rodzaj - Limaysaurus.
Etymologia
Nazwa rodzajowa odnosi się do nazwy rzeki Lima, na obszarze zlewni której znaleziono skamieniałości, oraz greckiego sauros - jaszczur. Epitet gatunkowy honoruje odkrywcę skamieniałości.
Lokalizacja i stratygrafia
Wszystkie okazy pochodzą z północnego stoku Cerro Aguada del Leon w regionie La Picaza, południowo-centralna część prowincji Neuquen, Argentyna. Macierzyste osady to aleuryty środkowej i górnej części grupy Puesto Quiroga (najniższa część formacji Lohan Cura). Wiek tych skał to apt - alb.
Diagnoza
Zidentyfikowano wiele cech charakterystycznych dla limajzaura. Do najważniejszych należą : znaczna redukcja bocznego otworu skroniowego; wysokość supraoccipitale mniejsza od wysokości foramen magnum; charakterystyczna budowa kręgów; trzon kości łonowej owalny w przekroju; kość kulszowa o smukłym trzonku skręconym o 90 stopni i o końcu dystalnym praktycznie nierozszerzonym.
Klasyfikacja
Sauropodomorpha
Sauropoda
Diplodocoidea
Rebbachisauridae
Limaysaurus Salgado i inni, 2004
Limaysaurus tessonei (Salgado i inni, 2004) (= Rebbachisaurus tessonei Calvo i Salgado, 1995)
Grafiki z pracy Salgado i innych (2004):
