[OPIS] Leptoptilos richae
: 28 lutego 2008, o 20:26
LEPTOPTILOS RICHAE Harrison,1974
Kopalny gatunek marabuta, nazwany na cześć Pat Vickers Rich, która odkryła okazy przypisane do tego gatunku.
Holotyp (T-3604) stanowi dystalny koniec lewej kości stępowo-śródstopowej (nie prawy jak błędnie stwierdzili Rich,1972 i Harrison,1974), złamany ukośnie pod ścianką śródstopia, z brakującym bloczkiem kości śródstopia IV i boczną powierzchnią proksymalną do niego.
Paratyp (T-1396) stanowi dystalny koniec prawej kości piszczelowo-stępowej.
Oba okazy pochodzą z dolnego poziomu Formacji Beglia (grn.Miocen), z miejscowości Bled Ed Duoarah (Tunezja) i znajdują się w Colorado Tunisian Collection,Service Geologique, w Tunisie.
Do tego gatunku prawdopodobnie należy też dystalna cz. kości piszczelowo-stępowej z Wadi Moghara (dln.Miocen, Egipt), opisana przez Miller et al.(1997).
Na podstawie wymiarów holotypu i paratypu można stwierdzić że był to gatunek o rozmiarach zbliżonych do marabuta afrykańskiego (Leptoptilos crumeniferus) i mniejszy od Leptoptilos falconeri.Szczątki z Egiptu są zbliżone wielkością do małego osobnika marabuta afrykańskiego (Leptoptilos crumeniferus).
Rich (1972) stwierdziła że poza mniejszymi rozmiarami morfologicznie oba okazy sa podobne do L.Falconeri, jednak Harrison (1974), po rewizji materiału kopalnego zauważył szczegóły różniące je od tego gatunku i na tej podstawie stworzył dla nich nowy gatunek.
Proporcje zakończeń kości, przedstawione przez Rich (1972) są typowe dla rodzaju Leptoptilos i odmienne od rodzaju Ephippiorhynchus. Louchart et al. (2005) zauważyli że okazy te nieznacznie różnią się od pozostałych gatunków rodzaju Leptoptilos;zasadniczo tylko dwoma szczegółami, zauważonymi już przez Rich (1972):
1) kość stępowo-śródstopowa ma bloczek kości śródstopia II, w dorsalnym spojrzeniu, z mniej ostrymi krawędziami i jest on mniej rozciągnięty dystalnie, a jego zewnętrzny brzeg jest bardziej zredukowany oraz przesunięty w tył i proksymalnie.Wewnętrzna strona bloczka jest rozciągnięta dystalnie do ok. 3/4 długości sąsiedniego bloczka.
2) kość piszczelowo-stępowa ma skręcony dystalny koniec a kłykieć przyśrodkowy jest wysunięty do przodu w stosunku do kłykcia bocznego, w dystalnym spojrzeniu.
Dystalna kość piszczelowo-stępowa z Egiptu (Miller et al.,1997) wykazuje podobieństwo do tego samego elementu u L.Richae, szczególnie przez skręcenie dystalnego końca.
Louchart et al. (2005) przychylają się do statusu odmiennego gatunku dla okazów z Tunezji, jednak zauważają że okaz z Egiptu, mogący należeć do tego samego gatunku wymaga bardziej szczegółowego porównania.
Opis wg.:
- Harrison,C.J.O. 1974 "A re-examination of material of the extinct marabou stork,Leptoptilos falconeri:with descriptions of some new species".Bulletin of the British Ornithologists' Club 94:42-50
http://www.app.pan.pl/acta50/app50-549.pdf
Kopalny gatunek marabuta, nazwany na cześć Pat Vickers Rich, która odkryła okazy przypisane do tego gatunku.
Holotyp (T-3604) stanowi dystalny koniec lewej kości stępowo-śródstopowej (nie prawy jak błędnie stwierdzili Rich,1972 i Harrison,1974), złamany ukośnie pod ścianką śródstopia, z brakującym bloczkiem kości śródstopia IV i boczną powierzchnią proksymalną do niego.
Paratyp (T-1396) stanowi dystalny koniec prawej kości piszczelowo-stępowej.
Oba okazy pochodzą z dolnego poziomu Formacji Beglia (grn.Miocen), z miejscowości Bled Ed Duoarah (Tunezja) i znajdują się w Colorado Tunisian Collection,Service Geologique, w Tunisie.
Do tego gatunku prawdopodobnie należy też dystalna cz. kości piszczelowo-stępowej z Wadi Moghara (dln.Miocen, Egipt), opisana przez Miller et al.(1997).
Na podstawie wymiarów holotypu i paratypu można stwierdzić że był to gatunek o rozmiarach zbliżonych do marabuta afrykańskiego (Leptoptilos crumeniferus) i mniejszy od Leptoptilos falconeri.Szczątki z Egiptu są zbliżone wielkością do małego osobnika marabuta afrykańskiego (Leptoptilos crumeniferus).
Rich (1972) stwierdziła że poza mniejszymi rozmiarami morfologicznie oba okazy sa podobne do L.Falconeri, jednak Harrison (1974), po rewizji materiału kopalnego zauważył szczegóły różniące je od tego gatunku i na tej podstawie stworzył dla nich nowy gatunek.
Proporcje zakończeń kości, przedstawione przez Rich (1972) są typowe dla rodzaju Leptoptilos i odmienne od rodzaju Ephippiorhynchus. Louchart et al. (2005) zauważyli że okazy te nieznacznie różnią się od pozostałych gatunków rodzaju Leptoptilos;zasadniczo tylko dwoma szczegółami, zauważonymi już przez Rich (1972):
1) kość stępowo-śródstopowa ma bloczek kości śródstopia II, w dorsalnym spojrzeniu, z mniej ostrymi krawędziami i jest on mniej rozciągnięty dystalnie, a jego zewnętrzny brzeg jest bardziej zredukowany oraz przesunięty w tył i proksymalnie.Wewnętrzna strona bloczka jest rozciągnięta dystalnie do ok. 3/4 długości sąsiedniego bloczka.
2) kość piszczelowo-stępowa ma skręcony dystalny koniec a kłykieć przyśrodkowy jest wysunięty do przodu w stosunku do kłykcia bocznego, w dystalnym spojrzeniu.
Dystalna kość piszczelowo-stępowa z Egiptu (Miller et al.,1997) wykazuje podobieństwo do tego samego elementu u L.Richae, szczególnie przez skręcenie dystalnego końca.
Louchart et al. (2005) przychylają się do statusu odmiennego gatunku dla okazów z Tunezji, jednak zauważają że okaz z Egiptu, mogący należeć do tego samego gatunku wymaga bardziej szczegółowego porównania.
Opis wg.:
- Harrison,C.J.O. 1974 "A re-examination of material of the extinct marabou stork,Leptoptilos falconeri:with descriptions of some new species".Bulletin of the British Ornithologists' Club 94:42-50
http://www.app.pan.pl/acta50/app50-549.pdf
